Vanaf vandaag zijn de schappen in de boekhandels weer een boek rijker. Het gloednieuwe boek Orakel van Thomas Olde Heuvelt is na lang wachten eindelijk verschenen. Door de aanhoudende lockdown is de publicatiedatum meerdere malen verschoven uit solidariteit richting de boekhandels. Wij spraken Thomas begin januari al over de nieuwe toevoeging aan zijn oeuvre.
Zodra de zoommeeting start, verschijnt Thomas Olde Heuvelt in beeld met op de achtergrond een knus uitziende kamer. “Dit is mijn schrijvershuisje”, zegt hij vol trots. Het is een tuinhuisje dat net voor de lockdown is neergezet en daar heeft Thomas ontzettend veel profijt van gehad. “Er zijn veel schrijvers die ervan houden om in een trein, een hotellobby of iets dergelijks te schrijven. Ik wil gewoon echt in de rust zitten, in mijn eigen plekje en daar is dit perfect voor.” Het is een Roald Dahl-achtig tuinhuisje, maar dan met verwarming, zoals Thomas zijn eigen schrijfhuisje beschrijft. De perfecte plek om een boek te schrijven en ook de ideale plek om het te hebben over zijn nieuwste boek Orakel!
Hoe voelt het om weer een nieuw boek de wijde wereld in te slingeren?
“Erg leuk, alhoewel de tijden natuurlijk onzeker zijn. De uitgeverij en ik wachten eigenlijk tot de boekhandels weer open mogen. Wij houden hier rekening mee, omdat boekhandels heel belangrijk voor mij zijn geweest. Op dit moment hebben zij het natuurlijk heel erg moeilijk omdat ze dicht zijn. Vandaar dat we ook bewust wachten met Orakel totdat de boekhandels weer open mogen. Los daarvan ben ik erg enthousiast. De tijd die tussen Echo en Orakel in zit is gelukkig een stuk korter dan tussen Echo en HEX. Echo duurde zes jaar om te schrijven. Orakel is daarentegen het afgelopen jaar geschreven. Het is uiteindelijk dikker geworden dan ik had verwacht. Ik denk dat het komt door de rust die er was, zowel in mijn hoofd als fysiek. Doordat ik er niet uit kon door corona was het uiteindelijk een ideale omstandigheid om het boek te kunnen schrijven.”
Zou je kunnen vertellen waar Orakel over gaat?
“Orakel is denk ik gewoon een spannend en fast-paced verhaal zoals HEX dat ook was. Het begint met twee schoolkinderen, Emma en Luca, die op een mistige ochtend naar school fietsen en in een veld een oud zeilschip zien liggen. Nadat Emma, twee andere schoolkinderen, de vader van Luca en zelfs de politie via een luik in het schip naar binnen gaan en niet meer terugkomen, begrijpen ze dat er iets mis is met het schip. Luca en zijn moeder raken vervolgens verzeild in een soort spel met de geheime dienst die moet onderzoeken wat er precies aan de hand is en tegelijkertijd dit geheim moet houden. Orakel is eigenlijk veel meer dan Echo een spannend verhaal. Niet te hoogdravend, maar gewoon een lekkere page-turner. Als knipoog naar mijn boek HEX heb ik Robert Grim, een van die personages uit HEX, laten terugkomen in Orakel als onderzoeker van dit nieuwe fenomeen.”
Is er een reden waarom je Robert Grim hebt teruggebracht in Orakel?
“Ik had er eigenlijk helemaal geen rekening mee gehouden dat hij terug zou komen. Ik had nooit verwacht dat Robert Grim nog zou leven na de gebeurtenissen uit HEX. Laat staan dat hij nog terug zou komen in mijn boeken. Orakel is ook geen vervolg op HEX. Tijdens het schrijven van Orakel dacht ik, waarschijnlijk heeft de geheimendienst een specialist nodig op het gebied van het bovennatuurlijke. Toen dacht ik hé, zou het niet gaaf zijn als Robert Grim na acht jaar ineens op dit nieuwe fenomeen wordt gezet. Dat leek mij een ontzettend leuk idee. Robert Grim was namelijk altijd een beetje mijn antiheld.”
Waar heb jij je inspiratie vandaan gehaald voor Orakel?
“Ideeën beginnen vaak met eenvoudige beelden die ik voor me zie. In dit geval reed ik langs weilanden in mijn auto en ik zag een soort oldtimer midden in een weiland staan. Ik dacht gelijk: hoe komt dat daar? Mijn verbeelding gaat daar dan op verder denken. Zo ontstaat bij mij een simpel idee, maar dan heb je er natuurlijk nog geen verhaal omheen. Dat ontstaat geleidelijk aan. Zo kwam Robert Grim op een gegeven moment terug en kwam ik op het idee om de mammoet god uit het boek American Gods van Neil Gaiman te gebruiken. Ik vind het namelijk leuk om verhalen of elementen uit echt bestaande dingen of pop culture te halen voor mijn verhaal. Ik heb toen aan Neil gevraagd of ik zijn personage mocht gebruiken. Hij vond dat heel erg leuk en gaf toestemming, wat ik een enorme eer vond.”
Hoe ziet jouw schrijfproces eruit? Maak je een vooropgezet plan of ga je gewoon schrijven en kijken waar je terechtkomt?
“Je hebt inderdaad schrijvers die alles van tevoren bedenken. Je hebt ook mensen die gewoon gaan zitten en schrijven. Ik zit er eigenlijk tussenin. Wat ik nodig heb om te schrijven is een sterk openingsbeeld, zoals dat schip in een weiland. Ik wil een beetje de richting weten waar ik naartoe ga werken. Wat er vervolgens allemaal gebeurt en hoe de personages zich zullen ontwikkelen dat ontstaat gaandeweg. Ik vind het ook beperkend om dat vanaf het begin in te vullen. Als je het verhaal laat ontwikkelen vanuit je creativiteit tijdens het schrijven dan kom je op dingen waar je anders nooit op was gekomen. Dat maakt het schrijven ook avontuurlijker. Zo wist ik in augustus nog niet hoe Orakel zou eindigen. Dat maakt het met een naderende deadline wel griezelig, maar uiteindelijk komt het wel goed.”
Wanneer je jouw boeken voor het buitenland aan het vertalen en redigeren bent, zijn er dan veel dingen die je moet wijzigen?
“Met HEX heb ik dat wel gedaan. Het verhaal heb ik verplaatst van Beek naar Black Spring New York. Een fictief stadje boven New York. Dat heb ik gedaan, omdat ik natuurlijk nog aan het begin van mijn carrière stond in het buitenland. Dan is het fijn als je een verhaal uitbrengt waarbij mensen lezen wat ze kennen, want in mijn genre moet je een soort herkenbaarheid scheppen waaruit het onverklaarbare ontstaat. Bij Orakel wordt het lastiger want het is een Europese setting en dat hoort ook bij het verhaal. Daarnaast komt Robert Grim in de Amerikaanse editie van HEX uit Amerika, dus ik moet er iets voor verzinnen zodat hij voor de Amerikaanse dienst toch naar Nederland wordt gehaald om het fenomeen te onderzoeken. Dat wordt weer een uitdaging.”
Zou je jezelf omschrijven als thriller, horror of fantasy schrijver?
“Fantasy niet. Mijn voormalige uitgever heeft mij vroeger neergezet als fantasy auteur, voordat ik met HEX bekend werd. Terwijl mijn boeken eigenlijk toen al spannende, Stephen King horror boeken waren. Ik schrijf spannende boeken die af en toe griezelig zijn en onder je huid gaan zitten. Ik noem ze gewoon spanning. Ik denk wel dat de afbakeningen minder belangrijk zijn dan vroeger. Wat wel belangrijk is, is dat een boek je moet raken. Maakt niet uit of het je bang maakt of dat je moet lachen. Ik schrijf een verhaal waarvan ik weet dat het mij gaat aangrijpen. Als dat mij lukt dan denk ik ook dat het de lezers gaat aangrijpen.”
Ik heb je novelle Dolores Poppedijn gelezen. Waar gaat jouw voorkeur naar uit? Korte verhalen of een volwaardig boek?
“Ik vind het allebei heel erg leuk. Er zijn niet zoveel plekken in Nederland waar je korte verhalen makkelijk kunt publiceren. In Amerika publiceer ik wel vaker korte verhalen. Daar is veel meer een cultuur van verhalen magazines of online platforms waar je korte verhalen leest. In Nederland heb je dat niet echt dus ik was heel erg blij toen CPNB mij die kans gaf om op grote schaal voor de maand van het spannende boek dat boekengeschenk te schrijven. Ik vind het allebei eigenlijk heel erg leuk. Zeker in mijn genre werkt een novelle heel erg goed, omdat het een kans is om iemand heel even dichtbij te trekken en dan weer los te laten. Ik merk toch dat ik romans wel het leukst vind. Je hebt daarmee gewoon meer ruimte om je personages te ontwikkelen en om het verhaal helemaal uit de verf te laten komen.”
Nog even over het personage Robert Grim. Denk je dat hij ooit nog terug zal komen in een toekomstig boek?
“Geen idee, ik plan dat soort dingen nooit van tevoren. Ik kreeg ook heel veel vragen of er een vervolg komt op HEX. Als het aan mij ligt niet. Ik houd ervan als je het boek uit hebt en dan is het ook echt uit. Ik had nooit verwacht dat Grim terug zou komen. Wie weet hoe het verder gaat. Het zou zomaar kunnen.”
Wat hoop je dat Orakel met de lezer gaat doen?
“Het is een boek dat beklemmend is en onder je huid gaat zitten. Ik hoop vooral dat het een boek is waarmee de lezers kunnen ontsnappen in een spannend verhaal. Dat kan iedereen wel gebruiken in deze tijd. Er zit veel humor in en leuke personages die je meeslepen in het spannende verhaal. Bij HEX wilde ik de lezer bangmaken, bij Echo wilde ik de lezer aan het denken zetten en bij Orakel moet het gewoon lekker meeslepen.”
