Illustrator van de maand december: Loes Riphagen

Omdat ze de wereld een beetje liever kleuren. Omdat ze gouden randjes aan de verhalen geven. Omdat de tekeningen sprookjes op zich zijn.

Daarom iedere maand een podium voor illustratoren.

Wat beweegt ze, waar zijn ze trots op, wat inspireert ze? Vandaag Loes Riphagen.
Het allerleukste vind ik de reacties van vrienden en familie en onbekenden op mijn werk. Soms krijg ik brieven en mailtjes met een persoonlijk verhaal. Het is zo leuk dat mijn boeken leven bij sommige mensen. Vroeger had ik dit zelf met de boeken van Ingrid en Dieter Schubert. Platvoetje was mijn lievelingsboek en dit verhaal was en is heel belangrijk voor mij. Ik vind het bijzonder om te bedenken dat sommige kinderen dit nu misschien met mijn boeken hebben.

Wie ben je?
Ik ben in geboren in Oene, een klein boerendorp op de Veluwe.
Na de middelbare school ben ik samen met mijn tweelingbroer Kees naar de Willem de Kooning Academie in Rotterdam vertrokken. In 2007 studeerde ik af aan de illustratie afdeling. Als afstudeerproject bedacht ik mijn eerste prentenboek Slaapkamernachtdieren. Dit verscheen in 2008 bij Uitgeverij de Fontein. Inmiddels heb ik vele boeken geïllustreerd en geschreven. Mijn laatste titel, De grootste griezel, verscheen bij Uitgeverij Querido.

Op welke illustraties (boeken) ben je trots en waarom?
Het meest trots ben ik op mijn boek Bij de neus genomen. Aan dit boek heb ik heel erg lang gewerkt en ik heb mijn stinkende best gedaan om dit boek zo mooi mogelijk te maken. Voordat ik aan dit project begon, heb ik 3 maanden genomen om te experimenteren met technieken en materialen. Tijdens deze periode kreeg ik het idee voor dit boek. Ik heb de tijd genomen om alles helemaal tot in de puntjes uit te denken en uit te werken. Ik heb het boek helemaal geknipt en geplakt uit papier.

Bij de neus genomen won The Golden Pinwheel Award of excellence in China en een Silver European Design Award. Het is inmiddels vertaald in het Spaans, Catalaans, Frans en Chinees. Het is heel erg fijn om deze erkenning te krijgen voor mijn werk.

Waardoor of door wie word je geïnspireerd?
Dit kan door alles komen en komt altijd op een onverwacht moment. Bijvoorbeeld een plaatje op Instagram of een mooie kleurencombinatie. Zon, planten, bloemen, een hekje, een jurkje. Hier maak ik een foto van en dan probeer ik dit kleurenpalet weer te gebruiken in een illustratie. Of een mooi persoon die ik tegen kom als ik op de pont onderweg naar mijn atelier sta. Die kan dan een plekje in mijn boek krijgen. Soms komt inspiratie bij mij binnen als een explosie. Dit heb ik niet vaak, maar ik had het wel heel erg toen ik het werk van Saul Steinberg ontdekte.

Welke illustrator mag volgende keer bovenstaande vragen beantwoorden en waarom?
Philip Hopman! Omdat hij zo'n lieve, aardige, gezellige druif is! Ook ben ik groot fan van zijn werk.