Beweeg! met Arie Boomsma

Van jongs af aan

Wanneer ben je begonnen met sporten?
Op mijn vijfde begon ik met voetbal, thuis met mijn broers. Rond mijn 14^e kwam de film Rocky uit, toen begon ik met opdrukken en dat soort dingen en op mijn 16^e heb ik mijn eerste bankje gekocht met gewichten. Sindsdien is het eigenlijk allemaal begonnen.

Hoe zorg je ervoor dat je niet doorschiet in het sporten?
Dat is moeilijk. Ik gebruik daar niet de term verslaving voor omdat verslaving leidt tot de dood. Het is een dodelijke ziekte, dus dat zou ik voor sport niet snel gebruiken. Alleen het kan wel de rest van je leven in de weg zitten en daarom neigt het misschien wel naar verslaving. Maar voor mij is het nu zo: sport geeft me plezier, ik heb er mijn werk van gemaakt en ik deel het met anderen. Dat vind ik bij uitstek iets positiefs en het zorgt ervoor dat ik mijn leven aankan, dat ik weer energie heb, veel tegelijk kan doen, dat ik geconcentreerd blijf en kan relativeren.

Balans

Je boek begint steeds met excuses die je kunt aanvoeren en dat wordt ontkracht door jou en de trainers van Vondelgym, en er staat steeds een persoonlijk verhaal bij. Wat is jouw excuus?
Al die excuses kom ik zelf ook gewoon tegen, die ken ik ook. Mijn grootste excuus is tijd. Ik heb geen tijd. Ik maak tv, ik werk bij Vondelgym, ik ben vader geworden en ik schrijf. Dus vervolgens vraag ik me af: er zitten zoveel uren in een dag. Zou je nou niet ergens een half uurtje kunnen vinden om te bewegen? En dan ga ik gewoon mijn eigen tips en trucs in mijn eigen leven toepassen. Bijvoorbeeld mijn wekker buiten handbereik van mijn bed leggen, want als die binnen handbereik is, dan denk ik: het regent en het is koud, ik ga terug. Maar als de wekker buiten handbereik is, ben ik er toch al uit. Als ik dan ook al mijn kleding heb klaargelegd, dan maak je je drempels klein.

Wat kunnen mensen doen om de drempel om naar de sportschool te gaan te verlagen? Hoe motiveer je die?
Het bijna opmerkelijke is dat veel mensen denken: ik wil eerst in conditie komen en dan ga ik naar de gym. Ik wil eerst strak zijn en dan durf naar de gym. Maar ik durf te wedden dat elke sporter met een gezonde geest respect heeft voor iemand die de stap gezet heeft, hoe dik, hoe oud, hoe krom je er ook uit ziet. Als jij daar bent, dat is respect. Dus je moet gewoon durven doen en niet teveel aantrekken van wat mensen misschien denken.

Je houdt het gewoon in balans, dat is eigenlijk het kernwoord. Ook van het boek.
Ja, maar het gaat voor mij heel erg over zorgen dat je elke dag vers eet. Wees niet bang voor aardappelen en brood en al die dingen die gezegd worden.

Van een negatieve naar een positieve vicieuze cirkel

Stel je gaat gezonder eten, maar je zit ’s avonds op de bank en je hoort die zak chips in de kast naar je roepen. Hoe ga je daarmee om?
Evenwicht. Ik denk dat mensen er vanaf moeten dat er wordt opgelegd: je mag geen chips eten. Alles draait om evenwicht vinden in het leven. Als je die zak chips wel eet, dan houd je daar de volgende dag rekening mee. En je hoeft ook niet zo heel erg bang te zijn voor vetten. Het is veel meer: als ik die zak chips eet en ik houd er de volgende dag rekening mee, dan trek ik het wel weer recht. Eten gaat voor mij veel meer over energie. Ik weet dat als ik chips eet, dat mijn lichaam niet zoveel geeft. Ik krijg er geen energie of bouwstoffen van. Dat zou voor mij eerder een reden zijn om het niet te eten dan dat het vet is. Maar ik zou hem gewoon eten, eerlijk gezegd.

Je zou niet naar iets gezonders grijpen?
Tuurlijk, liever wel. Het zijn wel vicieuze cirkels. Op het moment dat je slecht eet, heb je minder energie, dus de stap naar beter eten wordt groter en de stap naar bewegen wordt groter. Als je goed eet, heb je meer energie, heb je meer zin om te bewegen, en dan ontstaat er ook een cirkel. De uitdaging is om van de negatieve vicieuze cirkel in de positieve te komen en een van de manieren om dat te doen is om die zak chips te laten liggen. Maar je moet je altijd afvragen: van wie moet het? Niemand gaat jou op de vingers tikken als je chips eet.

Brood mag wel?
Ja joh. Er is een hele discussie over tarwe. Ik denk altijd: als onze ouders erop groot geworden zijn, dat was een hele generatie die slank en vitaal was. Dus ik denk dat het veel meer te maken heeft met zorgen dat je vers en met mate eet.

Je moet ook een guilty sin hebben.
Ja, ik houd heel erg van chocola. Tony Chocolonely Karamel Zeezout is absoluut de nummer 1. Ik eet graag pizza, brood, taart, cake, wijn, bier, maar in evenwicht. Als ik weet dat ik vanavond uit eten ga en ik heb zin om toetjes te eten, dan zorg ik dat voor de lunch bijvoorbeeld een salade en soep neem, of een lichtere maaltijd.

Bewegen is de basis

Kun je de oefeningen in je boek ook thuis doen?
Zeker, op twee hoofdstukken na kun je ze allemaal thuis doen. Daar hoef je echt niet de gym voor in. Ik geloof wel dat afwisseling de manier is, zodat het niet saai wordt, maar als jij de discipline hebt om jarenlang hetzelfde te doen en je doet het ook en je voelt je goed, zou ik het niet veranderen.

Komt er nog een tweede boek?
Dat hoop ik wel. Dit boek gaat over bewegen, dat is de basis. En het leek mij zo leuk om bijvoorbeeld volgend jaar een boek uit te brengen over hardlopen met mijn broer, of een kookboek met iemand die heel veel van voeding weet. Ik zou zelf nog wel een keer een boek willen maken dat alleen maar over dranken, sappen en smoothies gaat.