Royston Drenthe over zijn boek: "Ik denk dat er nog veel meer gaat komen."

Royston Drenthe is een onstuimig mens. Op het veld combineerde hij zijn voetbalvermogen met de longen van een paard. Daarbuiten was hij minstens net zo actief. Hij speelde in Nederland, Spanje, Engeland, Rusland, Turkije en de Verenigde Arabische Emiraten. Nu is hij gestopt en komt hij op dertigjarige leeftijd met een eigen boek. Ik reed met hem mee naar zijn volgende afspraak. Want de Rotterdammer is altijd bezig.

Tijdens de periode dat het boek gelanceerd werd, was je overal op televisie. Waarom denk je dat je overal zo welkom bent?
Dat komt denk ik omdat ik in het verleden altijd zeer respectvol ben geweest. Zeer zeker naar de journalisten toe. Ondanks dat ik in sommige gevallen eerst wel het gevoel kreeg dat ik tekort werd gedaan. Ik denk dat mijn opvoeding daarin een grote rol heeft gespeeld. Nu ik dit punt bereikt heb door een boek uit te brengen, word ik dan weer met open armen ontvangen. En niet alleen omdat mijn verhaal leuk is om te horen en fijn is om aan de buitenwereld te vertellen. Ik denk dat ik als persoon warm en openhartig ben.

Dat blijkt ook uit het boek. Waarom moest het boek er komen?
Omdat ik het gevoel heb dat dit het was. Het was mooi om dit affiche af te geven, maar ik denk dat er nog veel meer gaat komen. Ondanks dat Real Madrid natuurlijk het hoogtepunt was en ondanks dat profvoetballer natuurlijk iets is wat je niet zomaar kan worden. Ik heb nog zoveel dromen en als ik die kan waarmaken dan heb ik toch weer andere levels bereikt. Ik zou het ooit gaaf vinden om in een film te spelen, terwijl ik nooit een acteursopleiding heb gedaan. Dat zijn wel ambities die ik heb. Mocht die kans komen dan ga ik stap voor stap van 0 procent naar 100 procent, om mezelf te krikken naar iets wat ik wil.

Dus dit boek is de afsluiter van je periode als voetballer?
Ja, dit is mijn afsluiting van de afgelopen 30 jaar. En het blijft een herinnering want het staat in een boek. Dus als je erover wilt weten dan kunnen we erover lezen.

Hoe ben je bij Hugo Verkley uitgekomen?
Ik ben benaderd door een aantal schrijvers. Zij brachten mij op het idee van een boek. Toen heb ik met bekende en minder bekende schrijvers gezeten. Maar ik wilde niet hetzelfde als iedereen. Waarom zou ik per se met een bekende schrijver moeten werken zodat mijn boek een hit kan worden? Als het iemand is waar ik een prettig gevoel bij heb, dan wil ik diegene graag die kans geven. Van die 4 of 5 jongens was Hugo er één. Hij kwam bij ons op bezoek en toen hij wegging was iedereen het eigenlijk wel eens: “Dit is wel een toffe gast.” Ondnaks dat hij totaal niet bij onze lifestyle past. Dus besloten we hem gewoon de kans te geven.

Waar bleek het uit dat hij anders is dan jullie?
Hij is een aparte gast. Hij heeft een tegenovergestelde denkwijze van, zeg maar, een echte man. Hij vertrouwt blind. Ook in het opzicht van liefde en dat soort dingen. Dat is op zich goed, maar ik ben zelf anders en dat zeg ik ook altijd tegen hem.

Ben je tevreden over de samenwerking en het eindresultaat?
Ja, zeker. Ik mag niet klagen. We hebben toch maanden met elkaar rondgelopen. Hij vertelt wat, ik vertel een paar dingen. Dat is wel leuk. En als hij dan over zijn vrouw praat, zegt hij: “Ik heb echt de mooiste vrouw van de hele wereld. Er is geen mooiere vrouw dan ik heb.” Dus hij is in ieder geval vastberaden, dat pakt me wel. En het eindresultaat is een plaatje. Ik denk dat de inzet die Hugo heeft getoond heeft meer dan acceptabel is, om zo maar even te zeggen. En ik denk dat dit gewoon een mooi begin is van een mooi iets wat gaat komen.

Want hoe zie je jouw toekomst voor je?
Ik ben nu 30, dus dat vind ik een beetje moeilijk. Ik loop stage bij Feyenoord, ik doe een trainingscursus, ik maak muziek, ben bezig met kleine dingetjes. Maar om eerlijk te zijn weet ik zelf nog niet welke richting ik echt op wil. Zoals ik al tegen je zei heb ik dromen, zoals films maken en dat soort dingen, maar waar gaat het schip stranden? Wat vind ik het leukst op dat moment? Dat kan ik eigenlijk niet zo direct vertellen

Vaak is het begin van het leven van een voetballer het hoogtepunt, omdat ze dan het meest in de aandacht staan. Heb jij dat gevoel ook, of denk je dat de mooiste jaren nog komen?
Daar vraag je me wat. Als ik in de toekomst zou kunnen kijken, zou ik deze vraag wat makkelijker kunnen beantwoorden. Maar wie weet, misschien dat ik over 6 jaar bij mezelf denk: “Ik speelde bij Real, maar kijk me nu.” Op sommige plekken van de wereld kijken mensen niet eens voetbal. Mensen zijn geïnteresseerd in heel andere dingen. Wie zegt dat ik niet een healthy businessman kan zijn

Ik las dat je EP klaar staat.
Muziek maken vind ik tof, dus die EP gaat sowieso komen. Mijn album is niet het type EP waar je bling bling en money talks hoort. Het is een reality EP. Het is niet eens dat ik daar niet over wil rappen. Het is gewoon dat dit soort teksten niet in me opkomen. Het pakt me niet. Ik heb complimenten van andere rappers om me heen gekregen, dat is ook tof.

Wat is je doel met muziek?
Ik houd van muziek. Het kan best zomaar zo zijn dat ik wat jongeren zou pakken, maar mijn muziek is normaal niet hun ding. Het is niet zo dat ik volle zalen wil trekken. Mijn muziek heeft een boodschap. Dit zijn tracks, ik kan hier naar luisteren. Muziek maken, dat maakt het mens, denk ik. Zonder muziek werkt niet. Overal waar je komt, ook al kom je in kantoren, je hoort altijd wel een radio aan staan. Muziek is als het ware de kern in ons leven. Zonder muziek denk ik dat het leven saai zou zijn.

Je artiestennaam is Roya2Faces. Zit daar een boodschap achter?
Ik kijk voornamelijk naar mezelf. Op het moment dat ik over iemand anders oordeel, ga ik ook bij mezelf te rade. In de loop der jaren heb ik veel dingen om me heen gezien. Ik heb veel niggers gezien met meisjesgedrag, begrijp je? Mattie zijn is niet alleen maar geven, geven, geven. Het is ook gewoon een bepaald soort liefde. Je moet ook gewoon bepaalde dingen aanvoelen. Heeft je mattie het moeilijk op dit moment? Moet ik er op dit moment voor hem zijn? Ook al kan ik hem niet helpen op dat vlak, ben ik er voor hem als broer. En geloof me als ik zeg dat er daar maar weinig van zijn. Ik hoef geen namen te noemen, zij weten het. En ik ben er voor hun en zij ook voor mij. Elk mens heeft 2 kanten. En dan voelen bepaalde mensen zich aangesproken, maar zelf weet ik dat we allemaal 2 gezichten hebben.

Uit je boek blijkt dat de voetbalwereld ook vol met mensen met 2 gezichten zit. Hoe kijk jij nu naar de voetbalwereld?
Dat is moeilijk. We blijven een product. Als voetballer ben je een product. Hoe raar dat ook klinkt. En ja natuurlijk, de meeste jongens verdienen heel veel geld. Maar je blijft product. Je verdient nooit hetgeen wat je verdient, om het zo maar te zeggen. Tenzij je uitermate, uitsteekt zoals bepaalde ultratalenten. Er wordt jou als product bijna altijd tekort gedaan. Je moet het zien als die BTW die op jou komt te staan. Kijk bijvoorbeeld naar de bedragen die nu rondgaan bij toptransfers. Neymar kost 222 miljoen euro. Moet je nagaan. Hij pakt 30 miljoen bij Paris Saint Germian. Er is 222 miljoen voor hem betaald. Waar is het andere geld? Die gaat naar de club, want jij bent die nieuwe Coca Cola, begrijp je? Dat is die business.

Toch blijkt uit het boek dat de liefde voor voetbal overeind is gebleven. Kun je uitleggen wat voetbal voor je betekent?
Ik denk dat voetbal één van de meest geweldige sporten is die er bestaat. Om het feit dat het zoveel loshaalt in elk kind, maar ook in elke volwassene die van het spelletje houdt. Op het moment dat je een spelletje hebt die alle soorten leeftijdscategorieën kan amuseren, heb je een spel dat het beste van de wereld is. Dat is voetbal.

Heb je op het trainingsveld ook nog wel eens verbaasd rondgelopen over wat mensen met een bal kunnen?
Ja! En ik kan zelf best veel met de bal, geloof me. Alleen als je mensen ziet die meer talent hebben dan jij, heb ik daar enorm veel waardering voor. En hoe ze daar dan mee omgaan, dat is wel te gek