Mies van Hout over haar prentenboek: Speeltuin

Mies van Hout is een bekende illustratrice die haar eigen boeken maakt, maar ook samenwerkt met bekende kinderboekenschrijvers als Paul Biegel. Dit jaar maakt ze het Prentenboek van de Kinderboekenweek: Speeltuin. In gesprek met Janneke Siebelink vertelt ze hoe haar boek tot stand is gekomen.

‘Het maakt niet uit of het mooi wordt of niet’

Hoe kwam je op het idee Speeltuin, het prentenboek voor de Kinderboekenweek, te maken?
Dat ging eigenlijk toevallig. Ik had nieuwe gekleurde inkt gekocht en wat is er dan leuker om dat even uit te proberen? Toen het droog was, ging ik er met krijt overheen en toen dacht ik: wauw, dat is leuk. Toen dacht ik: het zou leuk zijn om een boek te maken waar je met je vingers door het landschap kan lopen.

Wanneer weet je of een tekening af is?
Dat is een gevoel. Soms weet ik het ook niet meteen. Dan denk ik: ik heb iets heel moois gemaakt. En dan ga ik koffie drinken en vind ik daarna het ineens helemaal niet meer mooi. En soms duurt het wel een paar weken en ben ik toch niet blij met wat ik gemaakt heb. Of ik vraag het aan iemand en dan is het voor hem niet duidelijk hoe je ergens doorheen kunt. Dus het is heel goed om het met anderen te bespreken.

Moet je veel tekeningen maken om tot het eindresultaat te komen?
Ja. Er ligt hier een hele stapel met tekeningen die niet in het boek terecht zijn gekomen. Ik dacht bij een bepaalde tekening: die is klaar. Ik had er personages ingetekend en hij hing al een tijdje aan de muur en toch twijfelde ik. Als ik hem laat zien, zeggen mensen: die is toch al af? Maar zelf weet ik dan dat hij nog niet goed genoeg is. Er moet nog een stapje bij.

Gevoelsuitdrukkingen

Je hebt al bijna honderd boeken gemaakt. Wat typeert jouw werk?
Waar ik altijd heel erg mee bezig ben, is de gevoelsuitdrukkingen, de emoties. Ik noem dat het acteerwerk van mijn personages en ik laat ze hun toneelstukje spelen. Ik vind het heel belangrijk dat de gevoelens heel erg goed kloppen, want die kunnen een verhaal vertellen.

Wat is een van de mooiste reacties die je hebt gekregen?
Soms bedenken kinderen iets, zoals: misschien is er een haai die zijn vriendje heeft opgegeten, of hij mocht niet meespelen. Er was ooit een jongetje die zei: misschien is zijn papa wel dood, net als die van mij. Dan schrik ik natuurlijk even, maar kinderen gaan verhalen vertellen die ze verzinnen of zelf hebben meegemaakt, dat is het leuke van dit boek.

Waar moet een goed prentenboek aan voldoen?
Het allerbelangrijkste vind ik dat het een goed basisidee heeft. Daar bedoel ik mee dat je in twee zinnen kunt uitleggen waar het boek over gaat en dat je dan denkt: oh ja, dat is een goed idee. Als je dat hebt, kun je gaan bouwen met teksten en tekeningen.