De graphic novel Jane, de vos en ik geschreven door Fanny Britt is een ware rollercoaster aan emoties

Jane, de vos en ik is een prachtige en indrukwekkende samenwerking tussen twee Canadese talenten, illustratrice Isabelle Arsenault en toneelschrijfster Fanny Britt. Dit boek geeft op een hele ontroerende en vertederende manier weer hoe het voelt om gepest worden op school en wat de gevolgen daarvan zijn. Maar soms kan een hele kleine positieve wending hele grote gevolgen hebben. Ik ben zeer onder de indruk van deze prachtige graphic novel.

In Jane, de vos en ik volgen we de eenzame en gevoelige Hélène. De meisjes die eerst haar vriendinnen waren, pesten haar nu waardoor haar zelfbeeld compleet naar het nulpunt daalt. Hélène zondert zich daardoor het liefst af en ontloopt confrontaties. Ze ontsnapt door zich te storten in de wereld van Jane Eyre, de roman van Charlotte Brontë. Dan gaan ze met de hele klas op schoolkamp en Hélène voelt zich verschrikkelijk alleen. Op dat moment komt er een vosje uit het bos naar haar toe. Het lijkt erop alsof haar leven vanaf dat moment weer wat kleur krijgt.

Heftig onderwerp

Deze graphic novel grijpt je echt naar de keel. Het weet je te raken en heel veel emoties op te roepen. De eenzaamheid, hulpeloosheid en het weggestopte verdriet van Hélène laat niemand onberoerd. Je hebt enorm met dit meisje te doen en het liefste zou je zelf haar vriendin willen zijn. Het is ook de harde realiteit en sommige kinderen zitten echt in zo’n soortgelijke situatie wat dit verhaal een extra lading geeft. Het is een ontzettend belangrijk verhaal, dat je de nodige wijze lessen leert. Iedereen zou dit verhaal moeten lezen om zo eens te ondervinden wat pesten met iemand kan doen en welke gevolgen het heeft.

Alles erop en eraan

De prachtige illustraties van Isabelle Arsenault en de tekst van Fanny Britt zijn echt één. Zo ontzettend knap gedaan. Ze versterken elkaar en vertellen samen dit mooie en ook wel ontroerende verhaal. Je ziet alles door de vele illustraties als een film voor je ogen afspelen en daardoor kan je je nog veel meer inleven. Door het gebruik van de grauwe en grijze/bruine tinten in de illustraties brengt het nog meer de juiste emoties over. Op de pagina’s die meer kleur bevatten, krijg je ook meteen een hoopvol gevoel. Je zit tot het einde in spanning en je hoopt zo ontzettend voor Hélène dat alles uiteindelijk ietsje beter voor haar zal gaan worden. Kortom, een gevoelig, aangrijpend en ontroerend verhaal met een sprankeltje hoop. Het geeft je inzichten in de gevoelens van iemand die gepest wordt en laat je nadenken over de gevolgen ervan. Een prachtige graphic novel, te lezen vanaf ongeveer twaalf jaar.