Een spiegel, een sprookje en de SS: Carlien over 28 dagen

Literatuur-recensent Carlien kon eerder lezen dan praten en stond als een groupie voor de boekwinkel staan in afwachting van het nieuwste juweeltje. Dagenlang verwaarloosde ze man en kinderen om 'nog één bladzijde te lezen'.

Het verhaal

In 28 dagen van David Safier beland je in de getto van Warschau tijdens WOII. Daar leeft de zestienjarige Mira, samen met haar moeder en zusje Hannah. Daar waar de mannelijke gezinsleden haar in de steek hebben gelaten, moet Mira voor het gezin zorgen door te smokkelen. Een onderneming, waarbij gesnapt worden gelijk staat aan de dood.
Naarmate de oorlog voortduurt, neemt het leven steeds gruwelijkere vormen aan, de menselijkheid verliest het bij velen van angst en honger. Gelukkig is daar Hannah, die met haar verzonnen verhalen het leven voor Mira draaglijk maakt.

Verloren hoop

Als de hoop het heeft verloren van de werkelijkheid voelt Mira zich gedwongen zich aan te sluiten bij het verzet. Daar riskeert ze niet alleen haar leven, maar dreigt ze vooral haar bestaansrecht te verliezen. Het verzet tegen de Duitse bezetting houdt 28 dagen stand, lang genoeg om hoop toch weer te laten groeien.David Safier is bekend om zijn fanatasyboeken. Met 28 dagen begeeft hij zich dus duidelijk op een nieuw gebied. In het nawoord omschrijft hij het zelf als “een langer gekoesterde wens om van dit onderwerp literatuur te maken”. Zijn schrijfstijl is krachtig, de emotie komt tot uiting in het verhaal zelf, het dringt in je en dwingt je het thema lafheid/verzet naar jezelf te trekken. Kijk in de spiegel, zegt hij als het ware.

Ontwikkelingen en angst

In het verhaal maakt Mira een duidelijke ontwikkeling door. Aanvankelijk staat haar angst voorop die ze bevecht door contact te maken met werkelijke, echte gebeurtenissen. Later is het niet alleen het overleven zelf dat haar leidt, maar vooral de gevolgen van deze overlevingsdrang: Het opgeven, of is het gebroken trots van haar vader, het vluchten naar de Joodse politie van haar broer, het hopen en geloven van haar vriend Daniel of toch het vechten en verzetten van haar vriend Amos? Elke actie heeft consequenties, er is geen goed of fout. Alleen hoop, zoveel leert Mira, want degene met de minste angst, wint. En zolang er hoop is, is er leven. Of is het toch: zolang je leeft, is er hoop?

Magisch

De verhalen van zusje Hannah kun je als sublimatie zien; een manier om het ondraaglijke vol te houden. In deze magische wereld is het duidelijk; zolang je de verhalen vertelt blijven de hoofdpersonen leven. De vele spiegels dwingen je er in te kijken en dat is duidelijk de boodschap die Safier wil geven: wat voor mens wil je zijn, wat zou jij doen in zo’n situatie? Ik hoop van harte dat je nooit het antwoord hierop kunt geven. Als je bereid bent er wel over te willen nadenken, dan is dit boek zeer aan te bevelen.