Het labyrint der geesten: "Volgen jullie me het mysterie in?"

“W ij hebben nog veel geschiedenis te schrijven, Daniël, en wat ons te wachten staat is geen kinderspel.”

Dit zegt Fermín Romero de Torres op de eerste bladzijden: welkom in het laatste boek in het vierluik rond het Kerkhof der Vergeten Boeken. Volgen jullie me het mysterie in?

Bekende personages

In Het labyrint der geesten komen we een hoop bekende personages weer tegen. Uiteraard de familie Sempere: de jonge Sempere uit Het spel van de engel is nu de oude Sempere, en de jonge Daniël uit De schaduw van de wind is nu de vader van de jonge Julián, die met gemak alle aandacht en liefde steelt. De nog even breedsprakige held – maar met een verleden, zagen we in De gevangene van de hemel – Fermín Romero de Torres zorgt weer voor de komische noten. Maar de ware held in dit laatste deel is toch echt: Alicia Gris.

Steeds verder verweven

Alicia Gris is waarschijnlijk een geheim agente buiten het systeem, haar volharding en grenzeloosheid zorgen dat zij verder gaat dan elke ander. Ze is dus de aangewezen persoon om de verdwenen minister van cultuur Mauricio Valls op te sporen. Geliefd en gewaardeerd, maar al jaren publiek teruggetrokken en nu verdwenen. Of zoals wij hem kennen uit het vorige deel: als meedogenloze en gehate gevangenisdirecteur.

Het spoor leidt Alicia terug naar Barcelona, een stad die voor haar vol pijnlijke oorlogsherinneringen zit. Een spoor dat ook naar de Sempere’s en hun boekhandel leidt. Omdat Daniël Sempere nog altijd het leven en vooral de jonge dood van zijn moeder Isabella ontleedt, raken hun sporen steeds verder verweven, zoals alle delen in het Kerkhof der Vergeten Boeken met elkaar verweven zijn.

Rijkdom en grandeur

Zafón is barok, bij hem ademen de personages een gecultiveerde hartelijkheid en professionaliteit uit van een superieure blend; Zafón proeft als exclusieve koffie. En we pikken het, want eigenlijk is het wel erg mooi en duidelijk: de rijkdom en grandeur van een personage zijn bij hem in een paar zinnen geschetst. De eerdere personages kregen al een ontwikkeling mee, maar wat Zafón nu met Alicia doet is haar diepte geven terwijl de rol van haar personage duister blijft. Een fantastisch en gecompliceerd personage om als lezer mee weg te lopen.

Mysterie

Tot slot nog even terug naar de vorige delen in het vierluik, want hoewel ingenieus verweven zijn het ook losstaande en zeer verschillende boeken. We gingen van een coming-of-age-verhaal naar een heerlijke gothic novel, tussendoor kwam een historisch verhaal, en nu in Het labyrint der geesten duiken we een mysterie in. Allemaal in het heerlijke universum van het Kerkhof der Vergeten Boeken, laten we daar Zafóns vierluik ook in verstoppen zodat het lang, lang bewaard zal blijven.