Sanne de Bakker over haar nieuwste boek De geesten van Krakelia, Bezoek van oma

Sanne de Bakker is kinderboekenschrijfster met maar liefst 38 boeken op haar naam. Kinderen zijn haar favoriete doelgroep en ze wil hen meegeven dat je plezier kunt hebben tijdens het lezen.

Wie is Sanne de Bakker?
Je zou mij kunnen omschrijven als kinderboekenschrijfster, een duizendpoot, muzikaal en creatief. Vroeger had ik al het idee dat ik schrijfster wilde worden, maar ik dacht toen dat ik het pas zou kunnen worden als ik oud ben. Ik zou dan pas de rust hebben om te gaan schrijven, maar dit idee ging gelukkig niet door.
Ik heb meer dan dertig boeken geschreven voor kinderen en daarnaast schrijf ik voor het educatief onderwijs. Ik richt mij, samen met Zwijssen, op de stof voor de basisschool. De opdrachten variëren van het schrijven op AVI-niveau tot aan lesboeken voor verschillende leerjaren. Ik werk ook in opdracht van Tina, een tijdschrift voor kinderen, en geef cursussen aan de schrijversvakschool in Amsterdam. Deze opleiding heb ik ook gevolgd en het is bijzonder om na mijn studie nog steeds betrokken te zijn bij deze school.

Muzikale voorstellingen
Naast het schrijfproces bezoek ik ook vele scholen. Ik bied de kinderen muzikale voorleesvoorstellingen, waarbij mijn boeken en de belevingswereld centraal staan. Ik wil ze meegeven dat lezen leuk is en dat je er veel plezier aan kunt hebben. Deze voorstellingen maak ik extra bijzonder, doordat ik special effects toevoeg aan het geheel. Tijdens mijn voordracht van mijn boek ‘De geesten van Krakelia’ heb ik een rookmachine. Zodra de eerste rookpluim door het lokaal schiet, schrikken de kinderen zich een ongeluk. Daarna beginnen ze te giechelen en dit creëert dan een interessant spanningsveld.Ik vind het leuk om hiermee te spelen en de kinderen op spelenderwijs kennis te laten maken met het lezen van boeken. Ik merk dat ik tijdens het schrijven soms de eigenschappen van een kluizenaar overneem, maar dat is alleen maar prettig voor het creatieve proces. De verhalen wil ik op papier hebben en daarna wil pas naar buiten treden met mijn creaties door middel van de schoolbezoeken.

Kun je kort vertellen waar het nieuwste boek over gaat?
Het verhaal speelt zich af in een denkbeeldig dorp Krakelia, waar een keer per jaar de de overledenen terugkomen op aarde. Je krijgt pas bezoek als je daar aan toe bent. De hoofdpersoon Dieuwertje is er dit jaar aan toe, want ze is oud genoeg om dit proces mee te mogen maken. Haar overleden oma komt dit jaar bij haar op bezoek en Diewertje geniet van haar ‘aanwezigheid’. Maar is dit wel een slim idee? Oma kan haar goed helpen met de dingen die ze moeilijk vindt en laat haar lachen, maar soms helpt ze wel te veel. Dieuwertje merkt dat het niet altijd leuk is en wil dit op een passende manier tegen oma zeggen. De vraag is nu hoe Dieuwertje dit het beste kan aanpakken…

Hoe ben je op de titel ‘De geesten van Krakelia, Bezoek van oma’ gekomen?
Ik wilde een denkbeeldig dorp omschrijven in mijn boek en zocht naar een perfecte naam. Op een dag kwam ik spontaan op deze titel en vond het direct passend bij de inhoud. De naam heeft iets weg van een spokerig element en dat vind ik een interessant gegeven, want dit heeft te maken met de geesten die in het boek voorkomen.

Heb je bewust gekozen voor deze leeftijdsgroep om voor te schrijven of zou je ook voor een andere leeftijd een keer wat willen schrijven?
Het interessante aan het schrijverschap vind ik het bedenken van verhalen die vaak in mijn hoofd rondspoken. Dit zijn nu eenmaal verhalen die niet bedoeld zijn voor volwassenen, maar voor kinderen. Dit heeft te maken met de fantasie die je in ieder boek van mij wel zult vinden. Het bijzondere is dat ik mij goed kan inleven in de belevingswereld van de kinderen en dat zorgt er voor dat de boeken altijd passen bij de doelgroep. Schrijven voor volwassenen is een andere tak van sport. Ik heb weleens ideeën voor volwassenen, maar die stel ik altijd uit. Het is iets waar ik goed over na moet denken en wellicht begin ik in de toekomst aan een collectie voor deze groep.

Hoe kom jij aan ideeën voor je boeken?
Het idee voor een boek groeit voornamelijk in mijn hoofd, maar tijdens het schrijven ontstaan pas de details. Ik heb dus meer ideeën dan ik momenteel in de boeken kan verwerken. De overvloed aan ideeën bewaar ik wel, want wellicht kan ik er ooit nog iets mee doen. Ik schrijf in een huisje in mijn tuin en daar liggen stapels papieren en aantekeningen met die concepten.

Hoe verliep het denkproces van het boek?
Ik heb er bewust voor gekozen om het niet te vaag te schrijven, want het onderwerp vraagt daar soms nog wel naar. Het is geen realistisch beeld, maar ik wilde geen ongeloofwaardigheid creëren. De dood speelt ook een rol in het boek en heb de humor gebruikt om het niet een te zwaar boek te maken.

Herken jij je in de hoofdpersoon Dieuwertje?
Ze is heel anders dan ik, maar in ieder boek van mij komen weleens autobiografische stukken naar voren. Soms zit het in het verhaal en andere keren zit het verstopt in het karakter van de personages.

Welk kinderboek is voor jou het “Kinderboek allertijden “ en zou je elk kind aan willen raden?
Het is lastig om te kiezen, want er zijn zoveel mooie kinderboeken te vinden.
Mijn top drie:

1. De Mol die op zijn kop heeft gepoept
2. Alleen op de wereld
3. Joke van Leeuwen

Dit boek gaat over geesten, maar geloof jij daar in?
Als kind geloofde ik er heilig in, maar nu laat ik het in het midden. Het is voor mij nu te beangstigend en heb het weggestopt. Ik vind het wel heel leuk om er in mijn boeken mee te spelen en ze tijdens het schrijven tot leven te roepen. Tijdens het schrijven geloof ik er dus wel in

Lydia Rood zei jaren geleden dat ze er geen geheim van maakt dat een prijs toegekend door kinderen voor haar meer waard is dan een prijs uitgereikt door een jury van volwassenen. Vind jij de Kinderjury ook belangrijker dan de Griffel?
Nee, ik vind het beide belangrijk. Ze benaderen de prijs voor boeken allebei op een andere manier. De Kinderjury wordt volledig bezet door kinderen en de boeken worden gekozen met het idee dat de gewonnen boeken de meeste kinderen wel leuk vinden. Het is dus een globaal beeld. Daarentegen is de Griffel voor het intellectuele kind en wordt er gekeken naar eisen vanuit het vak.

Het einde van het jaar 2016 is in zicht. Wat kunnen we van jou verwachten volgend jaar?
Ik kan alvast verklappen dat er een vervolg op dit boek komt, maar dat boek gaat niet over Dieuwertje. Er komen andere personage naar voren en die zullen nieuwe avonturen beleven. Het gaat over een eeneiige tweeling, waarbij de een introvert is de ander extravert. Ze zijn verdrietig, want ze zijn van elkaar gescheiden. Maar ze vinden een manier om gelukkig te leven en de herinneringen van elkaar te blijven koesteren.