Michael van Peel: reisverhalen, stand-up comedian en dromen

Michael van Peel reist de hele wereld over. In zijn roman Van Peel tot evenaar vertelt hij over zijn toer over de wereld. Van Peel tot eveaar is een vrolijk reisverhaal gelardeerd met toogfilosofie en tegelwijsheden.

Waarom besloot je een boek je gaan schrijven?

Omdat mijn vrienden het kotsbeu werden om tot bloedens toe steeds maar weer dezelfde reisverhalen te moeten aanhoren. Alle avonturen kwijtraken in een boek, heeft vele vriendschappen gered. Toen ik de reis ondernam van Antwerpen naar Dakar had ik een dagboek bijgehouden, en schreef ik een wekelijkse reiscolumn voor P-magazine, dus ik was al aan het schrijven gegaan. En ook de achtergrond waartegen dit gebeurde, gaf een interessant contrast. In 2011 brak België het record 'land zonder regering', iets waar wij dolblij mee waren omdat we eindelijk nog eens iets gewonnen hadden. Wij vierden toen het failliet van onze democratie. Terwijl ongeveer tegelijkertijd in Noord-Afrika, een paar duizend kilometer naar het zuiden, de Arabische lente net begonnen was. Mensen hunkerden daar naar democratie. En maakten zich zorgen over België. Echt, iedereen was daar op de hoogte van 'les problèmes en Belgique'. Afrikanen maakten zich zorgen over de 'etnische spanningen tussen noord en zuid in België'. Logischerwijs kreeg ik daar regelmatig de vraag: “c’est quoi le problème?”. Dan sta je dus met je mond vol tanden. Wat was het probleem precies? Waarom zaten we anderhalf jaar zonder regering? Ik daag iedereen uit om die grote problemen ginder te gaan uitleggen.

Reizen, momenten en levensverhalen

Wat kunnen lezers verwachten van Van Peel tot evenaar?
Een vrolijk reisverhaal gelardeerd met toogfilosofie en tegelwijsheden. Onderweg op de Vespa krijg je veel tijd om wat te epibreren. Die overpeinzingen zitten mee vervlochten in het verhaal. Al moet je daar geen diepe wijsheden van verwachten. In de woorden van Bosschaerts: “Wie denkt dat hij denkt, zit soms maar wat te dromen.”

Kun je een gebeurtenis noemen die je het meest is bijgebleven tijdens je avontuur?
Er zijn natuurlijk de spannende momenten. Als je een hele slechte planner bent, zoals ik, en af en toe nogal improviserend over de wereldbol reist, kom je soms in wat ik noem 'sub-optimale situaties' terecht. Ergens in een afgelegen stuk van de Westelijke Sahara op de vlucht voor een donderende storm, terwijl langzaam maar zeker de nacht valt. Of jezelf moederziel alleen vastrijden in de brousse van Senegal terwijl je Vespa tot aan de treeplank wegzakt in de modder en je haar meter voor meter door de smurrie moet sleuren, niet wetende dat die weg die nacht zelfs voor 4x4’s afgesloten was wegens 'onberijdbaar door de regen'. Maar wat je op zo’n moment toch het meest bijblijft, zijn de mensen die je op die moeilijkste momenten keer op keer tegenkomt en die je verder helpen. Zomaar. Because it’s the right thing to do. Dat is tegelijk inspirerend en geruststellend. Je zou het niet zeggen als je de krant leest, maar zowat half de wereldbevolking bestaat uit topkerels en -vrouwen. Een ruwe 40% is 'diep vanbinnen best oké'. (De overige 9% zit vooral op internetfora en 1% is het voor de rest aan het verkloten.)

Je bent ook een stand-up comedian, komt dit ook in je boek tot uiting?
Ik vermoed van wel. Het boek is geen comedy-show natuurlijk, de reis was dat ook niet (altijd), maar er zitten wel een paar flauwe moppen in verstopt voor de liefhebbers. En mijn manier van kijken is logischerwijs wel die van een stand-up comedian, wat dat ook moge zijn. Ook al is het geen volbloed comedy, het verhaal leent zich wel tot een vertelling. Ik tour namelijk ook met een ouderwetse dia-avond van deze reis langs de kleine zalen onder dezelfde naam. Daar komen dan weer heel andere dingen aan bod dan in het boek. Het medium bepaalt wat mee de vorm.

De grote droom

Zou je nogmaals zo’n reis maken?
Van de dag dat ik terug thuis was. Er ligt nog een grote droom op het schap; ooit van Antwerpen naar New York rijden over land. Langs de achterkant van de wereldbol zeg maar. Dat lijkt me geweldig, maar daar zal ik dan toch een jaartje voor moeten uittrekken. En wie weet, tegen dat ik in New York arriveer, lonken Vuurland en Patagonië weer. Maar voorlopig ben ik al bij als ik zonder kleerscheuren thuiskom van een optreden in Hamont-Achel.

Hoelang ben je bezig geweest met het schrijven van Van Peel tot evenaar?
In mijn hoofd, sinds ik die reis maakte al. Vijf jaar dus. Maar volgens de fiscus nam het een zomer en een lente in beslag. Daartussen heb ik nog een paar comedyshows geschreven en een hoop columns. Vooral dat laatste was een interessante oefening om de juiste toon te vinden voor het boek.

Heb je leuke reacties op je boek gekregen?
Mijn moeder leest er graag uit voor op eetfestijnen en trouwpartijen. Al heb ik gehoord dat de toehoorders daar veelal toch liever onverwijld overgaan tot het nuttigen van dessert en koffie.