In Eens gegeven van Charlotte de Monchy volgen we Feline. Ondanks dat haar leven redelijk oké is, is er voldoende ruimte om het een upgrade te geven. Ze woont anti-kraak, ja dat is best gezellig, maar de staat van het voormalige hotel laat enigszins te wensen over. Ze werkt als taxateur bij de Amsterdamse veiling, een droombaan voor iemand die haar hart en ziel bij kunst heeft liggen. Ware het niet dat haar baas haar gebruikt voor allerlei saaie persoonlijke klusjes, en het echte werk overlaat aan zijn zoon.
Verwacht het onverwachte
Wanneer haar baas haar het zoveelste vreemde klusje geeft, loopt dit heel anders dan gepland. Een wilde en passievolle nacht is het gevolg met de knappe bankier Teun uit Londen. Bij het afscheid geeft Teun haar een schilderijtje mee. Onder het afzichtelijke ding blijkt een waardevol schilderij te zitten, een ware Breitner, waar hij duidelijk niets van af wist. Een knagend geweten valt haar de hele dag lastig. De kans is groot dat zij Teun toch nooit meer ziet. En met het geld dat de Breitner opbrengt kan zij het hotel mooi laten opknappen.
Wikken en wegen
Feline heeft haar keuze gemaakt: Ze verkoopt de Breitner en maakt een mooi klusproject van het hotel. So far, so good. Totdat ze bij haar baas op kantoor moet verschijnen. Een Engelse zakenbank heeft het Amsterdamse Veiling kantoor ingehuurd om voor hen een kunstcollectie samen te stellen. Een enorme kans natuurlijk. Totdat Feline erachter komt dat de leider van het project speciaal een verzoek heeft gedaan om alleen met haar samen te werken.
Hoe groot is die kans?
De paniek slaat toe bij Feline. Hoe kan ze hem ooit nog onder ogen komen nadat zij het schilderij, dat ze notabene van Teun heeft gekregen, heeft verkocht voor een dermate groot bedrag zodat zij het hele hotel kan opknappen? Van alle mannen op de wereld, hoe groot is de kans dat uitgerekend Teun haar opdrachtgever wordt? Haar besluit staat vast. Het contact zal enkel zakelijk verlopen. En de beelden van zijn naakte torso drukt ze maar naar de achtergrond.
