In het dagelijks leven maakt Ruud van Gessel televisieprogramma’s en is hij regisseur. Dat is niet alles, ook schreef hij het boek Veertig! dat gaat over de magische leeftijd en heeft hij voor glossybladen verhalen geschreven, waar hij ook foto’s bij maakte. Dit jaar waagde hij een nieuwe sprong en schreef hij zijn eerste fictieboek: De prosecco-dagboeken. Een boek boordevol feelgood, maar wel met een bite, zoals de auteur het zelf omschrijft. Hij vertelt over zijn ode aan de vrouw, zijn Bubbel-trilogie, de magische plekken in Italië die hij tijdens de research ontdekte en nog veel meer.
Schrijven is altijd onderdeel geweest van zijn werk en dat vindt Ruud alleen maar fijn. “Als je tv-programma’s, scenario’s en draaiboeken maakt, ben je ook aan het schrijven. Schrijven is doorzetten, maar het is ook ontzettend leuk”, glundert de auteur. “Als je scenario’s schrijft voor televisie, zit je ook in een fictiewereld.” Toch vindt Ruud dat het schrijven van een feelgoodverhaal enorm verschilt van zijn werk als regisseur. “Nadat je het scenario hebt geschreven kom je ineens met echte mensen in contact of moet je stoppen, omdat het regent of de zon weg is”, licht hij toe. “Op het moment dat je een fictieboek schrijft, vertrek je naar een deel in je hoofd, waar de fictieve figuurtjes die je hebt bedacht ineens tot leven komen. Dat is het leuke en magische van schrijven”, vindt Van Gessel.
Onvoorwaardelijke liefde
Dat schrijven al van jongs af aan in zijn bloed zit, is niet gek. “Ik las altijd alles van A naar B en dat doe ik nog steeds”, lacht Ruud. Hoe hij ooit is begonnen met schrijven? “Op de middelbare school was ik al een van de redacteuren van de schoolkrant. Ik liet mijn verhalen wel eens lezen aan medeleerlingen, die dan een dubbeltje moesten betalen en dat ook nog deden”, lacht hij. “Je kunt het je niet voorstellen, maar zo is het ooit begonnen.” Zo komt het dat vandaag de dag De prosecco-dagboeken in de winkel ligt. Volgens Van Gessel is het een verhaal over onvoorwaardelijke liefde. “Ik heb het boek met ontzettend veel vaart geschreven in de vorm van dagboeken die de lezer heel snel meenemen”, vertelt Ruud. “Het boek is filmisch geschreven met elementen waardoor de lezer soms meer weet dan de karakters”, licht hij toe. “Als je het boek leest zul je bij verschillende personages situaties tegenkomen die je als lezer herkent: afgewezen liefde, een mislukte relatie, het verwerken en altijd weer opkrabbelen”, vertelt de schrijver.
Een ode aan de vrouw
Dat is meteen het doel van zijn boek. “De prosecco-dagboeken is een ode aan de vrouw en de liefde”, legt Ruud uit. “Je ontdekt wie je bent na mislukte relaties en elk mens heeft een eigen ik en een echte zelf. Net als in het verhaal zijn vrouwen ongelooflijk sterk”, vindt hij. De schrijver krijgt van een heleboel mensen positieve reacties. “Het boek bevat filmische scènes en daarmee bedoel ik dat het landschap gewoon voor je staat. Als je het leest, ben je in Veneto en als er iets misgaat, dan zie je het in shots gebeuren”, legt Ruud uit. “Er zijn een paar mensen oprecht in tranen uitgebarsten, enerzijds van geluk en anderzijds van verdriet. Het is een boek dat raakt en dat is wat ik bedoel met die bite die erin zit. Ik probeer mensen te ontroeren, maar het is ook een heel lief boek, hoor!” stelt hij de lezer gerust.
De Bubbel-trilogie
Liefhebbers van feelgood kunnen hun hart ophalen en dat is niet alles, want de reeks van Ruud van Gessel bestaat uit maar liefst drie boeken, genaamd de Bubbel-trilogie. Na De prosecco-dagboeken zullen ook De champagnedagboeken en De cavadagboeken nog volgen. “Feelgood is heerlijk om te lezen, ik vind het interessant om mij in vrouwenlevens te verplaatsen en daarnaast wil ik mensen een goed gevoel meegeven”, legt hij uit. Als hij moet kiezen tussen prosecco, champagne of cava moet Ruud even nadenken. “Als ik mag kiezen tussen de bubbels, dan is champagne heel verleidelijk, maar een witte wijn is ook heerlijk… Maar dan wel uit Italië”, voegt de auteur er lachend aan toe.
Magische plekken in Italië
Dat Italië het decor van De prosecco-dagboeken werd is niet gek. “Ik heb veel van Italië gezien, erover geschreven en gefotografeerd”, aldus Van Gessel. Het was voor Ruud dan ook geen probleem om tijdens de research het land te bezoeken. “Ik heb mij eerst ingelezen en daarna ben ik op zoek gegaan naar plekjes die nog niemand kent”, licht de auteur toe. “Alles is te vinden op internet en wat dat betreft kan je thuis in je stoel blijven zitten, maar als je magische plekken zelf vindt, dan kan je ze omschrijven zoals je ze zelf ziet”, vertelt de regisseur. “Als in De prosecco-dagboeken de maan schijnt, dan heb ik die maan daar gezien”, noemt hij als voorbeeld. “Met mijn dagboeken gaan de personages echt leven en ik vind ook dat mijn boek moet triggeren”, aldus Ruud. Zijn favoriete karakter? “Eén karakter is mijn grote favoriet, maar daar kan ik nog niks over zeggen”, lacht de regisseur geheimzinnig.
Waan je op vakantie
Toch licht Van Gessel een tipje van de sluier op over het volgende boek in de reeks. “In De champagnedagboeken is de eerste regel: ik ben geboren uit een Koude Oorlog. Het zal je dan ook niet verbazen dat de hoofdpersoon uit Rusland komt”, vertelt de schrijver. “Onthoud de eerste zin, want dat is eigenlijk de belangrijkste!” Tenslotte is er één ding dat hij in alle drie zijn boeken aan zijn lezers wil meegeven: “De liefde is onvoorwaardelijk, de liefde is wederzijds en voor altijd. Soms gaat het niet over rozen, maar als je mijn boeken hebt gelezen, helpt het je te relativeren”, legt hij uit. “De prosecco-dagboeken is een lief en leuk boek. Neem het lekker mee in het vliegtuig naar je eerstvolgende vakantiebestemming of lees het heerlijk aan het strand. Als je thuisblijft: ga lekker in de tuin zitten, neem er een glaasje bij en voor je het weet ben je op reis!”
