Met Schilderslief bewijst Simone van der Vlugt nogmaals dat ze het genre van de historische roman perfect onder de knie heeft. Met het weinige bronnenmateriaal dat voorhanden is over Geertje Dircx, de minnares van Rembrandt Van Rijn, weet ze toch een overtuigend portret neer te zetten van een vrouw die alles opgeeft voor een man die haar meedogenloos aan de kant schuift.
Onterecht opgesloten
Het verhaal start met een spannende scène waarin Geertje op een ruwe manier gearresteerd wordt. Ze weet amper wat haar overkomt wanneer ze veroordeeld wordt tot twaalf jaar in het tuchthuis voor contractbreuk, diefstal en hoererij. Wat ze wel weet is wie er achter de aanklacht zit. Als lezer wordt je meteen het verhaal ingetrokken en sta je aan de kant van Geertje die terugblikt op haar leven en vertelt hoe de man van wie ze oprecht heeft gehouden haar nu voor de leeuwen gooit. Simone van der Vlugt schakelt na de wervelende start een versnelling terug en laat Geertje op een rustig tempo vertellen hoe ze opgroeide, trouwde en weduwe werd. Zo krijg je een goed beeld van de historische context en het feit dat het niet voor de hand lag om in de zeventiende eeuw als vrouw voluit voor je eigen weg te gaan.
De schilder Rembrandt Van Rijn
Wanneer Geertje als kindermeisje haar intrek neemt in het huis van Rembrandt Van Rijn, kom je samen met haar in aanraking met de schilder. Hoewel Geertje diegene is die het verhaal vertelt, gaat dit onderdeel in de eerste plaats over Rembrandt. Ze bespreekt zijn schilderijen en hoe ze tot stand komen, hoe hij les geeft aan zijn leerlingen en hoe hij omgaat met ijdele en veeleisende klanten. Het is duidelijk dat de auteur gedegen onderzoek heeft gedaan en Rembrandts wereld komt moeiteloos tot leven. Zonder sentimentaliteit geeft Simone van der Vlugt weer hoeveel Geertje opgaf voor een leven aan de zijde van Rembrandt. De auteur geeft in het nawoord aan dat het niet haar bedoeling is om de schilder zwart te maken, en dat blijkt ook uit het grote respect waarmee in dit onderdeel over de schilder geschreven wordt. De eerder afstandelijke toon zorgt ervoor dat Geertje zelf wat naar de achtergrond verdwijnt en je je als lezer minder betrokken voelt.
Eerherstel voor Geertje Dirckx
Het laatste deel – dat zich opnieuw in het tuchthuis afspeelt – richt zich enkel en alleen op Geertje. Deze hoofdstukken zijn sterk en met meer passie geschreven, misschien omdat de auteur minder gebonden was aan bestaande bronnen en feitelijkheden. Het tempo, dat voordien door de vele beschrijvingen rustig was, gaat door Geertjes onmacht en boosheid opnieuw omhoog. Na de laatste pagina is Geertje een historische figuur die je niet snel meer zal vergeten. Schilderslief geeft een goed tijdsbeeld en werpt het een nieuw licht op een vrij onbekend stukje van Rembrandts leven. Simone van der Vlugt slaagt erin nieuwsgierigheid naar Geertje Dirckx op te wekken en geeft haar zo haar plaats in de geschiedenis terug.
