Het verbrande huis van Bodil de La Parra was eerst geschreven als een theatervoorstelling, maar haar redacteur vond dat er ook een boek over geschreven moest worden. En die is nu verschenen. Het verbrande huis van Bodil de La Parra is een indrukwekkende familiegeschiedenis met ups en downs en familiegeheimen die voor veel families (deels) herkenbaar kunnen zijn.
Bodil de La Parra vertelt in Het verbrande huis over haar familie, waar ze een goede band mee heeft. Aan de overleden familieleden houdt ze warme herinneringen over. Ze vertelt over de keren dat ze bij haar familie was in Suriname. Het eerste hoofdstuk grijpt je meteen aan als ze vertelt over het verbrande huis.
Familiegeschiedenis
Langzaamaan kom je steeds meer te weten over haar bijzondere familie die niet alleen maar geluk heeft gekend, maar ook veel verdriet heeft moeten verwerken, zoals bijvoorbeeld het overlijden van de moeder van haar vader. Het is aan te raden om tissues bij de hand te houden. Net als veel families heeft ook deze familie zo zijn geheimen waar liever niet over gesproken wordt. Ook hebben zich schokkende gebeurtenissen in hun familie voorgedaan. In het begin maakt de auteur af en toe een sprong in de tijd om te vertellen over waar haar familie oorspronkelijk vandaan komt, van wie ze af stammen, hoe ze in Suriname gekomen zijn en wat hun achternaam betekent. Af en toe moet je lachen om een bepaald stukje zoals bijvoorbeeld die keer dat de auteur als zesjarige bij haar tantes logeerde en de benen van de tantes bestudeerde en ze vergeleek met de rivieren van Suriname.
Ondanks dat het een familiegeschiedenis is, kom je ook iets meer te weten over Suriname door de gesprekken die de auteur heeft met diverse familieleden en haar eigen ervaringen. Je ziet haar op een gegeven moment worstelen met haar identiteit, hoe verschillend haar huidskleur werd bekeken in Suriname en in Nederland en ze heeft veel vragen waar ze antwoord op wil hebben.
