M.J. Arlidge gooit het in Wat jij niet ziet over een andere boeg en neemt hierin even afstand van zijn geliefde Helen Grace-reeks

Voor de Spannende Boeken Weken werd M.J. Arlidge vereerd om het geschenk van dit jaar te schrijven. M.J. Arlidge is een meester in het schrijven van thrillers en hij heeft er al velen op zijn naam staan. Voornamelijk zijn het thrillers uit zijn Helen Grace-reeks. Voor het geschenk Wat jij niet ziet liet hij zijn geliefde personage even los en schreef hij een huiveringwekkend verhaal waarin de liefde letterlijk blind is.

Jij hebt dit jaar het geschenk voor de Spannende Boeken Weken geschreven. Wat was jouw eerste reactie toen ze jou vroegen om het te schrijven?
"Ik was uiteraard hartstikke blij, aangezien er maar één auteur per jaar geselecteerd wordt om het geschenk te schrijven. Het is een grote eer dat ik dit jaar ben gevraagd om het te doen. Ik was echt verrast en verheugd toen ik hoorde dat ze mij hadden gekozen."

Had je al een idee in je hoofd voor het verhaal dat je wilde schrijven?
"Eigenlijk ja en nee. Het was natuurlijk een verrassing dat ik werd gevraagd dus in dat opzicht had ik nog niks voorbereid of in gedachten. Dat gezegd hebbende, het concept achter Wat jij niet ziet is iets waar ik altijd al over wilde schrijven. Dus eigenlijk was ik in dat opzicht al een beetje voorbereid."

Zou je ons kunnen vertellen waar het korte verhaal Wat jij niet ziet over gaat?
"Het gaat over een meisje genaamd Emma. Zij is een jonge blinde vrouw die in de stad woont. Sinds kort is ze begonnen met het daten van een beschadigde jonge man, genaamd Mark. Als Emma het gezicht van Mark aanraakt voelt ze verschillende littekens in zijn gezicht. Wanneer de radioberichten over een gemene aanvaller in de stad voldoen aan de beschrijvingen van het uiterlijk van Mark, moet Emma zichzelf afvragen of ze een monster date."

Hoe ben je op het verhaal van Wat jij niet ziet gekomen, waarin liefde letterlijk blind is?
"Ik vind het altijd heel erg interessant om nieuwe personages te ontdekken tijdens het schrijven. Ik dwing mezelf om nieuwe en interessante situaties of personages te bedenken. Ik vind het leuk om te schrijven over vrouwelijke personages, maar het schrijven over een vrouw die daarnaast ook blind is dat was een echte uitdaging. Ik was heel erg geïnteresseerd in de manier waarop een persoon zonder zicht de wereld ervaart. En hoe je dan vervolgens door de wereld navigeert als het opeens vol zit met gevaren. Daarnaast is het schrijven over een verdraaid en eng liefdesverhaal geheel nieuw voor mij. Normaal gesproken gaan mijn verhalen enkel over procedures voor seriemoordenaars. Ik wilde dus voornamelijk iets nieuws proberen met dit verhaal."

Hoelang heb je erover gedaan om Wat jij niet ziet te schrijven?
"Ik heb er een aantal maanden over gedaan. Eerst heb ik een maand gepland. In die maand heb ik bedacht hoe en wat ik wilde doen met het verhaal en de personages. Daarna heb ik het verhaal in één maand geschreven. Eigenlijk ziet mijn schrijfproces er altijd zo uit, maar als het een volledig boek is dan doe ik er uiteraard wat langer over. Vaak begin ik met twee à drie maanden aan plannen, brainstormen en veel nadenken over mijn verhaal. Daarna volgen twee à drie maanden waarin ik aan het schrijven ben. Tenslotte, wanneer dat allemaal achter de rug is dan begin ik met alles nakijken en ben ik veel aan het aanpassen enzovoorts. De eerste stap waarin je over het verhaal nadenkt en het allemaal plant is heel cruciaal wanneer je een boek gaat schrijven."

Heb je al eerder korte verhalen geschreven in jouw schrijfcarrière?
"Nee, eigenlijk niet heel erg vaak. Maar ik heb wel twee korte prequel verhalen geschreven voor mijn Helen Grace reeks. Dit is mijn Britse detective serie waar al vele boeken van uitgebracht zijn. De reeks ontdekt het leven van Helen als een jonge vrouw en tegelijkertijd als groentje bij de politie. Ik heb dus eigenlijk niet veel ervaring met het schrijven van korte verhalen, maar nu je het erover hebt misschien brengt het mij wel op ideeën voor een van mijn volgende boeken!"

Denk je dat korte verhalen soms onderschat worden door schrijvers en de lezers?
"Nee, ik denk niet dat ze onderschat worden of gezien worden als minder goed. Je ziet ze enkel veel minder, aangezien mensen het vaak fijner vinden of eraan gewend zijn om een heel boek te lezen in plaats van een kort verhaal. Maar de korte verhalen kunnen wel heel erg goed, leuk en verbazingwekkend zijn."

Waar haal jij je inspiratie vandaan voor zulke korte verhalen en je andere boeken?
"De ideeën komen overal en nergens vandaan en meestal ook op de meest ongebruikelijke momenten. De beste ideeën die ik heb gehad, kreeg ik wanneer ik in bed lag, onder de douche stond of als ik aan het winkelen was in de supermarkt bijvoorbeeld. Wanneer ik een super goed idee voor een verhaal bedacht heb, loop ik te ijsberen in de tuin of in huis en brainstorm ik als een gekke om de rest van het verhaal vorm te laten geven, zoals de personages. Eigenlijk ben ik personages uit het luchtledige aan het bedenken. Het komt soms gewoon uit het niets."

Je hebt een hele boekenreeks geschreven over Helen Grace. Maar wat vind je nou leuker, het schrijven van een standalone boek of een boek over een bekend personage zoals Helen Grace?
"Beide zijn erg leuk en vermakelijk om te doen. Een standalone boek is wel veel moeilijker en uitdagender. Helen Grace en haar sidekick Charlie zijn voor mij als oude vrienden. Wanneer ik over hen schrijf voelt het net als het dragen van een paar slippers die je al heel lang hebt."

Waar gaat jouw voorkeur naar uit als het gaat om het einde van een verhaal: een goed- , slecht- of open einde?
"Ik vind het leuk om een goed aflopend einde te schrijven in mijn verhalen. Naar mijn idee is dat de enige cruciale plicht van een schrijver, om een bevredigend einde te schrijven dat logisch is na alles wat er daarvoor in het verhaal gebeurd is. Ik vind het heel erg belangrijk als schrijver om me daaraan te houden."

Zou je het leuk vinden om ooit andere boeken te schrijven dan thrillers?
"Ja natuurlijk! Ik denk dat ik niet dapper genoeg ben om een romantisch of grappig boek te schrijven, maar ik zou het heel erg leuk vinden om science fiction, domestic noir of een historisch verhaal te schrijven."

Heb je al plannen voor een nieuw boek?
"Ja, op dit moment ben ik bezig met het tiende boek uit de Helen Grace serie genaamd Truth or Dare!"

Sinds kort is het langverwachte negende deel uit de Helen Grace serie ook uitgebracht. Nog lange niet laat je wederom op het puntje van je stoel zitten.

© Foto van Bill Waters