Christine Angot bewijst met Een onmogelijke liefde dat ze een groot talent heeft om emoties en gevoelens te beschrijven

Een onmogelijke liefde vertelt het liefdesverhaal van de ouders van de Franse schrijfster Christine Angot. Het lijkt een autobiografisch verhaal, gemengd met fictie, al wordt dat in of op het boek niet door de schrijfster duidelijk gemaakt. Angot is vroeger namelijk zelf slachtoffer geworden van incest. Door het in haar roman te benoemen, snijdt ze een lastig thema aan.

Eeuwige trouw

Het verhaal begint met de dolgelukkige Pierre Angot en Rachel Schwartz. Ze zijn verknocht aan elkaar, maken elkaar blij en vullen elkaar aan. Er is alleen één probleem: Pierre vraagt haar om haar eeuwige trouw, maar weigert te trouwen. Want hij, van goede afkomst, zegt niet uit dat hout gesneden te zijn. In tegenstelling tot de Joodse Rachel, van lage komaf. Zij accepteert wat hij haar biedt, zolang haar geliefde maar bij haar blijft. Zijn werk brengt hem echter door het hele land, waardoor ze elkaar steeds minder zien. Pierre wil Rachel zijn ‘eigendom’ maken. Het blijkt al gauw dat hij weinig respect voor haar heeft. Zo wil hij een baby van haar, zonder haar in zijn leven te hebben. Wanneer Rachel daadwerkelijk zwanger van hem raakt, toont Pierre weinig belangstelling. Hij neemt zelfs het besluit dat het kind zijn naam niet zal dragen.

Erkenning

De zwangerschap is voor Pierre het teken om, na een vrij gelukkige relatie, de benen te nemen. Rachel zal haar dochter in haar eentje op moeten voeden. Christine groeit op als een vrolijke, zorgeloze peuter, maar haar moeder blijft hopen op de erkenning van Pierre, zelfs nadat hij haar vertelt getrouwd te zijn. Zij is van mening dat haar dochter het daardoor beter zal krijgen dan zij. Door de overtuiging van Rachel stemt Pierre in met de erkenning van zijn dochter, waardoor vader en dochter elkaar meer gaan zien. Dit blijkt een grote vergissing. De minachting voor Rachel gaat zo ver dat Pierre zich aan zijn dochter vergrijpt.

Groot talent

Een onmogelijke liefde is op een analytische, koele toon geschreven. Het schokkende verhaal wordt langzaam vertelt vanuit het perspectief van Christine middels de handelingen van haar moeder. Het vertelt niet zozeer het verhaal van incest, maar eerder de impact die het op je leven kan hebben. Kan Christine haar moeder vergeven voor het feit dat ze de signalen van kindermisbruik niet heeft opgemerkt? En in hoeverre zal het impact hebben op de rest van haar leven? Met dit boek laat Angot zien dat ze een groot talent heeft om de emoties en gevoelens van haar hoofdpersonen te beschrijven. Een prachtig boek van hoge kwaliteit, ondanks het zware thema.