De dag van de doden: “De bloedstollende grande finale van een ijzersterke thrillerserie”

We hebben er een tijdje op moeten wachten, maar eindelijk is ‘ie er dan: het achtste en laatste deel van de Frieda Klein-serie van Nicci French, De dag van de doden. Ik heb er een dubbel gevoel over: enerzijds is het fijn om weer een nieuw Frieda Klein-avontuur te kunnen lezen, anderzijds is het jammer dat het nu echt voorbij is, want de auteurs hebben aangekondigd dat er hierna geen nieuwe boeken met de beroemde eigenzinnige psychotherapeut in de hoofdrol komen.

Nachtelijke wandelingen

Anders dan in de eerdere delen duurt het in De dag van de doden even voordat Frieda zelf opduikt. In het zevende deel moest ze onderduiken omdat ze op de hielen werd gezeten door moordenaar Dean Reeve, en niemand weet waar ze is, zelfs haar beste vrienden niet. Daarom begint De dag van de doden vanuit het perspectief van Lola, een studente die Frieda Klein heeft gekozen als onderwerp voor haar scriptie en op zoek gaat naar haar. Ze volgt letterlijk de voetsporen van Frieda door haar nachtelijke wandelingen langs de ondergrondse rivieren van Londen na te lopen en zo te proberen inzicht te krijgen in Frieda.

Gedeelde liefde voor rivieren...

Die ondergrondse rivieren hebben trouwens een belangrijke rol in het boek. Want niet alleen Lola, maar ook de gevreesde Dean Reeve kent Frieda’s voorliefde voor deze rivieren. Hij laat dan ook regelmatig een boodschap voor Frieda achter bij deze rivieren in de vorm van een lijk. Zoals het een laatste deel van een thrillerserie betaamt, vallen er dus veel doden en doet het politieteam er alles aan om de moorden op te lossen en de dader te pakken, om zo tot een spannende climax te komen die het einde van een succesvolle reeks waardig is.

Ode aan Londen

Daarnaast wordt er in De dag van de doden regelmatig teruggekeken op de gebeurtenissen in vorige boeken. Een soort samenvatting van de vorige zeven boeken als het ware, wat passend is voor een laatste deel uit een serie. Dit doen de auteurs subtiel, bijvoorbeeld door de personages belangrijke plekken uit vorige boeken te laten bezoeken. Daardoor is het boek tegelijkertijd een ode aan Londen, zoals elk boek uit de serie. Het is duidelijk dat de auteurs veel van hun stad houden en als lezer ga je vanzelf ook een beetje van Londen houden.

Bloedstollende climax

Met De dag van de doden is Nicci French er dus in geslaagd opnieuw een spannend Frieda Klein-avontuur af te leveren met een bloedstollende climax en vertrouwde elementen, zoals de ode aan Londen en de bekende schrijfstijl van de auteurs. Op bepaalde momenten wordt er steeds een klein beetje meer informatie vrijgegeven tot aan de grote finale, waarbij alle losse eindjes aan elkaar worden geknoopt. Dit achtste boek is een zeer bevredigend einde van de Frieda Klein-serie. Maar wees gewaarschuwd: als je eenmaal bent begonnen, kun je niet meer stoppen met lezen!