Omdat ze de wereld een beetje liever kleuren. Omdat ze gouden randjes aan de verhalen geven. Omdat de tekeningen sprookjes op zich zijn. Daarom iedere maand een podium voor illustratoren.
Wat beweegt ze, waar zijn ze trots op, wat inspireert ze? Vandaag Sylvia Weve.
“Het zit in mijn genen, in mijn familie, dat tekenen. Ik kreeg dan ook van jongs af aan veel stimulans en veel materialen om me op papier uit te leven. Als kind wist ik al: later word ik illustrator.”
Weve werd geboren in Utrecht maar groeide op in Roosendaal. Na de kunstacademie in Arnhem (afdeling grafische vormgeving) verhuisde zij naar Amsterdam. Na voor diverse kranten te hebben gewerkt, verscheen in 1980 haar eerste boek Een noom op school. Inmiddels heeft zij meer dan honderd boeken geïllustreerd. Weve tekent expressief, met veel vaart en beweging, en met weinig lijnen. Ze werkt veel in kleuren en tekent met een botgemaakte pen en Oost-Indische inkt potlood, krijt, of met de computer (paintbox). In 2006 schreef ze voor het eerst ook de tekst bij haar illustraties, en wel in Kip en ei, een prentenboek met kleurige illustraties.
Het werk van Sylvia Weve werd veelvuldig bekroond. Tweemaal won ze een Zilveren Penseel en in 1996 bezorgde haar expressieve tekenstijl haar de Prof. Pi-prijs voor illustratie. In 2013 ontving zij het Gouden Penseel voor haar illustraties in Aan de kant ik ben je oma niet! (Gottmer), dat zij ook samen met Bette Westera maakte. Voor uitgeverij Gottmer verzorgt Sylvia Weve bovendien de illustraties voor de uitgaven in de Ted van Lieshout-bibliotheek.
Wie ben je?
Ik ben geboren in Utrecht en heb daarna in Roosendaal, Apeldoorn en Arnhem gewoond, waar ik ging studeren aan de kunstacademie. Daarna ben ik naar Amsterdam verhuisd, waar ik ben gaan tekenen voor kranten, tijdschriften, uitgevers, televisie en theater en ook kinderboeken ging illustreren.
