Zien we hier de Ingrid die iedereen kent of is er ook ooit een andere Ingrid geweest?
‘Op mijn vijftiende was ik punk: zwartgeverfde haren, zwaar opgemaakt, kapotte kleding ofwel een heftige puberteit waarin ik me tegen alles en iedereen met volle overtuiging afzette. Het was blijkbaar nodig en heeft me gevormd tot wat ik nu ben. Tot mijn 28ste heb ik met veel plezier als bassist in allerlei bandjes gespeeld, maar op een gegeven moment was ik daar klaar mee. Toen ben ik begonnen aan een opleiding journalistiek en ben ik ook als bedrijfsjournalist gaan werken. Tijdens de opleiding kwam mijn liefde voor het schrijven naar boven. Even later kwam mijn partner in beeld en kregen we twee zonen.
Ik werk nu drie dagen per week als communicatieadviseur op een hogeschool. Op de andere dagen werk ik aan mijn boeken. Om lichamelijk en geestelijk te ontspannen ga ik hardlopen. Het liefst op een onverhard, zwaar parcours. Ik word heel blij van hardlopen in de bergen.’
Pretty Boy is het eerste boek bij je nieuwe uitgever, De Crime Compagnie. Je andere boeken zijn bij The House of Books (THB) verschenen. Merk je verschil tussen de werkwijze van beide uitgevers?
‘Zonder over beter of slechter te willen spreken, is er wel een verschil. Daar waar de redacteur van THB er tijdens het schrijfproces meer ‘bovenop’ zat, was dit bij mijn nieuwe uitgever De Crime Compagnie helemaal niet het geval. Enerzijds voelde die vrijheid heel prettig, anderzijds maakte het me in het begin een beetje onzeker, maar dat is verdwenen. Onze samenwerking is goed, ze hebben alle vertrouwen in me bij de uitgeverij. Toen ik het manuscript inleverde, kreeg ik slechts enkele verbetersuggesties. Dat klopte bij het gevoel dat ik al had over Pretty Boy: het is een goed verhaal. Ik ben er trots op.’
Hoe is de verhaallijn van Pretty Boy ontstaan? Ik vind het een verrassend verhaal dat anders is dan je voorgaande boeken. Maar het idee ontstaat vast niet zomaar onder een rondje hardlopen.
‘De buitenlandse verhaallijn was er het eerst. Lang geleden ben ik in het zuiden van de Verenigde Staten op vakantie geweest. De slechte leefomstandigheden die ik daar op bepaalde plekken aantrof, hebben me aan het denken gezet. Wat doet opgroeien in zo’n omgeving met je persoonlijke ontwikkeling? In hoeverre kun je loskomen van je opvoeding en afkomst? Wat als er niemand iets van je verwacht? Pretty Boy gaat over de invloed van een jeugdtrauma op de rest van je leven. Dat gegeven heb ik meegenomen in de ontwikkeling van het verhaal en mijn hoofdpersonages.
Als journaliste vind ik het belangrijk dat alles in het verhaal klopt, dus ik controleer alle feiten. Met die Amerikaanse verhaallijn was dat best ingewikkeld, omdat die in een ver verleden speelt en het over lokale wetgeving ging. Een vriendin van me heeft contact opgenomen met een gepensioneerde Texaanse politieagent en hem mijn ‘case’ voorgelegd. Als resultaat daarvan heb ik het verhaal van Texas naar New Mexico verplaatst, omdat de wetgeving daar iets milder is. Bovendien kwam ik daardoor op Truth of Consequenses als locatie. Een plaatsnaam die meteen mijn verbeelding prikkelde.’