Recensie over Lam: onomwonden oprechtheid

Hannelore Bedert is in Vlaanderen bekend als singer-songwriter. Ze combineert moeiteloos de humor en treurigheid van het bestaan en beschrijft in haar teksten op een duidelijke manier het leven zoals het is. Eenzelfde onomwonden oprechtheid is terug te vinden in haar debuutroman, Lam, waarmee ze zichzelf zeker op de kaart zal zetten.

Lamgeslagen

Je bent zes. Je moeder belooft je een ijsje en verdwijnt in het niets. Je vader keert in zichzelf en je beste vriend bezorgt je de schrik van je leven. Daarnaast word je op school gepest en moet je afscheid nemen van je enige toeverlaat. Je vlucht weg uit het dorp, maar niet uit het verleden. Hoe vaak kan je rechtop krabbelen totdat je lamgeslagen achter blijft?

De verdwijning van een moeder

Wanneer Lucia het dorp waar ze opgroeide de rug toedraait, hoopt ze alles en iedereen achter zich te laten. Ze heeft amper een band met haar vader, die zijn dochter na de verdwijning van zijn vrouw uit de weg gaat. Dat Lucia zo op haar moeder lijkt maakt het hem moeilijk om haar aan te kijken, om met haar aan tafel te zitten en een normaal gesprek aan te gaan. De weinige momenten die hij niet op zijn werk doorbrengt, vlucht hij achter zijn krant. Lucia is vogelvrij en bouwt samen met een klasgenootje een eigen wereld op. Tot ze zich niet langer aan de werkelijkheid kunnen onttrekken en Lucia er moederziel alleen voor staat, machteloos tegen de ruwheid die haar overspoelt. Ruim tien jaar brengt ze in de stad door. Hoewel ze weg is uit haar dorp, is ze nog steeds stuurloos. Ze is amper in staat om vriendschappen aan te gaan, laat staan om die te onderhouden. De dood van haar vader brengt haar terug naar haar jeugd, naar haar ouders en naar de klasgenoten die ze het liefst uit haar geheugen zou wissen. Wordt ze opnieuw als een lam naar de slachtbank geleid of gaat ze deze keer het gevecht met open vizier aan?

Vallen en opstaan

Hannelore Bedert vertrekt vanuit de volwassen Lucia, een personage dat moeilijk te peilen is en op het eerste gezicht vaak blijft steken in clichés. De vele flashbacks diepen haar echter uit, geven context en creëren empathie voor de keuzes die Lucia later maakt. Hannelore Bedert zoekt de uitersten op; emotionele scènes worden afgewisseld met bikkelharde gebeurtenissen. Het is indrukwekkend hoe het heden en verleden naadloos in elkaar overgaan, en ik door de toon en het ritme steeds perfect wist in welke fase van haar leven Lucia zich bevond. De spanning en nieuwsgierigheid sleurden me mee en zorgden ervoor dat ik het boek amper aan de kant kon leggen. In Lam schrijft Hannelore Bedert op een authentieke manier over verpletterende ervaringen, over moeizame pogingen om overeind te blijven, over moed en lafheid, en over eindeloze eenzaamheid. Lam is een roman die je boos en droevig zal maken, maar op een verrassende manier ook hoopvol is. Dit debuut staat er, en moet gelezen worden.