Helma Koot over Bureau Marit

Mijn naam is Helma Koot, getrouwd en moeder van twee opgroeiende zonen. Hoewel ik een roman en chicklit op zijn tijd niet versmaad, ligt mijn hart toch bij thrillers in de breedste zin van het woord. Heerlijk om tijdens het lezen proberen te achterhalen wat de plot is en me uiteindelijk, in de meeste gevallen, toch te laten verrassen door de auteur. Nu is het de beurt aan een thriller van Nederlandse bodem die zich afspeelt in Rotterdam: ‘De bizarre dood van Peter Siemons’ van E.D. Vermeulen. Alweer het vijfde boek in de Bureau MaRiT reeks.

Bureau MaRiT reeks

Dit keer voor de eerste maal één groot verhaal in plaats van drie kortere verhalen zoals in de eerdere boeken in de BM-serie. Hoofdrol in deze reeks is de Rotterdamse privé detective Marit Johansen, eigenaar van Bureau MaRiT, synoniem voor Mysterie & antwoorden, Relatie & Info-Team.

Beladen onderwerp

Als nieuwe klant - Benno Mus - Marit wil inhuren om te onderzoeken of hij tijdens zijn dagelijkse avondwandeling met zijn hond wordt gevolgd, heeft zij zo haar bedenkingen. Hij laat weinig los over het hoe en waarom, maar omdat de opdrachten niet voor het oprapen liggen en er toch brood op de plank moet komen, besluit ze zijn opdracht aan te nemen. Samen met haar minnaar Jack Stevens, die onlangs als partner is toegetreden tot Bureau MaRiT, observeren ze Mus een week zonder dat er iets verdachts gebeurt. Net als Marit en Jack tot de conclusie zijn gekomen dat Mus zich het een en ander moet inbeelden, gebeurt er iets wat ze op andere gedachten brengt. Er lijkt een verband te zijn met een pedofielennetwerk met een link naar de geheimzinnige dood van Peter Siemons. Een zaak van Dix Boeks, rechercheur van de politie Rotterdam Rijnmond: ex-collega en ex-vriend van Marit. Ondanks dat hun liefdesrelatie voorbij is, hebben ze nog altijd een prima contact en overleggen ze zo nu en dan over lopende zaken.

Dodelijk slachtoffer

In de tweede verhaallijn speelt een in het geheim opererend gezelschap een belangrijke rol. Dit - uit drie personen bestaande team - probeert pedofilie te bestrijden door pedoseksuelen op te sporen en te tekenen voor het leven. Ondanks dat ze uiterst zorgvuldig te werk gaan met hun acties, kunnen ze niet voorkomen dat er een dodelijk slachtoffer valt.

Oppervlakkige detective met sausje romantiek

Hoewel het verhaal alle ingrediënten heeft voor een spannende thriller, mist het jammer genoeg net die bloedstollende spanning en dialogen van een echte pageturner en blijft het hangen op het niveau van een makkelijk weglezende detective met een sausje romantiek. Niets mis mee, maar de verwachtingen waren iets hoger gespannen. Als je deze verwachtingen laat voor wat ze zijn, kan je - mede door de prettige schrijfstijl van Vermeulen - toch genieten van een paar uurtjes leesplezier. Het nogal beladen onderwerp van pedofilie, wordt redelijk luchtig behandeld. Het had het verhaal sterker gemaakt als de emotionele gevolgen voor zowel slachtoffers als daders diepgaander en met wat meer gevoel voor drama aan de orde waren gesteld. Ook de driehoeksverhouding Dix-Marit-Jack mist de nodige spanning, terwijl die zich juist zo zou lenen voor heftige menselijke reacties als jaloezie, hartstocht en (onbeantwoorde) liefde. Het blijft allemaal net iets te oppervlakkig waardoor het verhaal niet helemaal binnenkomt.

Recht in eigen hand

Het thema van het recht in eigen hand nemen is niet nieuw, maar wel menselijk neergezet. En ondanks dat je nooit voor eigen rechter mag spelen, kan je bijna niet anders dan sympathiseren met het drietal dat de pedoseksuelen straft voor hun daden. Dan blijft natuurlijk de vraag of alle leden van het genootschap wel oprecht zijn in hun streven naar gerechtigdheid of dat het doel alle middelen heiligt en onschuldige slachtoffers ‘part of the deal’ zijn. Een ethische discussie waarop de schrijfster het antwoord aan de lezer overlaat.

Voor wie?

Al met al geen echte topper maar eerder een goede middenmoot. Geen aanrader voor de echte thrillerfan, maar voor wie houdt van een makkelijk weglezende detective met een vleugje romantiek. Zeker geen straf om te lezen.