Paulien Cornelisse: “Ik heb zelf nooit een live cavia gehad”

Verwarde cavia

Personages die hierin voorkomen, zoals Ruud die ’s ochtends op kantoor binnenkomt en zegt: “hé, rakkers” en een dasspeld draagt, heb je die gemodelleerd naar mensen die je kent?
Niet heel letterlijk, maar bij ABN Amro werkte iemand, ik weet niet meer hoe hij heet en ik weet ook niet wat er van hem geworden is, maar die zei echt vrij vaak: “ik heb 1 goede tip, maak een lekkere wip.” En dan draaide hij zich om. Dat was het gewoon, dat was zijn grap, die elke keer weer actueel was. En dan moet je daar toch op reageren, maar je weet het op een gegeven moment wel. Overigens is het ook weer niet zo dat ik vind dat het allemaal een grote hel is, dat kantoorleven. Het is beschermend, het kan ook heel gezellig zijn, het is een microkosmos, dus het is ook een ideale setting om dingen te laten gebeuren tussen mens en cavia, in dit geval.

De titel, De verwarde cavia. Waarom is de cavia verward?
Ze is als wezen verward. Ze staat met verwarring in het leven. En als je verward bent, dan kun je niet direct op situaties reageren, dat je altijd eerst even denkt: hé. Ze is een secundair reagerend wezen. En dat is wel iets dat ik heel erg met haar gemeen heb. Iemand schreef eens over mij: ze kijkt altijd alsof er net een blinddoek van haar ogen is afgetrokken en ze even moet kijken waar ze is. Toen dacht ik: ja, op zich niet supertof om over jezelf te lezen, maar het was wel een vrij accurate observatie. En dat heeft zij ook, ze kijkt van: wat is er nu aan de hand? En dat is de verwarring van waaruit dat allemaal ontstaat.

Grappig, maar niet lachend schrijven

Hoe zorg je er nu voor dat het niet ridicuul wordt, zo’n verhaal met een cavia?
Ik denk dat niets ridicuul is als je het echt serieus neemt. Mijn boeken worden ervaren als grappig, maar ik zit totaal niet zelf lachend te schrijven, dat lijkt me ook heel hysterisch. Zeker omdat ik eigenlijk altijd in openbare gelegenheden schrijf. Ik zit vaak bij een koffietentje te schrijven en dan zou het heel gek zijn als ik aan het lachen was. Dus ik neem het gewoon serieus dat zij daar werkt en dan wordt het niet ridicuul.

Stickers en cavialiefhebbers

Is de sticker op het boek een beslissing van jouzelf?
Ja, ik dacht wel, dat moet wel, maar mijn PR-vrouw Ruth Bergmans zei ook: er moet een sticker op. Dat heb ik wel serieus genomen. Het is belangrijk dat ze weten van: oh ja, dat is van Taal is zeg maar echt mijn ding, dat vond ik een leuk boek, laat ik eens kijken. Want ik weet niet of het idee van een cavia op een kantoor nou meteen bij veel mensen aanslaat. Je moet even een klein drempeltje over, denk ik.

Hoe reageren cavialiefhebbers op jouw boek?
Nou, dat is een goede vraag. Want ik hield daar eigenlijk helemaal geen rekening mee. Ik heb zelf nooit een live cavia gehad, maar ik krijg veel enthousiaste reacties van cavialiefhebbers, dus die voelen een soort waardering voor de cavia. En ik heb ook een verzoek van iemand gehad die iets wilde doen met dit boek. Die maakte zelf een speciaal soort caviakooi. Voor mij zegt het feit dat ik een cavia met een staart teken dat ik niet veel van cavia’s weet. Maar mensen zijn er blij mee. Ik heb ook al boeken moeten signeren voor mensen hun cavia. Dat vind ik lief.

Bankoverval

Wat is jouw meest memorabele kantoorherinnering?
Ik heb als medewerker Kas/Balie een bankoverval meegemaakt. Niet echt heel kantoorachtig, maar ja, het gebeurde wel. Ik zat toen boven. Je had de kas, die was boven, en dan deed je het geld in van die kokers door zo’n buizensysteem. Dat was het coolste aan het hele werk. Op een gegeven moment kreeg ik maar geen opdrachten, dus ik belde naar beneden en toen zeiden ze: we bellen zo terug. Tien minuten later was iedereen zwaar geëmotioneerd, want er was een clown gekomen die de geldwagen had overvallen, vlak buiten de bank, maar daar was iedereen toch zwaar getraumatiseerd over. Dat was allemaal natuurlijk heel treurig. Ik vind het wel exemplarisch voor het leven in het algemeen, dat je dat dan meemaakt, maar dat je er niet bij bent. Dat is mijn beste kantoorervaring.