De titel is een motto die afkomstig is van Anita Drost. Zij is een auteur die graag schrijft over maatschappelijk relevante thema’s. In dit interview vertelt zij over Verbroken contact tussen ouder en kind (Uitgeverij Stili Novi, USN) en het eind november verschenen moderne sprookje Welkom, Sneeuwwitje. Haar vlucht van huis en haard.
Wilde je als kind al iets met boeken gaan doen?
Zodra ik een pen kon vasthouden, ben ik begonnen met schrijven. Als kind schreef ik verhaaltjes, alleen of samen met vriendinnen, en toneelstukjes die we vervolgens in de klas opvoerden. Schrijven heb ik altijd leuk gevonden. Na de middelbare school koos ik een beroep waarin schrijven niet erg naar voren kwam, maar het bleef wel kriebelen. In 2009 begon ik een tekstbureau, vanuit de gedachte ‘ik leef maar een keer, als ik wil schrijven moet ik er nu werk van maken’. In diezelfde periode heb ik ook Schrijfbende opgericht. Zo kon ik mij steeds meer richten op het schrijverschap.
Je gaf net al kort aan dat je Schrijfbende hebt opgericht, wat houdt dit precies in?
Schrijfbende organiseert activiteiten op het gebied van creatief schrijven voor kinderen en jongeren. Het draait hierbij vooral om plezier en verwondering, als startpunt voor het hele creatieve proces. In al onze workshops en cursussen is het motto: in je hoofd kan alles.
Merk je dan ook het verschil in de aanpak voor jongeren en kinderen?
We hebben in onze samenleving nogal wat creativity killers. Dat begint al als kinderen nog heel jong zijn. Creativiteit stimuleren is zeker bij jonge kinderen meer een kwestie van ‘laten’ dan van ‘doen’; van ruimte geven voor spelen, proberen, ontdekken. Als kinderen wat ouder worden en ze hebben belangstelling voor het schrijven, dan kan je soms wat verder gaan en schrijftechnieken oefenen.