Leo Blokhuis over de verhalen achter de top 2000

Het is de lijst der lijsten. Aan het einde van het jaar dendert en stormt het 24 uur per dag op Radio 2 tot en met oudejaarsavond. Al ruim 15 jaar vertellen Matthijs van Nieuwkerk en Leo Blokhuis de verhalen achter de grootste hits allertijden in de Top 2000 a Gogo. In dit interview kunnen jullie het nog een keer beleven.

Traditie

Voor miljoenen kijkers is het een traditie om het jaar af te sluiten met de korte muziekdocumentaires en het popcollege van Leo Blokhuis. In Top 2000 a Gogo vertellen Leo Blokhuis en college-programmamakers Arjan Vlakveld en Dirk Jan Roeleven de verhalen achter de hits en vertellen zij over de ontmoetingen met de artiesten. Hoe kijken de sterren terug op hun eigen success? Hoe is het hen sindsdien vergaan? Wat doen ze nu? Door wie zijn ze geïnspireerd? Dankzij Het Grote Top 2000 A Gogo Kijk-, Lees-, en Luisterboek zullen onvergetelijke verhalen nooit verloren zullen gaan

‘Muziek voert je terug naar de mooiste tijd’

Hoe is de top 2000 15 jaar geleden begonnen?
Het begon op Radio 2. Aanvankelijk dacht ik als eenmalig project om de milleniumwisseling muzikaal kracht bij te zetten. Het was eigenlijk meteen al behoorlijk succesvol. In 2002 bedacht Paul Vloon dat er een tv-programma bij kon komen. Ik heb daar in de zomer van 2002 in een kelder van het NTR-begouw een paar maanden op gezeten. In het begin deden we alles met dit kleine clubje, aangevuld met producer Staphanie de Beer. Nu zit er een behoorlijk team op het programma.

Waarin schuilt het succes van het programma?
De schaarste: het is alleen in de laatste week van het jaar. En dat is precies de goede tijd om zoiets te doen. De meeste mensen hebben een paar dagen vrij, je zoekt je familie en vrienden op, je sluit een jaar af, een mooie tijd voor introspectie. De muziek kan je terug voeren naar de mooiste tijd uit je leven, de tijd dat alle keuzes nog open lagen: je late tienerjaren. Ik denk dat dat allemaal helpt aan het succes. Ook de mooie samenwerking tussen radio, tv en internet werkt mee.

Had je zelf niet graag muzikant willen zijn?
Mijn vrouw zegt altijd: als je iets niet doet of geworden bent, heb je het niet graag genoeg gewild. Het lijkt me fantastisch, maar tegelijkertijd: ik heb een prachtige baan. Ik heb geen reden om iets anders te willen.

De hoop was geweldig

Kunnen alle verhalen verteld worden?
Sommige verhalen vielen af omdat we de filmpjes of de muziek niet gecleared kregen. Dat is pijnlijk, uiteraard. Wat ik echt jammer vond, omdat het op het laatste moment toch niet lukte, was Donna Summer over State of Independence. Ik sprak haar op 5 november 2008. Dat was de ochtend nadat Barack Obama voor de eerste keer als president was verkozen. We waren in New York, ik zag de uitslag van de verkiezingen op Times Square. De hoop die leefde onder de Afro-Americans was geweldig, ook Donna was in een zéér goede bui. Na onze begroeting zei zij: “Ah. Nederlander? Sjef van Oekel!” Ze verwees natuurlijk naar de hilarische Sjef van Oekel-Show op tv. Het betekende haar doorbraak in Nederland, Europa en de wereld.”

Wat vind je van de muziek in de huidige top 40?
Vroeger was alles zéker niet beter. Muziek evolueert, maar er is ook nu veel postmodern teruggrijpen naar het moois van vroeger. Singer/songwriters doen het alweer een paar jaar heel goed, er zijn prachtige rockbands, de soulmuziek doet het geweldig. De Top 40 is maar een marginaal deel van het aanbod, er is echt voor iedereen wat te vinden. Oude dingen die nooit eerder goed verkrijgbaar waren, maar zéker ook nieuw werk.

Het loopt altijd anders

Was vroeger alles beter, in de top 40?
Meestal hebben mensen die alles vroeger beter vonden het vertrouwen en de energie om te zoeken verloren en leunen geriefelijk in hun eigen muzikale verleden. Daar is trouwens niks tegen. Ik las een tijdje geleden dat de meeste mensen rond hun 35e stoppen met naar nieuwe muziek te luisteren. Misschien heb je dan ook genoeg gehoord. Herluisteren, nieuwe dingen ontdekken in je favoriete platen, dat is allemaal heel erg legitiem natuurlijk. En je weer wat jonger voelen, het is héél logisch. Maar er is echt nog genoeg moois dat nú gemaakt wordt.

Welk verhaal in het boek vind jij persoonlijk het mooist, meest onroerend?
Ik vind Arjan’s verhaal over Tinseltown In The Rain van Blue Nile heel mooi. Heel persoonlijk ook. Dirk Jan’s verhaal over Jacques Dutronc vind ik ook prachtig. Van mezelf vind ik het verhaal over Jim Croce heel ontroerend. Daarvoor heb ik zijn zoon AJ en zijn weduwe Ingrid geïnterviewd.

Liep ieder gesprek altijd zoals gepland?
Een gesprek loopt eigenlijk nooit zoals je het plant. Je kent altijd de wat versimpelde vorm uit de boeken en van de websites, iemand drukt zich altijd anders uit of ziet er anders uit of reageert anders dan je verwacht. Dat is natuurlijk ook het mooie. We komen niet even simpel een verhaaltje halen dat we al kennen, hoe goed onze voorbereiding ook is, je komt om iemand te ontmoeten.