De Medici: "smullen als je houdt van intriges en verschuivende machtsverhoudingen"

Ze zijn misschien wel de meest beroemde familie van Europa: De Medici. Deze beschermheren en -vrouwen van de Italiaanse kunst hebben een luisterrijke geschiedenis die veel mensen tot de verbeelding spreekt. Niet zo gek misschien dan ook dat Matteo Strukul besloten heeft er een trilogie aan te wijden. Het eerste boek draait om Cosimo de Medici.

Moord en complot

Het is 1429, Florence en de Medici-familie bloeit, mede dankzij de inspanningen van Giovanni de Medici. Maar dan wordt hij plots ziek en komt hij te overlijden. Zijn zoon Cosimo is er kapot van, maar de rouw slaat snel om in ongeloof, woede en wantrouwen als Cosimo’s broer Lorenzo vermoedt dat hun vader vergiftigd is. De twee gaan samen op zoek naar de moordenaar maar hebben daarbij alle reden om te vrezen voor hun eigen leven…

Oorlogen, smerige spelletjes en leugenaars

Cosimo houdt veel van Florence en wil dan ook alles doen om de stad voorspoed te brengen. Aan het hoofd van de machtigste familie is zijn positie daar natuurlijk perfect voor, maar macht brengt ook vijanden met zich mee. Te midden van oorlogen, smerige spelletjes en leugenaars probeert Cosimo zich staande te houden en zijn stad en familie te beschermen.

Blijven lezen

Wat was dit een heerlijk boek om te lezen! Ik heb het echt verslonden. Het is niet zo dat de spanningsboog constant is waardoor het moeilijk weg te leggen is. Erger nog: door regelmatig sprongen in de tijd te maken wordt die regelmatig onderbroken. Maar er is iets aan het verhaal en de schrijfstijl van Stukul wat ervoor zorgt dat je De Medici wilt blijven lezen.

Tijdsprongen

Om meerdere jaren in één boek te kunnen stoppen, heeft Strukul zoals gezegd wat tijdsprongen in het verhaal gemaakt. Een logische keuze, als je kijkt naar hoeveel informatie en gebeurtenissen er voorbij moesten komen. Maar dat zorgt er wel voor dat je soms even terug moet bladeren om te zien hoeveel tijd er nou precies verstreken is.

Soms wat verwarrend

Wat de leesbaarheid ook niet echt ten goede komt, is dat er regelmatig middenin een hoofdstuk ineens van perspectief gewisseld wordt, zonder dat duidelijk aan te geven. Verwijswoorden vind je genoeg in het boek, maar naar wie ze verwijzen, is niet altijd even duidelijk dus. Dat Strukul daarbij ook nog eens wisselt in het aanspreken van de personen met voor of achternaam (en al die Italianen heetten in die tijd blijkbaar Niccolo of Francesco) helpt ook niet echt.

Smullen

Dat gezegd hebbende is De Medici toch de periodieke verwarring wel waard. Ook als je weinig afweet van de Medici’s zelf, of de tijd waarin zij leefden, is het boek goed te lezen. Deze aftrap van de trilogie is niet te dik, leest verder goed weg, speelt zich op prachtige plekken af en is smullen als je houdt van intriges en verschuivende machtsverhoudingen. Op naar het volgende boek!

Wil je altijd op de hoogte zijn van de boeken binnen jouw favoriete genre? Stel je voorkeur in en ontvang updates.