Blonde dolly header
Recensie

Tomas Ross laat in Blonde Dolly de lezer in volle overtuiging het verhaal doorleven

Willem Pieter Hoogendoorn schreef zijn eerste misdaadroman in 1980. Hij debuteerde onder de naam Tomas Ross. De lijst met boeken van zijn naam is bewonderenswaardig te noemen, met elk jaar minstens één, maar meestal twee nieuwe verhalen. In vrijwel elk boek werkt Ross een bestaand gegeven uit tot een verhaal, waarbij de feiten net zo’n belangrijke rol spelen als het fictieve verhaal. Drie van zijn boeken zijn bekroond met de Gouden Strop, een prestigieuze prijs voor beste Nederlandstalige thriller. In zijn nieuwste boek, Blonde Dolly, gaan we terug naar 1959.

Wraak

De naweeën van de tweede wereldoorlog zijn nog voelbaar. Wanneer Hannah Fridman wraak wil nemen op de man die haar vader heeft verraden aan de Duitsers, blijkt iemand haar voor te zijn geweest. Wie was degene die haar afrekening met van Dijk teniet heeft gedaan? Hannah heeft geen idee in welk milieu zij zich vanaf die avond heeft gewaagd, maar dat haar leven vanaf dat moment veranderd is, is zeker.

Speculaties en veronderstellingen

Blonde Dolly is een verhaal gebaseerd op feiten in waargebeurde, onopgeloste affaires. Ross heeft door de schaarse feiten over de moord op Blonde Dolly zijn toevlucht gezocht in speculaties en veronderstellingen. Na het lezen van dit boek zal de lezer moeten beamen dat het verhaal geloofwaardig en overtuigend geschreven is. Je waant je terug in de tijd, veertien jaar na de oorlog. Nog altijd is de oorlog niet uit de mensheid verdwenen. Niet alleen de oorlogsslachtoffers, maar ook hun kinderen zinnen nog altijd op wraak en gerechtigheid.

Gedegen verhaal

Het is een boek waarbij je aandacht niet verslapt. Er gebeurt enorm veel en de vele karakters zetten de lezer op scherp. Het vraagt ook enige concentratie om alle personages in de gaten te houden, want elk van hen is bezig zijn eigen hachje te redden. Deze concentratie wordt beloond met een gedegen verhaal. Ross laat de lezer in volle overtuiging het verhaal doorleven. De sfeer is dusdanig neergezet dat je je waant in 1959.

“Vanavond ga ik een man doden. Doden, niet vermoorden. Moord is een misdrijf en zo zie ik het niet. Ik zie het als gerechtigheid.”

Dynamiek

Tomas Ross zet met dit verhaal het communisme in het daglicht. Hij weet de lezer met zijn overtuigende schrijfstijl te overtuigen en te animeren. Een knipoog naar de film en muziekwereld van die tijd, want Ross verweeft vele bekende namen, filmtitels en songs in het verhaal. Denk aan Audrey Hepburn, Jayne Mansfield, Marlon Brando en Humprey Bogart. Het geeft het verhaal dynamiek. Een extra touch aan Blonde Dolly, erg inventief gevonden.

Moon
Moon Kager