De populaire columnist, schrijver en meester over zijn boek Meester Bart

Meester Bart is enorm populair onder leerlingen, ouders en scholen. Zijn columns in de krant Trouw worden gretig gelezen door jongeren en volwassenen en zijn eigen social media ontploft als hij weer bericht plaatst. Humor en herkenning zijn onderwerpen die vaak naar voren komen in zijn stukken.

Je bent docent en sinds een 2013 ook schrijver, maar hoe omschrijf jij je als meester?
Ik zou zeggen dat ik een docent ben die het belangrijk vindt zich te openen naar de leerlingen, te laten zien dat het niet erg is om je verhaal te vertellen zodat de leerlingen dat op een moment ook kunnen doen. Ik ben duidelijk, hoop de leerlingen het gevoel te geven dat ik ze zie en hoor, en bovenal zien de leerlingen mij niet alleen als docent maar ook als mens. Er zijn niet per se twee versies van mij; de meester die zij zien, is dezelfde Bart voor mijn familie en vrienden.

Wat vind jij zo fascinerend aan het onderwijs?
Dat die leerlingen me het iedere dag voor elkaar krijgen mij het idee te geven dat ik van belang ben. Hun enthousiasme geeft mij zoveel energie, dat ik op de momenten dat ze naar huis gaan, het gevoel geven dat mijn dag er ook op zit. Dat is niet zo, want ik heb nakijkwerk, bereid de les voor morgen voor en heb vergaderingen, maar een school zonder kinderen voelt toch een beetje onwennig.

De band tussen leerling en meester

‘Nog liever dan voor de klas begeef ik mij tijdens de les vaak tussen de leerlingen, daar waar je de hartslag van het onderwijs het sterkst ervaart.’ Waarom betekent een goede band met de leerlingen zoveel voor jou?
Dat betekent alles, daar ik sterk geloof dat er alleen goed onderwijs gegeven kan worden wanneer je als docent investeert in een relatie met de kinderen. Als docent ben je een tijdelijke factor in hun leven, het is daarom zaak om je daarvan bewust te zijn en. Ook mag je als docent best eens een fout maken, wanneer je dat doet op het moment dat de band al wat sterker is, zullen de leerlingen dit gewoon begrijpen en waarderen.

Je nieuwste boek ‘Meester Bart op zijn best’ gaat over alle nieuwe stukken en uitspraken die jij hoort in de klassen waar jij lesgeeft. Waarom besloot jij een nieuw boek te schrijven?
De uitgever waarmee ik dit boek uitbracht, heeft me gevraagd om een roman te schrijven. Hierop heb ik natuurlijk ja gezegd. Met de aanloop naar de feestdagen leek het ons een goed idee om de columns die ik voor Trouw schrijft te bundelen.

Hoe is het schrijfproces verlopen?
Het boek is een bundeling van de columns die ik voor Trouw heb geschreven, aangevuld met nieuwe stukken en een autobiografisch verhaal dat als inleiding op de stukken dient. De columns zijn natuurlijk ook al naar de redactie van Trouw gegaan, dus daar is niet meer aan gesleuteld. De inleiding heb ik afgelopen zomer geschreven en naar de redacteur gestuurd, in september en oktober heb ik de inleiding herschreven en de puntjes op de i gezet. En niet veel later was het boek er.

Herkenning en de gevoelens

Wat vind jij zo interessant aan het leven en de uitspraken van kinderen?
Ik vind het fantastisch om over het leven van de kinderen te schrijven omdat die middelbareschooltijd van zo’n groot belang is in een mensenleven. De uitspraken en verhalen van de kinderen kunnen overbrengen op diegenen die al even of heel lang uit het onderwijs zijn, blijven voor de lezer interessant. School is iets wat ons allemaal verbindt.

Welke uitspraak van een van je schoolkinderen blijft jou na al die jaren nog steeds bij?
“Ik heb drie verschillende handschriften. Niet dat u denkt dat ik mijn huiswerk door anderen laat maken.”

Waarom denk jij dat zoveel mensen jouw columns lezen?
We zitten of zaten allemaal op school; het is iets wat we allemaal kennen of we hebben zelf kinderen die nu naar school gaan. Het onderwijs moet goed zijn. Ik denk dat mijn succes vooral ligt in de herkenning, en de optimistische toon die ik gebruik om te beschrijven wat ik voel en zie in en rond de klas.

Leerlingen en toekomst

Aan het einde van het boek schrijf je ‘Ik had als leerling al niks met regels en dus moet ik dat als docent ook niet willen. Liever hanteer ik normen en waarden met die kids.’ Kun je daar wat meer toelichting over geven?
Ik was niet de meest rustige leerling toen ik zelf op school zat. Ik zocht mijn grenzen op en had niet altijd iets met de docenten die mij op een onmenselijke manier vertelden wat ik moest en niet moest doen.

Wat hoop jij leerlingen mee te geven?
Dat zij er toedoen, dat hun verhalen besproken en gehoord mogen worden, dat ik in hen geloof en vooral hoop dat zij mogen genieten van een fijne en bijzondere middelbareschooltijd om nooit meer te vergeten.

Is dit boek meer bedoeld voor leerlingen, ouders of docenten?
Meester Bart op zijn best is bedoeld voor leerlingen, ouders, docenten en iedereen die hun eigen tijd op de middelbare school niet wil vergeten.

Wat wil je met dit boek meegeven?
Dat het onderwijs en het lesgeven aan kinderen op een middelbare school in Amsterdam voor mij iedere dag anders, maar uiteindelijk fijn is en soms heel bijzonder mag zijn.

Wat kunnen we van je verwachten in de toekomst wat betreft schrijven?
Ik ben bezig aan mijn eerste roman. Fictie; dus zo weinig mogelijk over school. Nou vooruit, een beetje dan.