Het bloed kruipt: bloedstollend

Toen de 12-jarige Ciaran Devine bekende zijn pleegvader vermoord te hebben, ging er een schokgolf door het land. Reclasseringsambtenaar Paula Cunningham, die nu belast is met de taak Ciaran weer te begeleiden bij zijn terugkeer in de maatschappij, vermoedt dat er meer achter de moordzaak zit dan de politie destijds heeft ontdekt. Ciarans bekentenis heeft zijn broer Thomas gered van een veel zwaardere straf, en Cunningham ziet dat Thomas nog steeds een onnatuurlijk overwicht heeft op zijn jongere broer. Als ze met haar theorie naar DCI Flanagan stapt, begint het web van leugens rond de broers te ontrafelen, met mogelijk fatale gevolgen.

Het verhaal

Het verhaal wordt belicht vanuit de verschillende personages. Zo kan het zijn dat je een deel leest vanuit het perspectief van de gebroeders Devine en dan weer een heel stuk vanuit het personage Paula Cunningham of Serena Flanagan. Persoonlijk vind ik dit een hele fijne manier om het verhaal te vertellen. Je krijgt op deze manier meer inzicht in de denkwijze en gevoelens van de personages en krijgt er meer een band mee. Ook de beeldende manier van vertellen maakt dat je echt in het verhaal zit, dat je het je echt kunt voorstellen.

Het taalgebruik is niet moeilijk en er worden geen lange zinnen gebruikt. Hierdoor vlieg je ook door het verhaal heen. Wat betreft het verhaal zelf: dit is goed opgebouwd. Je wilt blijven lezen, omdat je per se achter het geheim van de gebroeders Divine wilt komen. Is het wel Ciaran die de moord op zijn geweten heeft of probeert hij zijn broer in bescherming te nemen? Stukje bij beetje kom je meer te weten, maar net als je denk dat je weet hoe het in elkaar zit, gebeurt er weer iets, waardoor je helemaal van gedachten verandert.

De personages

Zoals ik al eerder beschreef; het verhaal wordt verteld vanuit perspectief van de verschillende personages. Je hebt de gebroeders Devine, waarvan Thomas zicht ontfermt over zijn jongere broertje Ciaran. Thomas is een erg dwingend en manipulerend personage, iemand waar ik de kriebels van kreeg. Ciaran aan de andere kant, is in wezen een lieve zachtaardige jongen die niet tegen zijn broer in durft te gaan. Aan Thomas had ik vanaf het begin af aan al een hekel door zijn dwingende gedrag naar zijn broer toe. Ciaran aan de andere kant vond ik een zachtaardige, wereldvreemde jongen waar ik, zeker in het begin van het verhaal erg veel sympathie voor had.

Reclasseringsambtenaar Paula Cunningham gelooft niet dat Ciaran de moord op zijn geweten heeft en probeert er samen met Serena Flanagan achter te komen hoe de vork daadwerkelijk in de steel zit. Door het gebruik van flashbacks kom je er achter dat Flanagan wel héél dicht betrokken bij de zaak is geweest in het verleden. Ze probeert nu samen met Cunningham een bekentenis bij Ciaran los te krijgen en een verklaring wat er nu daadwerkelijk is gebeurd.

Het bloed kruipt is een thriller waar je doorheen vliegt. De verschillende personages worden door Neville goed uitgewerkt, waardoor je als het ware een band krijgt met de personages en zeker een sterke voorkeur voor bepaalde personages krijgt. In combinatie met de vlotte schrijfstijl was het een boek dat ik moeilijk weg kon leggen en daarom ook in één ruk heb uitgelezen. Een aanrader voor mensen die van een bloedstollend verhaal houden dat pas duidelijk wordt op het einde.

Jeroen

Mijn naam is Jeroen Mulder en ik werk in het dagelijks leven als webspecialist voor een grote retailer. Naast mijn werk lees ik erg graag (en soms ook héél veel) en mag ik ook graag schrijven. Het schrijven van boekenrecensies is dus het beste van twee werelden. Naast boeken ben ik ook nog gek van films, series, games, muziek en hardlopen. Deze keer een review van Het bloed kruipt door Stuart Neville.