Hoe hou je een lastige puber een beetje in toom? Nou, als die puber Amanda Gefter heet dan is natuurkunde de oplossing. Wanneer haar vader, door haarzelf als intellectuele hippie-boeddhist omschreven, haar vraagt om 'niets' te definiëren is haar liefde voor natuurkunde aangewakkerd. Toch wordt ze in eerste instantie journalist, maar zodra ze de kans krijgt om een bijeenkomst met topwetenschappers bij te wonen besluit ze haar leven om te gooien. Ze gaat weer studeren en bluft zich binnen bij een wetenschapsblad. Alles om, soms samen met haar vader, haar zoektocht naar het 'niets' voort te zetten. En passant komt ze in contact met topwetenschappers als John Wheeler, Leonard Susskind en Stephen Hawking.
Passie voor wetenschap
Met In Einsteins achtertuin doet ze daar op zeer enthousiaste wijze verslag van. Het is overduidelijk dat ze een grote passie voor wetenschap heeft en je kunt niet anders dan aangestoken worden door dat enthousiasme. Een vlotte schrijfstijl zorgt ervoor dat het boek grotendeels lekker wegleest.
Grotendeels, want ook waren er stukken waar ik de nodige moeite mee had. De uitgever mag dan claimen dat Gefter de moeilijkste natuurkunde begrijpelijk maakt, maar daar ben ik het niet helemaal mee eens. Misschien als je een flinke dosis voorkennis hebt, en dan bedoel ik eerder een universitaire graad dan een paar jaar middelbare school natuurkunde, of zin hebt om heel veel op te zoeken tijdens het lezen. Want ondanks de verklarende woordenlijst achterin, die wat soelaas biedt, blijven die ingewikkelde natuurkundige theorieën na het lezen van In Einsteins achtertuin gewoon nog steeds dat, ingewikkeld. Ik moet dan ook eerlijk toegeven dat ik hier en daar wat stukken heb overgeslagen.
Flinke dosis humor en zelfspot
Gelukkig beschikt Amanda Gefter niet alleen over een goed stel hersenen, maar ook over een flinke dosis humor. Ze is niet bang om de draak te steken met het stoffige imago dat wetenschappers vaak hebben en van een beetje zelfspot is ze ook niet vies. Zo schrijft ze:
"... dat ene dat elk meisje aan het giechelen en blozen van plezier krijgt: een nieuw artikel van Stephen Hawking."
Dat vind ik dus erg geestig. Die humor en Gefters enthousiasme zorgden ervoor dat ik het boek toch met plezier heb gelezen. Ontroerend is ook hoe de band met haar vader zich gaandeweg ontwikkelt, dat had wat mij betreft nog iets prominenter in het boek terug mogen komen. Hun gezamenlijke liefde voor de wetenschap is tenslotte de basis geweest van deze zoektocht naar het niets.
Een boek voor doorzetters
Je moet echt even zin hebben om je te verdiepen in de natuurkundige theorieën. Maar als dat het geval is, is In Einsteins achtertuin van Amanda Gefter een lekker leesbaar boek met de nodige humor dat je passie voor natuurkunde zeker verder zal aanwakkeren.
