Interview met schrijfster Lisa Gardner

Omdat haar nieuwe boek Crash and Burn net is uitgekomen, is thrillerschrijfster Lisa Gardner op bezoek bij bol.com voor een lunchinterview. Janneke Siebelink interviewde haar en ook het publiek mocht vragen stellen.

Onderzoek doen en een moord plegen

Wat voor soort onderzoek heb je gedaan voor dit boek?
In Tot op de bodem draait alles om het auto-ongeluk, want dat is de eerste vraag die beantwoord moet worden. Was het wel een ongeluk? Er is een tak van forensisch onderzoek dat reconstructie van auto-ongelukken wordt genoemd. Veel grote politieafdelingen huren een expert in auto-ongelukken in. Net als moordrechercheurs hebben ze toegang tot de plaats delict en kunnen ze remsporen, deuken in de auto en de positie van de remmen bekijken. Wat ging er vooraf aan het ongeluk en wat was de oorzaak? Met zo’n expert heb ik gewerkt. Hij vond het heel leuk, want het was voor hem de eerste keer dat hij een auto-ongeluk mocht creëren. Ik zei: "eerst laten we de auto verongelukken, daarna mag je bedenken hoe het is gebeurd."

Denk je dat iedereen tot moord in staat is?
Onder de juiste omstandigheden wel. Ik denk dat de meeste ouders heel ver zouden gaan om hun kind te beschermen.

Heb je zelf die neiging weleens gehad?
Ik denk eerder dat mijn kind soms de neiging heeft om mij te vermoorden, nu ze tiener is. Tijdens het onderzoek voor mijn boek dat volgend jaar uitkomt, heb ik geleerd dat je iemand kunt vermoorden met een rietje en dat heb ik helaas ook aan mijn kind verteld. Dus elke keer als ik weer over haar huiswerk aan het zeuren bent, zegt ze: “ik heb een rietje en ik weet hoe ik het moet gebruiken.”

Van romantiek naar misdrijf

Hoe heb je besloten om over te stappen van romantische boeken naar thrillers?
De romantische boeken hadden ook een spannend verhaal, maar was meer gefocust op de relaties. Maar toen kreeg ik grotere ideeën en leerde ik hoe je onderzoek kunt doen bij de politie. In het begin wist ik niet wat het werk van een detective inhield, maar ik ontdekte dat je de politie gewoon kunt bellen en het kunt vragen. De politie beantwoordt de vragen van iedereen, want dat valt onder dienstbaarheid en goede relaties met het publiek onderhouden. Ik bel dan een lokaal politiestation en zeg: “ik heb een fictief misdrijf, maar ik wil weten hoe dat in het echt in z’n werk gaat. De held is een politieman.”

Ben je nooit bang dat je iemand op ideeën brengt?
Ik probeer me meer op de helden, de politiemensen, te richten in plaats van op hoe je een misdrijf pleegt. Je wilt geen instructies geven. Het boek waar ik nu aan werk gaat over een moordenaar die mensen neerschiet en ik moest wat scènes opnemen waarin hij leert hoe hij moet schieten. Ik wilde alleen geen instructies geven, dus die scenes gaan over hoe je veilig met een wapen moet omgaan. Dat heb ik expres zo gedaan, zodat ik niemand heb geleerd hoe hij moet schieten.

Hoe komen de personages in je boeken aan hun naam?
Op Lisagardner.com kun je een naam opgeven in Kill a Friend en als je wint, kun je sterven in een van mijn boeken. Je kunt elke naam opgeven die je maar wilt. Mijn favoriet was voor Touch and Go. Een vrouw nomineerde haar man en ze wilde dat hij heel groot en stoer werd, dus ik gaf hem tatoeages.

Schrijven

Wat is je schrijfritme? Schrijf je elke dag?
Ja, ik schrijf van maandag tot en met vrijdag, als mijn kind op school zit. Ik heb een aparte ruimte buitenshuis. Er staan alleen een koelkastje, een warmhoudplaatje voor mijn thee en mijn laptop. Als ik daar ben, probeer ik alleen maar te schrijven. Elke week wil ik een paar hoofdstukken hebben geschreven. Het boek moet in september af zijn en in februari komt het uit.

Wilde je altijd al schrijver worden?
Toen ik zeventien was, besloot ik dat ik een boek wilde schrijven. Dus dat deed ik en toen legde ik het weg. Later vroegen mensen wat ik in de zomer had gedaan. “Oh, een boek geschreven.” Toen zeiden ze: "je moet proberen het uit te geven." Later werkte ik als business consultant en op een dag dacht ik: ik wil eigenlijk schrijver zijn. Hoe kan ik schrijver worden, niet iemand die boeken schrijft als bijbaantje? Ik ben toen naar New York gegaan en heb een afspraak gemaakt met een agent. Ze las mijn werk en zei dat ik een thriller moest gaan schrijven waarin er veel mensen doodgaan, want mensen houden daarvan.

Zijn de delen van het boek waarin je je zachtere kant laat zien, de intiemere delen, moeilijker voor je om te schrijven?
Ik heb genoten van het schrijven van Tot op de bodem, want het is een verhaal over het huwelijk. Er zijn zeker momenten waarop het personage Nicky Thomas erg aantrekkelijk is, en ze heeft ook herinneringen aan de goede momenten samen, waarvan ze denkt en hoopt dat het echte herinneringen zijn. Ik vind het leuk dat dat zo gecompliceerd is. Nicky weet dat ze in aparte slaapkamers slapen, maar niet waarom. Ik houd van dat soort relaties en ik denk dat ze herkenbaar zijn. Mensen zijn gecompliceerd en relaties ook.