Suzanne Vermeer heeft Lentevuur uitgebracht. Een nieuwe korte thriller met dit keer iets extra’s: puzzelpost. Lentevuur is een makkelijk leesbaar boek en biedt je door het beperkte aantal pagina’s een afgerond verhaal wat je in een avond lekker kan uitlezen. En dan is het puzzelen maar.
Julia is samen met haar nichtje Irene en vriendin Sophie een week in Tsjechië, in het landhuis van haar grootmoeder die kort daarvoor is overleden. Het landhuis zal verkocht worden en daarom willen de meiden er nog een keer naar terug om herinneringen op te halen. Maar dan rijdt Julia op de eerste avond een vrouw aan. Toevallig iemand die haar oma heel goed kende.
Een plot in 200 pagina’s
Zoals altijd is ook deze thriller vlot leesbaar. Een van de kwaliteiten die de boeken van Vermeer kenmerkt. De dialogen waren alleen niet altijd even geloofwaardig. Mensen zijn niet continu zo gevat wanneer zij zich in penibele situaties bevinden. Omdat het verhaal minder dan 200 pagina’s heeft moet het verhaal natuurlijk in een kort tempo beschreven worden. Het plot komt daardoor in een keer naar voren, niet gefaseerd wat vaak voor meer spanning zorgt. Naar mijn idee was het beter geweest om eerdere passages te schrappen zodat het plot meer aandacht en ruimte krijgt. Maar het is natuurlijk ook lastig om een volledig verhaal te vertellen in een beperkt aantal pagina’s.
Een envelop vol mysterie
Het is iets nieuws: een envelop die je bij de paperback versie krijgt. In het boek staat een icoontje van een envelop en pas op dat moment mag je hem openmaken. Wat er in zit houden we natuurlijk even geheim, maar het is een grappige toevoeging. Met de inhoud van de envelop kun je een gebeurtenis oplossen dat zich jaren geleden heeft afgespeeld en slechts zijdelings in het boek wordt aangestipt. Heb je het mysterie opgelost? Dan kun je de antwoorden invullen op de website van Suzanne Vermeer en krijg je een extra hoofdstuk toegestuurd. Lukt het je niet? Geen probleem, op de site staan tips en de uiteindelijke oplossing. Zelf vond ik het een grappige toevoeging, maar ik heb niet zitten puzzelen voor de uitkomst. Als je het boek goed leest dan vallen al een paar dingen op, en ze bieden natuurlijk de uitkomst al op een presenteerblaadje op de site.
Een verhaal, een avond
Lentevuur blijft een fijn vermaak voor de avond, vooral als je in een keer een afgerond verhaal wil lezen. De puzzelpost is een grappige toevoeging, vooral omdat je er een extra hoofdstuk voor terugkrijgt. Wie wil dit nou niet?! De echte Suzanne Vermeer-fans mogen dit boek dan ook niet links laten liggen.
