Duizend stukjes van jou: driehoeksrelatie en dimensies

Een verhaal met potentie, dat is Duizend stukjes van jou van Claudia Gray. Het verhaal, van deze young adult, gaat over Marguerite Caine, dochter van twee wetenschappers die op het punt staan een grootse uitvinding te doen: een vuurvogel waarmee je door verschillende dimensies kan reizen. Op de vooravond van de doorbraak gaat er iets mis. Marguerites vader overlijdt, één van de assistenten - Paul - steelt de vuurvogel en vlucht naar een andere dimensie. Gelukkig is er die andere assistent, Theo, die de prototypen van het reissysteem heeft bewaard. Marguerite en Theo reizen Paul achterna. Op zoek naar Paul, op zoek naar de waarheid.

Langzaam op gang
Helaas komt dit verhaal heel langzaam op gang. De eerste 100 pagina’s gebeurt er maar amper iets. Daarna is er een gedeelte waarin de driehoeksrelatie wordt uitgewerkt (een beetje cliché, maar wel heel mooi) en tot slot een gedeelte waarin de waarheid boven tafel komt. Die verdeling in stukjes is een beetje jammer. Daardoor zit er weinig vaart en spanning in, hoe mooi al die delen ook geschreven zijn.

Technologie en ontknoping

Russische dimensie
Mijn favoriet is de Russische dimensie. Hier heeft de technologie stilgestaan en daardoor doet deze dimensie je een beetje denken aan vroeger, toen er nog tsaren waren die heersten over bepaalde delen van het land. Wat ik vooral mooi vind aan deze dimensie, zijn de vele details. Hieruit blijkt dat Claudia Gray echt kan schrijven. In Rusland ontwikkelt zich de driehoeksrelatie. De manier waarop Gray beschrijft hoe Marguerite langzaam maar zeker meer voor de een gaat voelen dan voor de ander, vind ik prachtig. Dat komt door alle kleine details waarin je dat leest. De manier waarop hij weet wat haar favoriete Fabergé-ei is, of de manier waarop zij hem tekent. Dat besef dat daarmee langzaam maar zeker komt, vond ik mooi om te lezen.

Ontknoping
Het deel dat daarna volgt, is de ontknoping. Eerlijk gezegd had ik daar wel iets meer van verwacht. Dat was het helaas niet, al was het gelukkig ook geen anti-climax. Het eind had wel wat liefs en positiefs en hoewel ik wel heel benieuwd ben naar het vervolg van dit verhaal, heeft het voor mij geen enorme haast. Dat vond ik wel jammer, want ik denk dat als het eind iets pakkender was geschreven, het ook veel spannender was geweest.

Nog niet overtuigd

Kortom: een boek dat echt wel leuk is om te lezen, maar niet direct een exemplaar waarvoor ik naar de boekhandel zou rennen. Een boek met veel potentie waarvan ik hoge verwachtingen had, maar het niet helemaal wist waar te maken. Het verhaal was eigenlijk in stukjes opgedeeld en het was, denk ik, prettiger geweest als er een mengeling was geweest van relatie-ontwikkeling en actie. Daar staat wel tegenover dat het idee van het verhaal enorm gaaf is: het reizen door verschillende dimensies komt goed over doordat Gray voor zeer uiteenlopende dimensies heeft gekozen. En de cover: de cover is awesome.