Aren van Muijen over De Lobbyist

Aren van Muijen (1977) is journalist en ondernemer. Hij is oprichter van de Zonnefabriek, een bedrijf in zonne-energie. Daarnaast zoekt van Muijen creatieve manieren waarop hij het grote publiek op een boeiende manier kennis kan laten maken met klimaatverandering en de risico's die we nemen met het onverminderd verstoken van olie en gas. De Lobbyist is hiervan het opzienbarende resultaat.

Aan het hart

Wanneer kwam je op het idee om een boek te schrijven? Voordat ik de Zonnefabriek oprichtte, was ik journalist. Dus schrijven deed ik al. Ik had altijd het plan om eens een boek te schrijven, al wilde ik wel over iets wezenlijks schrijven. Op een gegeven moment bedacht ik dat er een andere vorm zou moeten komen om een ‘saai’ en ‘abstract’ probleem als klimaatverandering onder de aandacht te brengen. De kranten staan er namelijk vol mee, maar toch hebben de meeste mensen nog altijd niets met het onderwerp. Ik was toe aan een nieuwe stap en de klimaattop in Parijs kwam er aan. In mei 2014 ben ik gestopt met een actieve rol binnen de Zonnefabriek en ben ik full-time gaan schrijven.

Kruising tussen fictie en facts

Wat vind jij interessant aan klimaatveranderingen?
Interessant is denk ik niet het goede woord. Als mensen echt zouden weten wat er speelt, dan zou iedereen zich veel drukker maken. En wat vooral zo schrijnend is: klimaatverandering is helemaal niet nodig! We hebben namelijk vele alternatieven voor fossiele brandstoffen. En ja, die alternatieven worden tegengehouden door partijen als Shell. Vroeger had je de rokerslobby die schaamteloos mensen aan de sigaretten hielpen, nu heb je olie lobbyisten die het klimaat op het spel zetten.

Kun je kort iets vertellen over De Lobbyist?
De Lobbyist is een kruising tussen fictie en facts. ‘Faction’ heet dat genre. Personages en verhaallijnen zijn fictief maar de achtergrond is gebaseerd op journalistieke research. Het boek gaat dus over de olie-industrie, olielobby, klimaatverandering en het spel achter de schermen. We volgen 5 personages: de bijna CEO van een oliemaatschappij, een wetenschapper, een lobbyist voor een oliemaatschappij, een politicus en een medewerker van Greenpeace. Ze bereiden zich allemaal voor op een grote klimaattop in december 2015 in Parijs. De levens van de hoofdpersonen raken op alle mogelijke manieren in elkaar vervlochten. Het boek heeft een soort ‘tweede scherm’ met achtergrondinformatie.

Je gebruikt namen van personages als kopjes, denk je dat mensen hierdoor meer in het verhaal van de persoon kunnen duiken?
Ja dat denk ik wel. Ik vertel het verhaal ombeurten vanuit de verschillende personages. Dit schept een extra duidelijkheid. En ik vind het ook wel mooi staan in de inhoudsopgave.

Spannend verhaal

Welke stappen moeten er nog genomen worden om het klimaat te verbeteren?
Ik weet zeker dat onze levensstandaard en het klimaat wel degelijk samen gaan. Op mijn site staan en paar hele simpele dingen die zeker al impact hebben (als iedereen ze doet). En daar wordt je echt niet ongelukkig van.

Je hebt heel veel citaten gebruikt in De Lobbyist. Hoe heb je dit aangepakt? Was het moeilijk om een selectie te maken?
De citaten op de site zijn geen echte citaten uit kranten (bijna niet althans). De citaten zijn verzonnen, maar slaan op de artikelen. Ik wist wat ik wilde gaan vertellen en heb het spannende verhaal er later ‘omheen’ verzonnen.

Denk je dat mensen nog een keer zullen nadenken over het verbruik van olie en gas en klimaatverandering na het lezen van De Lobbyist?
Dat zou zomaar kunnen. Het zou in ieder geval fantastisch zijn!!