Vorig jaar verscheen het allereerste kinderboek van Wouter de Jong: Superkrachten voor je hoofd. Dit jaar lanceert hij een nieuwe versie met niemand minder dan Dylan Haegens. Wij spraken hem over de gedachtegang van het boek en natuurlijk de samenwerking met Dylan Haegens.
Wouter had geen moeite met de vraag waar zijn boek nou eigenlijk over gaat, zijn missie is namelijk heel duidelijk: “Superkrachten voor je hoofd is een doe-boek voor kinderen om kinderen de gebruiksaanwijzing van hun hoofd te leren. De rode draad in het boek is om kinderen mentaal weerbaar te maken. Het is bijvoorbeeld belangrijk dat kinderen zich beter kunnen concentreren en goed omgaan met moeilijke emoties als boosheid en schaamte. Ook meer zelfvertrouwen, minder gepieker en nog veel meer superkrachten!”
In 2019 verscheen het eerste boek ‘Superkrachten voor je hoofd’ wat heeft dat bij jou teweeg gebracht?
“Ik had nooit verwacht dat zoveel kinderen mijn boek zouden lezen. Natuurlijk had ik stiekem wel gehoopt dat het kinderen zou helpen. Maar pas door alle leuke reacties gaf het mij een bevredigend gevoel.”
“De reacties kwamen niet alleen van kinderen maar ook ouders die zeggen dat ze gesprekken hebben gevoerd met hun kinderen, die ze voorheen nooit gevoerd hebben. Kinderen die heel angstig en bang waren maar nu met plezier een spreekbeurt geven. Of dat kinderen nu veel beter kunnen omgaan met hun boosheid. Dat soort verhalen maakte voor mij het afgelopen jaar heel bevredigend. Ik vind het geweldig dat het is gelukt om zoveel kinderen te helpen.”
Hoe ontstond het idee om samen met Dylan Haegens een nieuwe editie uit te brengen?
“Ik denk dat de meeste kinderen Dylan Haegens wel kennen want hij is erg populair op YouTube. Maar wat niet iedereen weet is dat Dylan en ik dezelfde missie hebben. En je raadt het al: kinderen mentaal weerbaar maken. Zo heeft Dylan een eigen stichting opgericht Durf te vragen, waarin hij kinderen helpt makkelijker over problemen te praten. Daarnaast heeft hij het soort humor wat perfect past bij de grappen in mijn boek. Dit bij elkaar opgeteld besloot ik om de stoute schoenen aan te trekken en te vragen of hij en zijn verloofde Marit op bezoek wilden komen. Letterlijk een bezoekje aan het boek, met hun eigen ervaringen en tips. Er is ook wel een klein vreugdedansje gemaakt toen hij en Marit ja zeiden.”
“Dat Dylan langskomt in het boek maakt het boek ook waardevoller. Juist omdat Dylan zo populair is nemen kinderen advies beter van hem aan. Als voorbeeld zegt Dylan dat hij ademhalingsoefeningen op het begin maar stom vond en er duizelig van werd. Maar na een tijdje oefenen ging het hem juist helpen. Als je als kind dit over je idool leest, neem je dat direct aan.”
Hoe was de samenwerking tussen jou en Dylan?
“Ik heb Dylan heel veel geïnterviewd. Daarna schreef ik die stukjes uit en gingen we bij elkaar zitten om het door te nemen. Soms schreef hij ook zelf stukjes. Het was heel tof om met elkaar samen te werken. Daarbij heb ik zelf heel veel YouTube filmpjes van Dylan gekeken heb. In het begin deed ik dit voor werk maar op een gegeven moment raakte ik er ook verslaafd aan. Dit zal hij vast leuk vinden om te horen, maar ik heb zelfs over Dylan gedroomd.”
Zijn er dingen die jij van Dylan hebt geleerd?
“Dylan heeft mij zeker geïnspireerd. En dan met name zijn ondernemende geest. Hij onderneemt veel dingen en heeft daarbij ook gewoon het lef om dat te doen, petje af! Dat stimuleert ook mijn ondernemingsgeest, want er zijn nog veel meer mogelijkheden om kinderen (en volwassenen) te helpen de baas in hun eigen hoofd te worden.”
Welke voorbereidingen zijn er getroffen?
“Voor het boek heb ik met verschillende kinderpsychologen en pedagogen gesprekken gevoerd en heb ik veel literatuurstudie gedaan. Het is dan wel een kinderboek maar alle stof is wetenschappelijk onderbouwd. Ik ben ook langs verschillende basisscholen gegaan. Daar heb ik veel oefeningen uitgevoerd met de kinderen om te kijken wat wel en niet werkte. Het was voor mij ook heel belangrijk om naar de kinderen te luisteren. Zo hoorde ik welke taal zij spraken, wat ze wilde leren en wat hun raakte. Dit was niet alleen nuttig maar ook nog eens superleuk!”
Zijn de prijzen in het boek een stimulans om kinderen enthousiast te maken over de opdrachten?
“Ja zeker weten! Een kind die moet al zoveel en die heeft echt geen zin in nog een lesboek. Zo’n onderwerp moet je proberen heel leuk te maken. Dat een kind vanuit zichzelf het boek pakt en niet dat je het boek onder zijn neus moet duwen, dat werkt averechts. Vandaar dat de hele insteek van het boek was om het zo vermakelijk mogelijk te maken. Dat hebben we bijvoorbeeld gedaan door ze prijzen te laten winnen bij challenges zoals vaker je lievelingseten eten. Maar ook de geestige tekeningen van Hein de Kort en de grappen van Dylan helpen hierbij.”
“Überhaupt de metafoor van superkrachten. Want welk kind wil nou geen superkrachten? Dat wil natuurlijk iedereen, dat wil ik zelf ook!”
Waarom worden de ouders zo betrokken in het boek?
“Ik vond het belangrijk om ouders er bewust bij te betrekken. Je kunt dit boek in je eentje doen maar het is veel leuker als je ouders ook mee doen. Zo kunnen ouder en kind van elkaar leren en versterkt het de band. We hebben expres na ieder hoofdstuk een kopje ‘saai stukje voor de ouders’ geschreven. Waarin we het thema van het hoofdstuk duiden vanuit de wetenschappelijke verantwoording of een korte tip geven. Een goede aanmoediging voor ouders om ook mee te doen.”
Wat is de hoofdboodschap van het boek?
“Als je leven een game is, dan is je hoofd een controller. En net zoals in de game zijn er in het echte leven moeilijke levels, maar als je de controller nou heel goed gebruikt kan je die moeilijke levels makkelijk verslaan.”
