Header Glas
Series

Madelon over Zwaard van glas: deel twee is niet te vergelijken met deel 1 van de serie

Na het daverende succes van Rode Koningin is het als opvolger misschien lastig om net zo succesvol te zijn. Daarmee stond Zwaard van Glas voor een best moeilijke taak. In dit tweede deel van de serie volgen we Mare. Nadat ze is ontsnapt aan de massamoord bij het paleis en de ware aard van Maven heeft ontdekt, trekt ze met de rebellen mee. Deze reis leidt eerst naar Tuck, een veilige haven voor de strijders, om vervolgens het land door te trekken om de mensen op Julians lijst bij elkaar te brengen. Waar het eindigt… dat weet niemand.

Spectaculair begin

Je begint in dit boek al direct spectaculair. Mare, Cal en Farley zijn op de vlucht voor Maven en zijn volgers. Dit is niet altijd even makkelijk. Ze worden meermaals beschoten en daardoor zit je gelijk middenin het boek. Je kunt niet ‘even rustig opwarmen’. Vervolgens gaat de groep naar Tuck, een veilige haven voor alle rebellen. Daar is het leven echter niet zo makkelijk en blijkt maar weer eens dat je echt niemand kunt vertrouwen. Er gebeuren dingen die je nooit had verwacht.

Ice 1518145 960 720

Julians lijst

In het eerste deel van de serie kreeg Mare een lijst van haar leraar Julian. Hierop stonden mensen die net zo zijn als Mare. Rood van bloed, maar Zilver wat betreft de gave. Het is de missie van Mare om al deze mensen op te sporen en ze te waarschuwen voor Maven. Ze stelt ze voor de keuze te vluchten of zich aan te sluiten bij het leger dat ze aan het vormen is. Hiermee kakt het verhaal ook in. Een hele lange tijd zoeken ze naar de mensen van de lijst. Sommige zijn al dood en sommige sluiten zich bij Mare aan. Er gebeurt weinig en er is amper actie. Het enige moment dat het even interessant wordt, is als Jon ineens verschijnt. Hij zegt dingen waardoor je weer aan het denken gezet wordt, om vervolgens weer in het oude stramien te vervallen. Dat is jammer.

Maar dan dat eind

Bij het einde van het boek zit je ineens weer op het puntje van je stoel. Mare gaat iets gewaagds doen waarbij ze haar leven en dat van haar volgers op het spel zet. Het is zo spannend en je weet gewoon niet wat er allemaal gebeurd. Deze gebeurtenis wordt opgevolgd door een andere en dan is daar ineens het eind. Zo, midden in de gebeurtenis, op een cruciaal moment. Nu ik mijn recensie schrijf, voel ik de paniek nog in mijn onderbuik. Ik moet nu gewoon weten hoe het verder gaat. Komt alles goed en kan ze Maven verslaan?

Mijn oordeel

Door het inkakmoment verlies je in het midden veel vaart en is het verhaal saai. Dat maakt dat dit boek toch niet wist te tippen aan het eerste deel. Maar dit boek is wel echt goed. De verhaallijn blijft interessant en de manier waarop Aveyard met je gevoelens van vertrouwen speelt is fenomenaal (en gemeen, maar dat terzijde). Ze weet precies hoe ze een spannende scène neer moet zetten en hoe ze een cliffhanger schrijft.