Dirk Kuyt: "Succes is uiteindelijk met elkaar iets bereiken dat boven verwachting is."

Dirk Kuyt staat synoniem voor passie, wilskracht en een grenzeloze inzet. De Katwijker oversteeg als voetballer keer op keer de verwachtingen, en schopte het van amateur tot WK-finalist. Met Dirk Kuyt – Het geloof in succes wil hij lezers inspireren om ook het maximale te bereiken.

Dromen

Terug op de plek waar alles begon gaat Dirk Kuyt (37) zitten op de reservebank. Achter hem staat de tribune die sinds 2007 zijn naam draagt. Zijn voeten leunen losjes op het gras. Twintig seizoenen geleden maakte hij daar zijn eerste droom waar. Hij kwam uit voor het eerste van Quick Boys.   

Op die droom zouden er vele volgen, en bijna allemaal kwamen ze uit. Het waren dromen die bij zijn debuut zo vergezocht waren, dat ze zijn stoutste gedachten overtroffen. In zijn boek vertelt Kuyt dat zijn toenmalige baas zich afvroeg of het verstandig was om van Quick Boys naar FC Utrecht te gaan: ‘Weet je wel waar je aan begint? Bij mij heb je zekerheid. Als het over één of twee jaar niet geworden is wat je ervan verwacht had, weet ik niet of ik je nog kan aannemen als schilder.’

Maar de aanvaller waagde de stap. Bij terugkomst in 2004 was hij geen speler van Quick Boys. Hij had zich bij FC Utrecht opgewerkt tot dragende speler, en was goed op weg om bij Feyenoord hetzelfde te doen. Als beloning bewandelde hij sportpark Nieuw Zuid als speler van het Nederlands elftal. 

Tien jaar lang behield hij die status. Bondscoaches, medespelers en prestaties veranderden, maar Dirk Kuyt behield zijn plek in de basis. Legendarisch werd hij bij zijn honderdste interland, gespeeld in de bloedhitte van Brazilië. Uitgerekend op de sterfdag van zijn vader bespeelde Kuyt vijf posities. Hij sleurde en werkte, maar gaf nooit op. We wonnen van Mexico en behaalden geheel in stijl met de carrière van Dirk Kuyt een eindklassering die veel hoger lag dan men durfde te hopen. 

In het laatste hoofdstuk vertelt de blonde visserszoon:

Precies deze inzet maakte hem geliefd bij alle supportersscharen die de shirts die hij droeg aanhingen. In Kuyt herkenden de mannen op de tribune het meest van zichzelf. Hij werkte hard, gaf nooit op, en zette het teambelang boven het zijne. Het maakte hem een held in Liverpool, in Istanbul, en zelfs in Nederland. Of je nu voor Feyenoord, PSV of Ajax was, voor Dirk Kuyt had je respect. 

Terugkijken

Tussen de Katwijkse duinen vertelt hij over Het geloof in succes. Waarom moest dit boek er komen is de vraag. ‘Ik ben tijdens mijn carrière heel vaak voor een boek gevraagd. Dat heb ik nooit gedaan, omdat ik altijd vooruitkeek. Nu ik gestopt ben is het moment er wel naar om een keer terug te kijken. De laatste twee jaar, bij Feyenoord, zijn de meest intense, maar ook de mooiste van mijn carrière geweest.’ 

Kuyt verschaft in het door Jaap de Groot geschreven boek een kijkje in de keuken. Het boek is opgetekend uit zijn woorden en wordt verteld als een monoloog. De hoofdmoot is zijn tweede fase bij Feyenoord. Kuyt vertelt over de honger naar succes. Hij haalt voorbeelden aan waarin hij meedacht en zo een belangrijk verlengstuk werd van de trainer: als aanvoerder in de kleedkamer. Ook het leven buiten de schijnwerpers komt aan de orde. De lezer leert zijn directe kring kennen, en welke impact het leven als topvoetballer op hen had. 

‘Het is het verhaal over hoe ik dingen beleefd heb. Waarin ik mezelf blootgeef en kwetsbaar opstel. Hoe ziet het leven er bij een voetballer thuis uit, en hoe gaat hij om met spanning en teleurstellingen?’

Inspireren

In twee Rotterdamse jaren pakte Feyenoord de beker en de landstitel. Zittend op de reservebank is het precies een jaar geleden dat hij met drie doelpunten de kampioenswedstrijd tegen Heracles Almelo besliste. Hij noemt het zijn grootste succes.

‘Succes is uiteindelijk met elkaar iets bereiken dat boven verwachting is. Het is niet dat we kampioen wilden worden en dan zijn we klaar. Daar gaat een heel proces aan vooraf. Bloed, zweet en tranen. Dat ik tijdens dat seizoen op de bank kwam, was de zwaarste strijd die ik in mijn carrière heb moeten voeren. Maar hoe ga je daarmee om? Hoe zorg je er dan voor dat je het gezamenlijke doel nooit uit het oog verliest? Uiteindelijke zijn het de twee mooiste jaren van mijn carrière, omdat het voor mij de mooiste successen zijn.’

Kuyt merkte bij Feyenoord dat er veel jongens de beste versie van zichzelf wilden worden, maar dat ze niet wisten hoe. Hij leerde en inspireerde door het voorbeeld te geven, maar ook door heel veel met ze te praten. Via dit boek probeert hij die kring te verbreden.

Wil je altijd op de hoogte zijn van de boeken binnen jouw favoriete genre? Stel je voorkeur in en ontvang updates.