Anja Sicking over Ferrari's in de hemel

De vierde roman van Anja Sicking heet Ferrari’s in de hemel. Een familieverhaal waarin de levens van vijf gezinsleden wordt beschreven. Vader en moeder Emile en Dores en de drie kinderen (van oudste naar jongste) Daphne, Ravi en Lizzy.

Het boek

Het eerste deel van Ferrari's in de hemel speelt zich af in de periode dat Emile en Dores nog jonge ouders zijn (1971 - 1979). Het laatste deel, deel vijf, beslaat de periode van tussen 2006 en 2014. Elk deel bestaat uit meerdere korte verhalen, telkens vanuit het perspectief van één van de vijf gezinsleden.

In 198 pagina’s een volledig familieverhaal vertellen van een gezin met vijf mensen lijkt ambitieus. Waarom heb je hiervoor gekozen?
Tussen de verhalen laat ik grote gaten vallen. Wat er is gebeurd in de tussentijd laat ik voor het grootste deel open. Wel zitten er subtiele aanwijzingen in het boek waardoor de lezer een idee kan krijgen. Met deze vorm kan de lezer zelf de tussenstukken invullen. Om mij heen hoor ik dat mensen dat ook doen.

Tijdens de boekpresentatie werd verteld dat er ook veel is geschrapt. Doet het als schrijfster niet pijn om stukken te moeten schrappen?
Ik vind dat nooit zo erg. Van mij hoeft niet alles wat ik schrijf, gepubliceerd te worden. En bovendien kan het een verhaal ten goede komen. Zo zijn er voor dit boek bijvoorbeeld personages samen gesmolten. Soms heeft het geen nut om meerdere personages te gebruiken die veel op elkaar lijken. Dan kan je er beter één van maken.

De personages

Is er een van de personages van wie je het meest ben gaan houden?
Alle eigenschappen die ik heb of die ik zou willen hebben, zijn op een bepaalde manier wel verwerkt in een van de vijf personages van het boek. Daarom is het voor mij moeilijk om een van de vijf te kiezen. Om mij heen merk ik wel dat iedereen een favoriet heeft. Ravi voor mijn redacteur bijvoorbeeld en Lizzy voor mijn literair agent.

Met vijf hoofdpersonages en grote sprongen in de tijd, kan Ferrari’s in de hemel een boek zijn met meerdere boodschappen. Wat is voor jou de kernboodschap van deze roman?
Ingrid Hoogervorst wist het mooi te verwoorden in de boekenrubriek van TROS Nieuwsshow. Daarin zei zij: “De belangrijkste momenten in een leven, dat zijn niet altijd hele grote gebeurtenissen.” Voor mijzelf is de kern ook de thematiek van het boek. De personages die continue elkaar proberen te bereiken en daar soms in slagen, maar meestal niet. De dromen die zij hebben in het leven en soms ook geheimen.

Was het voor jou een moeilijk boek om te schrijven?
Het was wel een moeilijk boek ja. Ik was vastgelopen tijdens het schrijven van een andere roman. Toen besloot ik om korte verhalen te gaan schrijven. Dat was fijn en daar voelde ik mij goed bij. Naarmate ik meer schreef, kreeg ik een band met de personages in de verhalen. Dat was het beginpunt voor een volledige roman, al was het wel even zoeken naar de juiste vorm.

Vergelijkingen

Door Jasper Henderson, hoofdredacteur Nederlands fonds & adjunct-uitgever van Lebowski, werd Ferrari’s in de hemel vergeleken met The Corrections van Jonathan Franzen. Ben je het eens met deze vergelijking?
Jasper weet mij altijd te verrassen met dit soort uitspraken. Ik denk dat hij gelijk heeft wat betreft de thematiek van beide boeken. Maar in de manier waarop het geschreven is, lijken de twee boeken volgens mij niet op elkaar. Franzen gaat veel gedetailleerder in op bepaalde zaken, terwijl ik in een aantal penstreken een verhaal schets. Het is het lot van een schrijver om vergeleken te worden met andere schrijvers.

Vind je die vergelijkingen vervelend?
Nee hoor. Nog niet heel bekende schrijvers worden nu eenmaal vaak vergeleken met beroemde schrijvers, dan kan het publiek ze plaatsen. Gelukkig zijn de schrijvers met wie ik vergeleken word, zijn over het algemeen schrijvers die ik enorm bewonder.