Het eerlijkheisexperiment van Clare Pooley is een hartverwarmend en eerlijk verhaal

De feelgoodroman Het eerlijkheidsexperiment van Clare Pooley laat je nadenken over de meerwaarde van eerlijk zijn tegenover jezelf en de mensen in jouw omgeving. Laat je meeslepen in een verhaal waarin alledaagse mensen te maken krijgen met grote veranderingen in hun leven die allemaal terug te herleiden zijn naar een enkel schrift.

Het verhaal ontvouwt zich rond een gepensioneerde oudere man, genaamd Julian Jessop, die moed bij elkaar heeft geraapt om in een schrift de waarheid over zichzelf op te schrijven, waarmee hij het eerlijkheidsexperiment in gang zet. Julian laat het schrift achter in een café zodat de vinder uiteindelijk hetzelfde kan doen. De eigenaresse van het café, Monica, is de persoon die het schrift vervolgens vindt en geïnspireerd raakt door het verhaal van Julian. Ze besluit contact met hem op te nemen. Ook zij gaat het experiment aan en schrijft iets over haarzelf wat anderen niet weten, om vervolgens het schrift bij een wijnbar achter te laten.

Het schrift brengt mensen samen

Zo ontstaat er een keten aan mensen die allemaal met elkaar verbonden raken door het eerlijkheidsexperiment. Allemaal alledaagse mensen die elkaars diepste geheimen leren kennen voordat ze elkaar in eerste instantie ontmoet hebben. Er ontstaan onverwachte vriendschappen en misschien zelfs mogelijke geliefden. Maar spreekt ook echt iedereen de waarheid in het schrift of is het toch moeilijker dan gedacht om de waarheid op te biechten? Is iedereen eerlijk tegen elkaar, en nog belangrijker, tegen zichzelf?

Een boeiende opbouw

Het plot van Het eerlijkheidsexperiment is mooi in elkaar gezet. Met elk nieuw geheim dat in het schrift neer wordt gepend, leer je weer een nieuw personage kennen vanuit het perspectief van een ander personage dat net zoals de lezer kennis maakt met de mensen die in het schrift hebben geschreven. Zo word je als lezer stapsgewijs steeds verder het verhaal in getrokken. Je gaat je telkens afvragen wat het geheim zal zijn van de volgende persoon die het schrift in handen krijgt en hoe dat personage uiteindelijk een rol gaat spelen in het geheel.

Fijne vaart in het verhaal

Doordat er gedurende het boek steeds meer personages bij komen zit er een fijne vaart in het verhaal. Je ontdekt elke keer weer iets nieuws. Er wordt daarnaast vaak geswitcht tussen de perspectieven van personages. Dat maakt het boek boeiend om te lezen. Het plot bevat niet veel schokkende of opmerkzame gebeurtenissen. Het is eigenlijk een hele simpele verhaallijn, maar doordat het vanuit verschillende perspectieven verteld wordt, krijgt het verhaal wat meer diepte. Zo worden bepaalde momenten door verschillende personages ontleed vanuit hun eigen perspectief. Zo krijg je meerdere kanten van het verhaal te zien.

Hartverwarmend van begin tot eind

Het verhaal lijkt in eerste instantie vrij voorspelbaar, maar dat is het op de meeste vlakken zeker niet en zelfs wanneer bepaalde gebeurtenissen iets voorspelbaar waren doet dat het niet af aan het volledige boek. Het is een heerlijk verhaal om erbij te pakken in de luie stoel na een lange dag. Je hoeft je brein niet te kraken om het verhaal te volgen, het leest lekker weg en het geeft je een hartverwarmend gevoel van begin tot eind. Je wil bijna zelf een eerlijkheidsexperiment beginnen.