Stel je voor, je gaat op een maandenlange reis met alleen een rugzak. Je gaat vijf maanden lang hiken in Nieuw-Zeeland. Tim Voors deed het. Hij liep een tocht van meer dan 3000 kilometer over bergen, langs rivieren en over landpaadjes. Na het overweldigende succes van Alleen, waarin hij dwars door Amerika liep van Mexico naar Canada, schreef hij dit boek op basis van zijn tocht over de Te Araroa Trail. Dit keer Niet alleen.
Hoe kom je op het idee om alles achter je te laten: je werk, gezin en comfortabele leven om een wandeltocht te maken van meerdere maanden? “Het idee ontstond doordat een vriend een zaadje plantte. Op deze manier kon ik mijn zomer oneindig verlengen. Ik was in de zomer hier in Nederland, toen ben ik in de Nederlandse winter naar het zomerse Nieuw-Zeeland gegaan en ik kwam in de zomer weer terug in Nederland.” Dat klinkt als een vakantie, maar dat was volgens Tim niet helemaal waar. “Het regende enorm veel jammer genoeg, maar dat hield me niet tegen. Het was warm genoeg om zo in de zee te gaan zwemmen. Ik heb ook tijdens lange afstandswandelingen niet het gevoel dat ik op vakantie ben. Op vakantie ben je een toerist en ik voel me meer een pelgrim.” Op vakantie ga je om te ontspannen en ben je op zoek naar meer comfort en rust. Nu liep Tim hele dagen en sliep hij in een tentje.
Op en af
Waarom zou je er vrijwillig voor kiezen om zijn tocht te maken? “Dat is de vraag hé? Dat kun je eigenlijk alleen maar ervaren door het te doen. Je krijgt een soort gekke cocktail van hormonen door endorfine en van het doorzetten. Door de blaren op je voeten voelt het alsof je iets hebt bereikt. Het is een soort gelukscocktail.” Daarnaast voelt Tim zich ook helemaal verbonden met de natuur als hij wandelt. “Het maakt mijn hoofd helemaal leeg, dat kan soms dik twee maanden duren, maar dat is heerlijk. Ons ‘normale’ leven is erg gefragmenteerd, maar als je op reis bent is het heel fysiek en leef je met de zon mee. Je bent helemaal één met de natuur.”
Het is natuurlijk niet alleen maar prachtige natuur en lekker wandelen. Het is ook doorzetten. “Ik heb heel vaak gedacht aan opgeven. Ik heb verschrikkelijke dagen had dat alles pijn deed en het koud was. Het dieptepunt was denk ik wel toen ik ziek was van een of andere voedselvergifting. Toen had ik het wel gehad. Het voordeel van deze tocht was dat ik het niet helemaal alleen deed. De dames hielpen om de moraal hoog te houden.”, vertelt Tim. Dit boek trok hij samen op met een Nederlandse en Duitse vrouw, normaal loopt hij zijn trials vaak helemaal alleen.
Een wandelend verhaal
Het verschil tussen het voorgaande boek en dit boek is alleen al in de titel te vinden. Dit keer loopt Tim Niet alleen. “Met een tocht als deze ben je veel alleen. Omdat er weinig mensen zijn die zo’n trail bewandelen, is het ook niet gek dat je niemand tegenkomt. Je komt wel eens mensen tegen zoals bij momenten waar je je water kunt filteren of een overnachtingsplek. Bij dat soort punten hangt een hele uitgelaten sfeer, dan kun je je echt weer achttien voelen.” Hoewel dit boek erover gaat dat Tim deze tocht niet alleen wandelde, blijkt dat hij in de praktijk alsnog heel veel alleen op stap was. “Ik ontmoette twee vrouwen en we zijn een beetje met elkaar opgetrokken. Zij vertrokken vaak heel vroeg en dan kwam ik ze op het midden van de dag weer ergens tegen. Gevaarlijke stukken zoals bergpaden en langs rivieren liepen we wel samen. Zo kon je elkaar helpen.”
Ingrijpend
Iedereen denkt wel eens: ik laat alles achter en ga ervandoor. Dat bedenk je natuurlijk niet van de één op de andere dag. “Nadat het zaadje was geplant komt er heel veel voorbereidingswerk bij kijken. Ik denk dat het ongeveer twaalf maanden duurt. Je moet je eerst inlezen, de spullen kopen en dan natuurlijk ook een beetje trainen. Het belangrijkste is dat je je zorgen een plaats kunt geven. Daarvoor lees je je in om meer informatie te vergaren over je angsten.” Daarnaast is er nog een financieel plaatje en je moet wel de ballen hebben om na al die voorbereidingen echt te gaan. “Ik ben mijn familie enorm dankbaar dat ze mij steeds weer laten gaan.”
Zelf eropuit
Ben je nu helemaal geïnspireerd om zelf de wandelschoenen aan te trekken, dan heeft Tim nog wat tips voor je: “Als je het overweegt moet je binnen nu en zes weken een meerdaagse wandeling maken. Met minimaal één overnachting. Dat kan het Pieterpad of iets anders zijn, maar dat je er even van proeft. Stel het vooral niet uit want het leven is veel te kort”, tipt Tim.
Of hij zelf nog een reis gaat ondernemen? “Ja, natuurlijk! Ik heb nu bedacht dat ik een soort ritme wil vinden in het wandelen en mijn leven in Nederland. Ik wil nog door Lapland trekken en de Kungsleden trail wandelen. Of daar nog een boek van komt? Laten we het hopen!”
