Als vrijwel ons hele land op slot zit en we nergens meer heen kunnen, is er nog één wereld die we kunnen verkennen: de wereld van de boeken! Nu we toch binnen zitten, is niets lekkerder dan lekker onder een dekentje wegkruipen met een goed boek. En daar is dit boek bijzonder geschikt voor: Midwinter van Suzanne Vermeer.
Uitleggen wie Suzanne Vermeer is hoeft niet meer denk ik. Twee keer per jaar worden we getrakteerd op een nieuwe thriller die ook eigenlijk altijd weer weet te voldoen aan onze verwachtingen; een fijne thriller, niet te ingewikkeld en vooral heel spannend natuurlijk. Midwinter is de meest recent verschenen (winter)thriller van deze auteur.
Ergste nachtmerrie
De hoofdpersoon in dit boek, Alice de Vreede, ging op 21-jarige leeftijd voor het laatst op wintersport; een vakantie die uitliep op een vreselijk drama. Acht jaar later worstelt ze nog steeds met de gebeurtenissen van die vakantie en gaat ze op aanraden van haar psycholoog met haar vrienden van toen mee op wintersport. Zij willen de beroemde Grand Tour de Trois Vallées skiën. Dit tripje lijkt een succes voor Alice, maar als het weer omslaat lopen de spanningen hoog op en wordt ze geconfronteerd met haar ergste nachtmerrie.
Spanning vanaf de eerste bladzijde
In principe lees je dit verhaal vanuit het oogpunt van Alice, maar je komt ook een aantal hoofdstukken tegen, getiteld ‘Dagboek van een fotograaf’. Hieruit kan je opmaken dat Alice gevolgd wordt, waar je eigenlijk al meteen rillingen van over je rug krijgt. Wie is deze fotograaf? Dit zorgt er ook voor dat de spanningsboog gedurende het hele verhaal stijf overeind blijft staan. Vanaf bladzijde één weet jij als lezer dat er iets niet helemaal in de haak is. Alice is zwaar getraumatiseerd door het drama van haar vorige wintersportvakantie. Vermeer weet dat goed te beschrijven, alleen kiest zij er wel duidelijk voor om de impact van deze gebeurtenis op de vriendengroep niet echt te belichten. De focus ligt volledig op Alice.
Met een tintje feelgood
De levensechte beschrijvingen, vlotte schrijfstijl en lange spanningsboog maken dat alle ingrediënten voor een spannend verhaal aanwezig zijn. Midwinter is dan ook een boek dat heerlijk wegleest. Ondanks de spanning weet Vermeer zelfs de knusse sferen van de winter over te brengen. Ik zeg: op naar de volgende thriller.
