Hoewel Helma Koot een roman en chicklit op zijn tijd niet versmaadt, ligt haar hart toch bij thrillers in de breedste zin van het woord. In deze recensie bespreekt ze een erotische thriller waar al veel over gezegd en geschreven is: ‘Maestra’ van L.S. Hilton.

Helma: Maestra is voor de fan van een onvervalste thriller
Debuut
Terechte hype of niet?
L.S. Hilton opent haar debuut Maestra met een bijna pornografische seksscène. Na deze binnenkomer begint pas het eigenlijke verhaal, verteld in de ik-persoon vanuit de vrouw waar het allemaal om draait: Judith Rasleigh. In haar jeugd is ze gepest en ook nu heeft ze weinig tot geen vrienden. Hoewel ze snakt naar normale sociale contacten, geeft ze zich met regelmaat over aan nogal extreme seks met wildvreemden. Overdag werkt ze als assistente in een veilinghuis, maar ze kan het hoofd amper boven water houden van het salaris dat ze daar verdient. Ze klust ’s avonds onder haar alias Lauren bij als animeermeisje in de Gstaad Club.
Fraudezaak
Vaste klant James is zeer gecharmeerd van Judith en als ze na de ontdekking van een fraudezaak in het veilinghuis op staande voet wordt ontslagen, nodigt hij haar uit voor een weekendje aan de Franse Rivièra. Als James daar onverhoopt het leven laat, besluit Judith zijn geld te pakken en met de noorderzon te vertrekken. Dat is het begin van het leven van de nieuwe Judith: een vrouw die niet langer over zich heen laat lopen en het heft in eigen hand neemt om steeds een stapje hoger op de sociale ladder te stijgen. Ze ontpopt zich als een nietsontziende, meedogenloze vrouwelijke Talentend Mr. Ripley, waarbij alles en iedereen moet wijken en ze niet wakker ligt van een moord meer of minder om dit doel te bereiken.
De glamourgezelschappen waarbij Judith zich voegt, zijn ergerniswekkend ongeëmancipeerd. Mannen hebben macht, status, geld en bijpassende beroepen. Vrouwen zijn knappe, inwisselbare handophouders. Ze pikhappen zich een weg naar boven en gaan tussen die bedrijven door lekker winkelen.
Plezierig
Erotiek
De schrijfstijl van Hilton is zeer plezierig om te lezen. En hoewel er gezegd wordt dat het dé meest zinderende, erotische thriller van het jaar is, valt dat nogal tegen. Er zijn inderdaad een paar seksscènes die er niet om liegen, maar die maken slechts een heel klein onderdeel van het verhaal uit. Een verhaal dat intrigeert en waarbij Hilton er in slaagt je tot op het eind toe op het verkeerde been te zetten.
Kunsthistorica
Misschien zouden de omschrijvingen van de schilderijen en de kunst iets minder uitgebreid hebben gekund, maar wat wil je van een auteur die van origine kunsthistorica is. Dit haalt jammer genoeg de snelheid soms uit het verhaal. En zeker als je helemaal niets met kunst hebt, zijn dit passages die niet echt weten te boeien. Maar dat wordt meer dan goedgemaakt door de beschrijving van de locaties die Judith bezoekt. Prettige sfeerbeelden en herkenbaar voor je als je als lezer deze locaties zelf ooit hebt bezocht. En Hilton spreekt ook wat dit betreft uit eigen ervaring omdat ze zowel in Florence, Milaan en Parijs heeft gewoond.

Opvallend
Tegengestelde reacties
Hoewel de vertaalrechten van Maestra inmiddels al aan 32 landen verkocht zijn en de filmrechten voor een bedrag met zeven nullen verkocht is aan Columbia Pictures, is het opvallend dat de reacties op het boek zo volkomen tegengesteld zijn. De een vindt de hype rond het eerste deel van de Maestratrilogie verdiend, terwijl de ander het volkomen onterecht vindt en het een ronduit waardeloos boekt vindt. Er lijkt geen tussenweg te zijn. Het is inderdaad geen hoogstaande literatuur en ook geen standaard thriller, maar zeer zeker het lezen waard.
Een moord meer of minder
Judith is als hoofdpersoon interessant door haar volkomen onconventionele karakter, waarbij ze haar uiterlijke schoonheid in de strijd werpt om te krijgen wat ze wil. En of daar nu een moord meer of minder voor nodig is, boeit haar in het geheel niet. Onder het mom van het doel heiligt het middel gaat ze als een niets ontziende killer te werk. Ze vervult de rol van zowel de good girl als de bad girl met verve en blijft ondanks alles wat ze doet een vrouw waar je sympathie voor blijft houden. Een protagonist in de lijn van Ripley (Patricia Highsmith) en Dexter (Jeff Lindsay). En een verhaal waarvan je wil weten waar en hoe dit uiteindelijk gaat eindigen. Maar om dat te weten te komen, moeten we wachten op de volgende delen van de trilogie, die hopelijk niet al te lang op zich laten wachten.
Voor wie
Voor de fan van een onvervalste thriller in het whodunit-genre vol nagelbijtende spanning, is Maestra niet geschikt. Maar als je eens een totaal ander soort thriller wil lezen en je je niet stoort aan de enkele expliciete seksscènes is het zeker een aanrader.