M.J. Arlidge: 'Vrouwen zijn interessanter en complexer dan mannen, in het echte leven, maar ook in fictie'

M.J. Arlidge begon als schrijver voor verschillende Britse crimeseries, maar hij heeft ondertussen ook een indrukwekkende cv als schrijver gemaakt. Iene Miene Mutte was zijn debuut als thrillerauteur en op dit moment komt zijn volgende boek in de Helen Grace serie er al weer aan: Naar bed naar bed.

Je hebt het plan om zeven boeken te schrijven over Helen. Hoe kan je een karakter zo interessant maken dat mensen zeven boeken over haar zullen lezen?
Dat is een lastige vraag om te beantwoorden! Vanuit mijzelf gesproken: Helen heeft twee speciale dingen. Ten eerste is Helen een ongebruikelijk, origineel karakter. Ze is een motorrijdende vrouwelijke politievrouw die geen alcohol drinkt, mannen nooit dichtbij laat komen en een verslaving heeft aan pijn. Ten tweede heeft ze een lange reis te gaan. Door dingen die zij heeft gedaan als jonge vrouw, voelt Helen zich erg schuldig. Ze is constant bezig om te boeten voor haar zonden, maar wij voelen hoe hard ze het probeert, alleen zal ze nooit haar bestemming bereiken. Ze is vervloekt in sommige opzichten.

Waarom zeven boeken? Is er iets speciaals aan het nummer zeven?
Absoluut niet! Het zevende staat op het punt om uit te komen in het Verenigd Koninkrijk en ik heb al plannen voor het achtste boek.

Het feit dat je de afspraak heeft om zeven boeken te schrijven, blokkeert dat niet het creatieve process?
Helemaal niet, het stimuleert juist! Lezers lezen mijn boek over het algemeen in 48 uur en willen dan meer lezen, dus ik moet blijven schrijven. De enige keer dat ik druk voelde en blokkeerde was toen ik mijn tweede boek begon. De tweede is altijd het moeilijkst!

In piep zei de muis is er een seriemoordenaar actief, in Iene Miene Mutte ook. Klikspaan heeft een pyromaan die steeds meer gebouwen in de brand steekt. Waarom komt deze fascinatie vandaan voor mensen die in herhaling misdaden plegen?
Ik denk dat we allemaal geintresseerd zijn in criminaltiteit en criminelen. Waarom doen mensen iets waarvan zij weten dat het fout is en anderen pijn doet? Onze fascinatie met moordenaars is sterk en onze interesse in seriemoordenaars is sterker. Want wat ze doen lijkt brutaal, maar het is zo met voorbedachten rade gedaan. Waarom zou je zo’n harteloze misdaad herhalen, bedenkend dat de meeste mensen bij de eerste keer terugdeinzen. Het is het proberen te snappen wat ons drijft in de wereld van seriemoordenaars.

De titels van voorgaande boeken zijn vrij bijzonder: eeny meeny Pop Goes The Weasel. Waarom komen deze titels vandaan?
Deze zijn het resultaat van discussies met de uitgever. Ik zou heel graag zeggen dat Eeny Meeny mijn idee was als titel, maar dat is het niet!

Complex en interessant

U schreef eerst televisiereeks, nu boeken en het gaat je goed af. Gaat het schrijven u goed af door uw ervaring met het schrijven van scripts of is het iets wat altijd in je heeft gezeten?
De twee zijn zeker verbonden. In sommige opzichten zijn mijn romans proza scenario’s. Zeer snelle stappen, meerde oogpunten over een korte en pittige scene’s en hoofdstukken. Ik denk niet dat ik een succesvolle schrijver zou zijn geworden zonder de basis van verhalen vertellen die mijn televisiecarrière mij heeft gegeven.

Kunnen de boeken afzonderlijk gelezen worden of moet je de boeken als serie lezen?
De boeken kunnen afzonderlijk gelezen worden, maar het is beter als je de serie op volgorde leest. Helen haar verleden is een belangrijk element in haar reis.

Hoe krijg je de goede balans tussen het persoonlijke verhaal van Helen en het verhaal van de misdaad?
Ik weet dat ik beide moet hebben, want de lezers die de serie volgen, geven nu veel om Helen en willen meer over haar te weten komen. Met dat gezegd te hebben, zou ik nooit een boek schrijven als ik er niet van overtuigd ben dat ik een ongebruikelijke en meeslepende moordenaar heb gecreëerd.

De hoofdpersoon is een vrouw, waarom heb je voor een vrouw gekozen en niet voor een man?
Vrouwen zijn interessanter en complexer dan mannen, in het echte leven, maar ook in fictie. Dat is omdat het leven van een vrouw moeilijker is en dat is goed voor een boek als je wilt dat het leven van jouw hoofdpersoon zo zwaar mogelijk moet zijn. En er zijn al genoeg mannelijke detectives.

Hoe heb je je ingeleefd in haar gedachtewereld?
Het was niet moeilijk. Er zijn verschillen tussen man en vrouw, maar we voelen allemaal dezelfde emoties: angst, verlangen, schaamte en opwinding. We drukken ze alleen anders uit.

Vrijheid

Wat betekent schrijven voor jou?
Vrijheid. Er is niets spannender dan zitten om te schrijven, wetende dat je verbeelding, je verhaal, je overal heen kan brengen.

Wat zijn je favoriete boeken en waarom specifiek deze boeken?
Mijn favoriete boek is waarschijnlijk Strangers on a Train van Patricia Highsmith. Ik kan nog een aantal boeken kiezen van Highsmith. Andere favorieten zijn The Talented Mr Ripley en The Cry of the Owl. Zij is voor mij de meest originele en interessante misdaad schrijver. Ze neemt nooit de voor de hand liggende route en neemt nooit de toevlucht tot een cliché. Er zijn geen ‘goodies in haar boeken. Haar personages bestaat in een gevallen wereld waarin iedereen in het gedrang komt op een bepaalde manier. Ik hou van het vermijden van de deugdzame heldin, het onschuldige slachtoffer in de noodzaak van redding en de tweedimensionale schurken. Ik vind haar boeken volkomen meeslepend, dat geldt zeker voor Strangers on a Train waarin een kans gesprek tussen twee reizigers zet een nachtmerrie-achtige opeenvolging van gebeurtenissen die je vasthebben van het begin tot het eind

Wat is volgens jou de sleutel om een goed boek te schrijven?
Dat is een onmogelijk vraag om te beantwoorden, maar als je enthousiast bent over wat je schrijft, dan is er een grote kans dat jouw lezers ook enthousiast zijn.

Hoe denk je over social media en alle aandacht die je als schrijver krijgt?
Ik hou van de aandacht! Mensen zijn ongelooflijk gul in hun lof en aanmoediging. Ik ben geen grote Facebookgebruiker, maar ik hou van Twitter omdat er direct contact is met de lezers.

Wat is het meest bijzondere dat je ooit is overkomen omdat je schrijver bent?
Er zijn veel bijzondere ervaringen, maar ik heb goede herinneringen toen ik arriveerde op de Lisbon Book Fair. Er was een rij van honderd vrouwen die stonden te wachten om mij te ontmoeten. Ik blijf mijn vrouw hieraan herinneren.