In Fatale Fout door Rob Ostveen speelt een medische misser een rol. Chirurg Casper Kerkhof maakt in zijn jeugd iets vreselijks mee. Als zijn vriendin erachter komt, maakt ze het uit. Jaren later staat ze plotseling voor zijn neus. Ze heeft geld nodig en chanteert hem met zijn grote geheim. Wanneer ze op een dag op zijn operatietafel ligt, grijpt hij zijn kans om voorgoed een einde te maken aan de chantage. Maar dat heeft vreselijke gevolgen die hij vooraf niet had kunnen voorzien.

Fatale fout: “Spannende psychologische thriller met veel onverwachte plotwendingen."
Plot
Het plot van Fatale fout klinkt als een spannend verhaal en dat is het ook. Ik heb het dan ook met plezier gelezen. Het was leuk dat het zich in Nederland afspeelde. Dat zorgt altijd voor extra herkenbaarheid, bijvoorbeeld als een personage in de trein tussen Eindhoven en Utrecht zit. Daardoor heb je het gevoel dat bepaalde dingen in het boek jou als lezer ook zouden overkomen.
Helaas kan ik echter niet louter positief zijn over het boek. Mijn belangrijkste punt van kritiek is dat het niet goed is geredigeerd, wellicht omdat de auteur het boek in eigen beheer heeft uitgegeven. Daardoor staan er in het boek nog enkele spelfouten en grammaticale fouten, zoals “hij word”, “is gebeurt”, en woorden die aan elkaar zouden moeten worden geschreven, maar nu los staan, zoals “klaar wakker”, “linker hand” en “operatie assistent”.
“Daardoor heb je het gevoel dat bepaalde dingen in het boek jou als lezer ook zouden overkomen.”
Verder stoorden het overmatig gebruik van uitroeptekens en het passieve taalgebruik mij tijdens het lezen. Door actief te schrijven, betrek je de lezer meer bij het verhaal. Het is bijvoorbeeld fijner om te lezen “Ze trouwen in Eersel” dan “Er wordt getrouwd in Eersel”. Als een dergelijke zinsconstructie maar weinig voorkomt of echt bij de stijl van het boek hoort is het aanvaardbaar, maar in dit geval kwam het de leesbaarheid van het verhaal niet tegen goede omdat deze constructie te vaak werd gebruikt. Dit zijn dingen die een goede redacteur eruit zou hebben gehaald.
Daarnaast zou met behulp van een redacteur de stijl iets verbeterd kunnen worden. De auteur, geboren in 1948, laat jongeren praten op een manier waarop jongeren niet meer praten. Woorden als “kanjer”, “crescendo” en “meestentijds” worden tegenwoordig niet meer gebruikt door 20-jarigen. Ook vond ik soms de dialogen wat onnatuurlijk. Op papier komen dialogen anders over dan als ze worden gesproken. Een voorbeeld: een van de hoofdpersonen, een jonge vrouw van 20, zegt tegen haar moeder: “Dit is niet mijn vader zoals ik hem ken.” Grammaticaal correct, maar geen spreektaal. Iemand van die leeftijd zou hebben gezegd: “Zo ken ik papa helemaal niet.”
Conclusie
Desondanks vond ik het boek leuk om te lezen. Het verhaal werd namelijk steeds spannender, waardoor ik wilde blijven lezen om te zien hoe het zou aflopen. Ook was het leuk dat er een aantal onverwachte plotwendingen in het boek voorkwamen. Het is fijn om als lezer echt verrast te worden met een gebeurtenis die je helemaal niet zag aankomen. Het einde vond ik echter wel wat tegenvallen. In het boek komen een aantal spannende gebeurtenissen voor waarvan je als lezer denkt: oké, en nu? Hoe lossen ze dit op, wat gaan ze doen? Zonder iets te willen verklappen, worden deze zaken op het eind allemaal wel heel gemakkelijk opgelost. Het leek wel alsof de auteur bezig was om losse eindjes weg te werken. Dat gaf me als lezer een onbevredigend gevoel.
Mocht je fan zijn van een verhaal met onverwachte plotwendingen, dat zich ook nog eens gewoon in Nederland afspeelt, lees het dan gewoon. Ondanks mijn kritiek heb ik wel van het boek genoten. Voor wie van thrillers houdt en makkelijk over een foutje heen leest, is Fatale fout een prima keuze.
Wil je altijd op de hoogte zijn van de boeken binnen jouw favoriete genre? Stel je voorkeur in en ontvang updates.