De meesten zullen hem kennen van liedjes als Watskeburt?! en Sterrenstof van De Jeugd van Tegenwoordig, maar Freddy Trathlener (ook wel: Vjeze Fur) is eigenlijk altijd wel in de weer met potten en pannen. Met zijn kookboek Lekker Fred deelt hij zijn passie voor koken en zijn favoriete gerechten.
Je bent natuurlijk al een tijd bekend en meermaals geïnterviewd, maar dat was voor Vjeze Fur, van de Jeugd van Tegenwoordig. Hoe is het om nu zo in de spotlight als Lekker Fred, de kok?
‘’Wel relaxt. Ik vind het eten ding wel leuk, lekker koken met veel liefde erin. Het is een hele relaxte business. Mensen komen om te eten, daar nemen ze de tijd voor. Het is niet te veel gedoe en iedereen houdt van lekker eten. Dus ik vind het leuk.’’
Zijn Vjeze Fur en Lekker Fred dezelfde persoon of is het echt een andere kant van je?
‘’Ik weet het niet. Lekker Fred gaat gewoon lekker. Vjeze Fur gaat niet altijd lekker. Ergens is het wel dezelfde persoon misschien.’’
Betekent koken voor jou ook hetzelfde als muziek maken, haal je er dezelfde voldoening uit?
‘’Ja, het ding met koken is dat het iets directer is. Meestal kook je voor iemand. Van huis uit bij mij, als je iets goed gedaan hebt of iemand lang niet gezien hebt, kook je voor diegene. Dan kookt je moeder of vader extra lekker voor je. Het is ook wel een uiting van liefde, dat vind ik heel fijn aan koken.’’
Waarom ben je ooit begonnen met de kookfilmpjes?
‘’Meerdere redenen. Vooral omdat ik het leuk vond en ik weer eens iets nieuws wilde doen; mezelf van een andere kant laten zien. Het was weer een nieuw project en een nieuwe uitdaging. Dat is echt goed gelukt. Ik had nooit verwacht dat het boek zo goed zou verkopen en dat die filmpjes zo goed bekeken zouden worden. Er zijn gewoon heel veel leuke dingen op mijn pad gekomen en er komen nog meer leuke dingen op mijn pad ga ik vanuit.’’
Je begon met je filmpjes op Instagram en dat is groots opgepakt door verschillend bedrijven, had je dit ooit zo voorzien?
‘’Nee, niet zo snel en dat mensen het zo leuk zouden vinden. Wat me ook verbaast, is dat ik die hele kookwereld echt heel leuk vind. Laatst was ik weer uitgenodigd door Ron Blaauw om samen met hem een kookcursus te geven. Ik vind dat hartstikke leuk, maar dat is wel een klein niveauverschilletje. Het verbaast me, maar ik denk dat ze mijn liefde voor het koken zien. Ik word echt vriendelijk ontvangen door die mensen, dat vind ik heel leuk.’’
Hoe kies jij de BN’ers uit die bij jou in je instafilmpjes komen?
‘’Op verschillende manieren. Soms kom ik iemand tegen en soms denk ik: 'Ik wil die heel graag hebben, want dat werkt gewoon qua persoonlijkheid en dat vind ik leuk om te doen'. Maar ik denk ook van: ‘Wordt het een leuk filmpje?’ en ‘Wil ik ze in mijn huis hebben?’. Dat zijn wel de twee criteria die ik heb, want die mensen komen wel bij mij thuis natuurlijk.’’
De uitgeverij heeft na het zien van jouw filmpjes contact opgenomen met jouw management en vraagt of je dit kookboek wilde maken. Wat dacht je toen je dit hoorde?
‘’Het klinkt misschien raar, maar ik denk soms in tijd. Ik vraag me dan af hoeveel tijd iets me gaat kosten ten opzichte van hoe leuk ik iets vind. Toen dacht ik: ‘Ja daar gaat heel veel tijd in zitten, maar het is gaat wel heel leuk worden’. Het is iets fysieks dat er dan gewoon is, wat anders dan muziek is. Toen raakten we verder in gesprek en toen kwam ik met wat kleine ideetjes en die ideetjes werden groter naarmate het gesprek vorderde.’’
Is het ook echt jouw eigen ding geworden?
‘’Alle ideeën die ik leuk vond zijn er wel in gekomen, aangevuld door ideeën van de uitgever. Het is zeker zoals het in mijn hoofd was. Ik wilde een boek hebben dat gewoon heel mooi was, zodat je het ook gewoon als boek met plaatjes zou kunnen hebben. Daarnaast met leuke verhaaltjes en dat het ook leuk is voor mensen die helemaal niet koken. Ik denk dat dat wel gelukt is. En dat als je die dingen wel gaat koken, het wel lekkere recepten zijn.’’
Gebruik jij zelf ook kookboeken?
‘’Een beetje om in te kijken, hoe die processen werken en wat dan het ingrediënt zo specifiek het ingrediënt maakt. Maar ik hou het niet altijd zo precies aan. Als er staat pijnboompitten en ik heb cashewnoten, gebruik ik die gewoon. Vaak probeer ik ook wel te kijken wat het meest authentiek is. Ik kook best veel dus dan snap ik ook snel hoe zo’n recept in elkaar zit. Dan kan ik al voordat ik het maak een eigen draai eraan geven.’’
Was dit stiekem altijd een droom van je?
‘’Ik had niet verwacht dat het zo snel er al zou zijn. Ik dacht, ik moet eerst nog even een tijdje die filmpjes maken en dan doe ik een keer een pop-up diner. Dan is het misschien wel eens tijd voor een kookboek. Maar eigenlijk is dit moment echt PERFECT.’’
Je schreef in je kookboek dat je op je 21ste
voor je grote liefde pasta met dingen die niet lijken te kloppen ging koken. Is koken voor jou altijd belangrijk geweest?
‘’Eigenlijk wel, ik heb het van huis uit meegekregen dat koken een soort liefde is. Als iets goed bereid is en met liefde gemaakt is, dan proef je dat terug. Ik ben altijd wel van lekker eten geweest. Ik hou er ook niet van als iets heel schofterig is klaargemaakt als je ergens komt.’’
Dus jij bent ook nooit een moeilijke eter geweest?
‘’Tuurlijk heb ik wel eens lopen klagen als mijn vader vierkante pizza’s maakte in plaats van ronde pizza’s. Met dat soort dingen moet je bij mij niet aankomen. Maar verder at ik eigenlijk gewoon alles. Ik heb nu een zoontje van drie, die zet ik gewoon naast me neer op het aanrecht. Dan gaan we ei maken en mag hij lekker erin roeren. Hij eet ook echt alles; van blauwe kaas tot oesters. Laatst had hij door dat als hij niet eet, dat dat een soort machtsmiddel is. Hij zegt dan: ‘Ik wil niet eten’. Toch houdt hij het maar een minuut vol voordat hij alweer aan tafel zit. Hij vindt het te lekker. Hij zegt dan: ‘Heerlijk kookt papa’.’’