John Brosens is auteur van thrillers, jeugdromans en kinderboeken. In dit interview vertelt hij over het schrijfproces van zijn nieuwste boek ‘De verdwijning van Bernard O', de overgang van kinderen naar volwassenen en onthult hij al iets over het volgende boek.
Hoe ben je op het idee gekomen om over dit onderwerp te gaan schrijven?
Mijn idee over een boek nieuw begint vaak op een locatie. Ik sta op een bepaalde plaats en bedenk dan wat er daar zou kunnen gebeuren. Welke gebouwen, straten en situaties zouden hier een dragende rol in een verhaal kunnen krijgen? Dan begint het gefilosofeer; je kunt gerust zeggen dat mijn hersenen op dat moment overuren draaien. De tweede stap is het creëren van personages, want zij vormen ook een cruciaal onderdeel in het proces. De personen maak ik beeldend in mijn hoofd, ze krijgen een gezicht omdat ik er foto’s voor gebruik, soms van bekende landgenoten. De laatste stap is het bedenken van een plot.
Het idee voor ‘De verdwijning van Bernard O.’ ontstond toen ik foto’s maakte van de skyline van Rotterdam. Het waren de strakke lijnen van de hoge gebouwen en de prachtige ontwerpen die ervoor zorgden dat ik ging nadenken over een persoon die zoiets bedenkt. Hoe werkt het brein van een architect? Tijdens de research bleek al snel dat zo iemand een interessant karakter voor een nieuw boek kon zijn. Ik besloot dat het een mens moest zijn die gebiologeerd werd door strakke lijnen. Zadel hem op met een conflict dat zowel met zijn werk, zijn verleden als zijn persoonlijkheid te maken heeft. Wat is er ooit gebeurd waardoor zijn leven volkomen op zijn kop komt te staan…
Kun je in het kort vertellen waar het boek over gaat?
Het gaat over een architect die is opgegroeid in een beroerde vader-zoon relatie. Zijn vader negeerde hem en op zijn beurt treiterde hij zijn vader met subtiele vuile rotstreekjes. Toen zijn vader het gezin verliet en daarna overleed voelde de zoon zich schuldig. Het gevolg was: heftige nachtmerries die zijn jeugd zo verziekten dat er professionele hulp aan te pas moest komen. Maar nu, als volwassene, heeft hij het goed voor elkaar. Hij is getrouwd, heeft kinderen, woont in een schitterend pand en heeft een succesvolle carrière. Maar als hij dan één enkele keer toegeeft aan een spontane inval komen de heftige nachtmerries terug en blijkt zijn wereld een wankel kaartenhuis te zijn.