Oppervlakkige detective met sausje romantiek
Hoewel het verhaal alle ingrediënten heeft voor een spannende thriller, mist het jammer genoeg net die bloedstollende spanning en dialogen van een echte pageturner en blijft het hangen op het niveau van een makkelijk weglezende detective met een sausje romantiek. Niets mis mee, maar de verwachtingen waren iets hoger gespannen. Als je deze verwachtingen laat voor wat ze zijn, kan je - mede door de prettige schrijfstijl van Vermeulen - toch genieten van een paar uurtjes leesplezier. Het nogal beladen onderwerp van pedofilie, wordt redelijk luchtig behandeld. Het had het verhaal sterker gemaakt als de emotionele gevolgen voor zowel slachtoffers als daders diepgaander en met wat meer gevoel voor drama aan de orde waren gesteld. Ook de driehoeksverhouding Dix-Marit-Jack mist de nodige spanning, terwijl die zich juist zo zou lenen voor heftige menselijke reacties als jaloezie, hartstocht en (onbeantwoorde) liefde. Het blijft allemaal net iets te oppervlakkig waardoor het verhaal niet helemaal binnenkomt.
Recht in eigen hand
Het thema van het recht in eigen hand nemen is niet nieuw, maar wel menselijk neergezet. En ondanks dat je nooit voor eigen rechter mag spelen, kan je bijna niet anders dan sympathiseren met het drietal dat de pedoseksuelen straft voor hun daden. Dan blijft natuurlijk de vraag of alle leden van het genootschap wel oprecht zijn in hun streven naar gerechtigdheid of dat het doel alle middelen heiligt en onschuldige slachtoffers ‘part of the deal’ zijn. Een ethische discussie waarop de schrijfster het antwoord aan de lezer overlaat.
Voor wie?
Al met al geen echte topper maar eerder een goede middenmoot. Geen aanrader voor de echte thrillerfan, maar voor wie houdt van een makkelijk weglezende detective met een vleugje romantiek. Zeker geen straf om te lezen.