Een bijzondere naam
Allereerst is vast iedereen geïnteresseerd naar je bijzondere naam. Hoe kom je op het idee van het pseudoniem meneer Wateetons? En waarom de keuze voor een pseudoniem?
In 2006 begon ik een blog over eten, wateetons.com genaamd. "Wat eet ons". Bij wijze van grapje noemde ik mezelf meneer Wateetons, mijn partner 'mevrouw Wateetons' en onze dochter 'dochter Wateetons'. Nadat ook mijn eerste columns in de krant onder die naam waren verschenen kon ik eigenlijk niet meer terug. Een nadeel, of voordeel zoals je wilt, is dat men, overal waar ik binnen kom, zegt: "ik had je veel ouder geschat". Het zal het 'meneer' in de naam zijn. Maar dat zeggen ze al 10 jaar, dus binnenkort zal het wel ophouden.
In je boek Over Rot heb je het over fermenteren? Kun je kort uitleggen wat dit inhoudt?
Fermenteren is het veranderen van voedsel met behulp van micro-organismen om het lekker, houdbaar of beter verteerbaar te maken. Het klinkt exotisch, maar er gaat vrijwel geen maaltijd voorbij, zonder dat je iets eet wat gefermenteerd is. Je bakje kwark of yoghurt 's ochtends, de bammetjes met boter en kaas op het werk, de zuurkoolstamppot voor het diner en 's avonds een biertje voor de buis met een gedroogd worstje erbij? Allemaal gefermenteerd. Allemaal zijn er gisten, schimmels of bacteriën aan het werk gezet om je melk te veranderen in kaas of je meel in brood. Het is dus een basistechniek, eentje die al honderden, zo niet duizenden jaren, en over de hele were
