Speculaties over Oorsprong van Dan Brown: mogelijke locaties

Het aftellen is begonnen: 3 oktober verschijnt het nieuwe, langverwachte boek van Dan Brown: Oorsprong. Om je alvast goed voor te bereiden op de release, duiken wij de komende weken in de geruchten en hints rondom het nieuwe boek.

We weten dat het boek Oorsprong boek zich in vier steden af gaat spelen: Bilbao, Barcelona, Madrid en Sevilla (hoewel we natuurlijk niet precies weten in welke volgorde). Ook is het bekend dat Robert Langdon nu in de wereld van de moderne kunst duikt. Tijd om per stad eens te kijken welke locaties er dan een rol zouden kunnen spelen.

Wil jij de komende weken niets missen wat betreft Dan Brown? Houd dan deze pagina in de gaten voor recensies, winacties, weetjes en meer.

Bilbao
De eerste is een inkoppertje. Zoals in het eerste hoofdstuk al te lezen is, en zoals van tevoren al bekend gemaakt was, speelt het eerste gedeelte van het boek zich af in het Guggenheim museum in Bilbao. Een logische keuze, gezien de enorme collectie aan moderne kunst die de vier Guggenheim musea verspreid over de wereld herbergen. In 1997 opende de locatie in Bilbao, en werd toen al gezien als een van de belangrijkste gebouwen van die tijd. Van de architectuur tot aan de collectie: het Guggenheim is een eerbetoon aan de grootmeesters van de moderne kunst. Daarnaast heb je ook nog Museo de Bellas Artes in die stad. Dat museum richt zich niet exclusief op moderne kunst, want ook kunst van een paar eeuwen daarvoor kan je er vinden. Maar mocht Langdon in Bilbao zelf nog een locatie bezoeken, is dit museum met werken van onder andere Francis Bacon ook geen onlogische keuze.

Barcelona
In Barcelona zijn er meerdere locaties die een goede kans maken een rol te hebben in het boek. Met de Sagrada Familia op de voorkant van het boek, is dat natuurlijk een voor de hand liggende locatie. Maar ook in musea in Barcelona vind je veel moderne kunst terug. Zo is er bijvoorbeeld het Palau Nacional museum, waar het beroemde werk Vrouw met Hoed en Bontkraag van Picasso hangt. Op de berg Montjuïc vind je nog een museum met moderne kunst: Fundació Joan Miró. Het museum werd in eerste instantie gebouwd om de collectie van de kunstenaar Joan Miró te ontsluiten voor een groter publiek. Nu is er nog steeds bijna uitsluitend werk van deze kunstenaar te zien. Daarnaast heb je ook nog het MACBA, het Museu d'Art Contemporani de Barcelona. Dit museum is misschien wel de grootste kanshebber. Naast de kunstcollectie heeft het museum namelijk ook een archief en bibliotheek met een grote collectie boeken, tentoonstellingscatalogi, tijdschriften, affiches, foto's en audiovisueel materiaal. Dat klinkt als een perfecte plek voor Robert Langdon om als uitvalsbasis te gebruiken of wat meer onderzoek te doen dus!

Madrid
Een van de beroemdste kunstmusea van de wereld bevindt zich in Madrid. Het Museo Nacional del Prado zou dus een voor de hand liggende keuze zijn, ware het niet dat de collectie stukken bevat uit de periode van de 14e tot de 19e eeuw. Tot de moderne kunst vallen officieel vaak alleen stukken die uit de 20ste eeuw komen, tot ongeveer 1960. Kleine kans dus. Maar: dit museum behoort tot de zogenaamde Gouden Kunstdriehoek (Triángulo del Arte of Triángulo de Oro) in Madrid, samen met het Prado en het Reina Sofía museum. En laten die laatste twee nou wél moderne kunststukken in de collectie hebben! Het Thyssen-Bornemisza startte als privécollectie en groeide door de jaren heen uit als een van de grootste privécollecties van de wereld. De collectie bevat werken uit de 13e eeuw, maar ook moderne kunst van Francis Bacon, Piet Mondriaan, Karel Appel en Jackson Pollock.
Tot slot dan nog het Reina Sofía museum, voluit het Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía (MNCARS). Dit museum spreekt meteen tot de verbeelding: het is gevestigd in een oud ziekenhuis en schijnbaar een van de meest vermaarde spookhuizen ter wereld. Geheime kamers en moordcomplotten, iemand? De collectie spreekt voor zich. Je vindt er vooral Spaanse kunst, van Picasso tot Dalí. Internationale kunstenaars vind je er minder terug, maar ook bijvoorbeeld Mark Rothko, Roy Lichtenstein en Francis Bacon kan je bekijken in dit museum.

Sevilla
In Sevilla lijkt er maar één museum in aanmerking te komen, en ook maar nét. Daar staat het Centro Andaluz de Arte Contemporáneo. Het CAAC heeft een collectie met stukken uit de tweede helft van de 20ste eeuw tot nu. Er is dus maar een klein deel van de collectie wat echt onder de noemer ‘moderne kunst’ mag vallen. Het pronkstuk van het moderne kunst-tijdperk vind je in Sevilla niet in een museum. Dat is het Plaza de España namelijk! Dit plein werd in 1929 aangelegd ter ere van de Wereldtentoonstelling die dat jaar in Sevilla gehouden werd en is ontworpen door architect Aníbal González en wat collega's. Als je leest over dit plein komt het woord ‘symboliek’ opvallend vaak voor, in de een of andere vorm. Zo staan de bruggetjes symbool voor de vier oude Spaanse Koninkrijken en vind je onder de gebouwen 48 rijen fresco's met daarop de Spaanse provincies met hun wapenschild en geografische ligging afgebeeld. De vorm van het enorme plein is ook een symbool voor iets anders: de halve maan is gemaakt vanuit de gedachte dat Spanje haar ex-kolonies omarmt. Dat klinkt als iets waar Robert Langdon best nog andere symbolen tegen zou kunnen komen...