"Partnermoord is sowieso intrigerend" - Corine Hartman

Corine Hartman had tot 2005 een eigen reclamebureau, maar stopte hiermee om zich op het schrijven te focussen. In 2007 kwam haar allereerste boek ‘Schone kunsten’ uit en sindsdien richt ze zich volledig op het schrijven. Marjolein interviewde Corine Hartman over haar nieuwe boek ‘Sluipend gif’ gebaseerd op het waargebeurde verhaal van Jacqueline Sauvage.

Jacqueline Sauvage

Hoe ben je erbij gekomen om een boek te baseren op de zaak van Jacqueline Sauvage?
Getriggerd door krantenberichten - wat mij naast het bizarre gegeven van 47 jaar mishandeling vooral opviel was het feit dat die in al die jaren nooit is opgemerkt in het kleine dorp waar ze woonde. Of mensen keken de andere kant op, dacht ik… Partnermoord is sowieso intrigerend, omdat ik ervan overtuigd ben dat het in elke relatie kan gebeuren.

Wat vind je van het verhaal van Jacqueline Sauvage?
Vooral een heel triest verhaal. Onbegrijpelijk, enerzijds, want waarom niet veel eerder zo’n huwelijk ontvluchten, maar ook meelijwekkend, omdat je weet dat het allesbehalve uniek is. Het is tegelijkertijd een prachtig uitgangspunt voor een thriller in het subgenre ‘domestic noir’, vrij vertaald gezinsdrama’s. Een vlaag van waanzin was mijn eerste verhaal in dat subgenre.

Wat zou je gedaan hebben als jij Jacqueline Sauvage was?
Ik had die man al veel eerder een keiharde schop onder z’n kont gegeven en hem verlaten. Maar dat is makkelijk gezegd. Misschien, als ik het lef zou hebben, zou ik voor een ingenieuze oplossing hebben gekozen… iets in de sfeer passend bij mijn personage Jacqueline in Sluipend gif.

Je hebt eerder een thriller gebaseerd op een waargebeurd verhaal, maar daarvoor alleen ‘zelfverzonnen’ verhalen geschreven. Waarom ben je thrillers gaan baseren op waargebeurde verhalen?
Het leek me een boeiende uitdaging om waargebeurde moordzaken als basis te nemen voor een verhaal. Wat dat met mij zou doen in het schrijfproces. En ik merkte dat ik er extra door getriggerd werd, bijvoorbeeld om er steeds meer over te weten te komen. Daarna heb ik er wel mijn eigen verhaal van gemaakt, trouwens, dat geldt zowel voor Een vlaag van waanzin als Sluipend gif.

Controversiële thema’s

Aan welke geef je de voorkeur: boeken baseren op een waargebeurd verhaal of een zelfverzonnen verhaal?
In al mijn thrillers zitten wel waargebeurde elementen, speelt de realiteit een belangrijke rol. De nuance zit ‘m in de basis: een waargebeurde moordzaak als uitgangspunt. Dat heeft me een paar mooie verhalen opgeleverd en ik heb in elk geval nog één idee voor een derde. Daarna zie ik wel weer wat er op mijn pad komt, welke uitdaging ik aan wil gaan.

Dit verhaal is een alleenstaand verhaal, maar je hebt ook series geschreven. Waar heb je een voorkeur voor?
Ik heb geen voorkeur voor serie of stand-alone. Het heeft beide zo z’n charmes, voor- en nadelen. Dus het ligt er erg aan wat voor verhaal ik wil vertellen, wat er in mijn hoofd leeft. Misschien is juist de afwisseling wel prettig.

Grote thema’s in het boek zijn euthanasie en mentale ziektes. Dit zijn best controversiële thema’s. Waarom kies je ervoor om hier over te schrijven?
Omdat ik het belangrijk vind om te schrijven over onderwerpen die elk mens in deze tijd aan het hart gaan, over onderwerpen die er toe doen. Om de verschillende invalshoeken te laten zien, overigens zonder daar per se mijn eigen mening in door te laten sijpelen. Om tot nadenken te stemmen. Als zulke intenties niet in een verhaal zijn verweven, wordt het eendimensionaal en oninteressant, lijkt me.

En hoe heb je hiervoor research gedaan?
Vooral veel gelezen, documentaires gekeken, gepraat met mensen van wie ik de mening op prijs stel. Op de kleiduivenschietbaan gestaan en geschoten. En voor de locaties, ook in Frankrijk, uiteraard ter plekke geweest en sfeer gesnoven.

Voordat jouw eerste boek uitkwam, was je tekstschrijver, had je een eigen reclamebureau. Waarom ben je daarmee gestopt?
Het reclamewerk bestond uit opdrachten voor tekst en beeld, voor brochures en personeelsbladen, bijvoorbeeld. Dat heb ik jarenlang met plezier gedaan, tot de drang om zelf te creëren uiteindelijk te groot werd. Ik wilde me daar volledig aan wijden, het moest noodzaak worden, niet vrijblijvend. Daarom ben ik met reclamewerk gestopt toen ik met mijn eerste manuscript begon.

Foto © Alex Vreeman