Jeroen Mulder over In het land der blinden

Mijn naam is Jeroen Mulder en ik werk in het dagelijks leven als webspecialist voor een grote retailer. Naast mijn werk lees en schrijf ik erg graag. Het schrijven van boekrecensies is dus het beste van twee werelden. Naast boeken ben ik ook nog gek van films, series, games, muziek en hardlopen. Deze keer een review van In het land der blinden van Jess Walter.

Waar het boek over gaat

Een verwarde en smerig uitziende man wordt op een avond het politiebureau van Spokane binnengebracht. Hij is opgepakt bij een hotel waar hij probeerde de bouwsteigers te beklimmen. Nu wil hij een moord bekennen. Het vreemde is, de moord is nog niet ontdekt. Rechercheur Mabry neemt de man mee naar de verhoorkamer. De man schrijft 19 uur lang zijn levensverhaal op. Gaandeweg het verhaal spoort ze verschillende mensen op en komt ze er achter wat er is gebeurd en wie deze man nu precies is.

Een verhaal vertellen met een verhaal

De stijl waar het verhaal op wordt verteld, is wat mij betreft de grootste positieve verrassing van het boek. De verwarde man, Clark Mason, wil de moord op Eli Boyle bekennen door het vertellen van zijn levensverhaal. Dit verhaal schrijft hij gedurende 19 uur op het politiebureau. Het boek switcht tussen het geschreven verhaal van de man en het perspectief gezien vanuit rechercheur Mabry die de personages gaat opzoeken en zo beetje bij beetje meer te weten komt over wat er allemaal gebeurd is.

Levensverhaal

In het begin kon ik wat moeilijk in het verhaal komen, maar toen eenmaal het levensverhaal begon, kon ik niet meer stoppen met lezen. Het levensverhaal wordt heel beeldend beschreven, waardoor je het als het ware voor je kunt zien. Het verhaal begint bij de jeugd en bouwt zo op naar het heden. Zo kom je er achter dat Clark in zijn jeugd een behulpzaam persoon was en dat hij het voor zwakkere personen opnam, vooral omdat hij zelf ook niet populair was.

Ik heb geen minpunten aan het verhaal kunnen ontdekken.

Jeroen Mulder

Geen minpunten

Ik heb geen minpunten aan het verhaal kunnen ontdekken. De rol van rechercheur Mabry is minimaal, maar dat is niet storend. Het draait uiteindelijk om het levensverhaal en de toedracht van de moord. Alle personages zijn verder prima uitgewerkt, aan bepaalde personages heb je een hekel, je krijgt medelijden met ze of je houdt van ze. Dat maakt het verhaal juist leuk en interessant.

Eén van de betere boeken

In het land der blinden is, wat mij betreft, één van de betere boeken die ik dit jaar heb gelezen. Het feit dat je gaandeweg het verhaal steeds meer te weten komt over het verleden, de verschillende personages en wat er gebeurd is, maken het verhaal boeiend tot het einde. Tel daarbij de vlotte schrijfstijl en de wisselingen in het perspectief bij op en je hebt een boek dat je van het begin tot het eind weet te boeien. Je weet pas echt aan het eind hoe de vork in de steel zit. Tijdens het lezen dacht ik steeds te weten wat er zou gebeuren en hoe het zou aflopen, maar uiteindelijk was het zeker geen voor de hand liggend verhaal.