Dans met mij: “Een prachtig eerbetoon.”

Dans met mij is de nieuwste roman van bestsellerauteur Jojo Moyes. Het boek vertelt een bijzonder verhaal over het leven, een uitweg, wat belangrijk is voor mensen, over doorzetten en over geloven. Het is een uitgebreide vertelling van het verhaal van Sarah en Natasha, twee dames uit Londen die elkaar ontmoeten en wiens levens hierdoor totaal veranderen.

Sarah is 14 jaar en woont bij haar opa in een klein flatje. Samen met hem deelt ze een enorme passie: het trainen van hun paard Boo op enorm hoog niveau. Natasha is een zeer gewaardeerde advocaat die is gespecialiseerd in kinderrecht. Haar leven ligt nog altijd een beetje overhoop door haar scheiding met Mac. Als Natasha Sarah weet te redden uit de handen van de politie nadat ze een poging tot diefstal doet, komt ze erachter dat de opa van Sarah in het ziekenhuis ligt en Sarah hierdoor alleen thuis is. Wanneer ze dit te weten komt besluit ze actie te ondernemen.

Overleven

Het bijzondere aan dit verhaal is dat minder relevante scenes zijn afgewisseld met stukken die prachtig geschreven zijn. Vooral de delen vanuit Sarah laten je voelen hoe dit jonge meisje worstelt met het hele kromme systeem. Hoe ze probeert te overleven terwijl ze zo ongeveer alles wat haar lief is, is kwijtgeraakt. Hoe ze uit alle macht haar best doet om haar paard Boo te behouden, om alle ballen hoog te houden. Dat raakte me absoluut. Al had ik gehoopt dat Sarah soms iets meer zou uiten in plaats van het binnenhouden. Mede daardoor was er soms wat stilstand in het verhaal.

Prachtige boodschap

In haar dankwoord schrijft Moyes het volgende: ‘Dit boek is opgedragen aan haar en aan kinderen zoals zij, voor wie paarden een uitweg kunnen zijn.’ Met ‘haar’ doelt Moyes op Mecca Harris, over wie ze een verhaal las. Een meisje dat uit een achterstandsbuurt kwam, maar door een bepaald programma en haar klik met paarden toch iets bijzonders had in haar vrije tijd. Totdat zij en haar familie vermoord werden. Moyes heeft dit verhaal geschreven met deze gebeurtenis in haar achterhoofd en ik denk dat dit een prachtig eerbetoon is aan Mecca en aan paarden.

Als er iets is wat in dit boek geweldig naar voren komt, is het hoe paarden een leven kunnen veranderen. Hoe paarden zulke goede vrienden kunnen zijn, dat je er alles voor doet. Dat ze alles voor je betekenen en je uitweg van het echte leven kunnen zijn. Op dat gebied heeft Moyes soms zulke mooie uitspraken gedaan, deze zijn mij aan het eind van het boek bij gebleven en geven me elke keer een warm gevoel als ik aan dit boek terug denk. Wat een mooie boodschap heeft ze daarmee verwerkt in haar boek!

Wil je altijd op de hoogte zijn van de boeken binnen jouw favoriete genre? Stel je voorkeur in en ontvang updates.